♪ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ
Στίχοι:Μάνος Χατζηδάκης
Κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά
Κάθε δρόμος έχει μια καρδιά για τα παιδιά
Μα κυρά μου εσύ, σαν τι να λες με την αυγή
και κοιτάς τ’ αστέρια
που όλο πέφτουν σα βροχή
Δώς μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή
για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ’ την αρχή
Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή
μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή
Μα κυρά μου εσύ, σαν τι να λες με την αυγή
και κοιτάς τ’ αστέρια
που όλο πέφτουν σα βροχή
Δώς μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή
για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ’ την αρχή
Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή
μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή
Μα κυρά μου εσύ, σαν τι να λες με την αυγή
και κοιτάς τ’ αστέρια
που όλο πέφτουν σα βροχή
Δώς μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή
για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ’ την αρχή
♪ΜΗΝ ΤΟΝ ΡΩΤΑΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Στίχοι: Γιάννης Ιωαννίδης
Λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε
μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
Σβήσε το δάκρυ με το μαντήλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ’ τα χείλη σου
Mην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι α
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ’ τη νύχτα έχει πάρει
Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μάς λύπησε
σαν το μαχαίρι σκληρά μάς χτύπησε
Kρύψε το δάκρυ με το μαντήλι σου
να πιω τον ήλιο μεσ’ απ τα χείλη σου
♪Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΙ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Ουρανέ,όχι δεν θα πω το ναι
Ουρανέ,φίλε μακρινέ
Πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
Πώς να δεχτώ, μάνα μου είν’ η γη
Πώς ν’αρνηθώ της ζωής
το φως το ξανθό
Αχ, ουρανέ,πόνε μακρινέ
Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
τον γαλανό κι ακούω μια φωνή,
καμπάνα γιορτινή, να με παρακινεί
Κάθε Κυριακή,μου λέει
να πάω εκεί, εκεί, εκεί
που χτίζουνε φωλιά αλλόκοτα πουλιά,
στου ήλιου τα σκαλιά
Ουρανέ,όχι δεν θα πω το ναι
Ουρανέ,φίλε μακρινέ
Πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
Πώς να δεχτώ, μάνα μου είν’ η γη
Πώς ν’αρνηθώ της ζωής
το φως το ξανθό
Αχ, ουρανέ,πόνε μακρινέ
Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
τον γαλανό και μια φωνή τρελή
σαν χάδι κι απειλή κοντά της με καλεί.
Κάθε Κυριακή,μου λέει
να πάω εκεί, εκεί, εκεί
μου τάζει ωκεανούς κομήτες φωτεινούς και ό,τι βάζει ο νους.
Ουρανέ,όχι δεν θα πω το ναι
Ουρανέ,φίλε μακρινέ
Πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
Πώς να δεχτώ, μάνα μου είν’ η γη
Πώς ν’αρνηθώ της ζωής
το φως το ξανθό
Αχ, ουρανέ,πόνε μακρινέ
♪ ΚΕΜΑΛ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκιπα, της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.
Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.
Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.
Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.
Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.
Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.
Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο
βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο
λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί
Καληνύχτα Κεμάλ,
αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...
♪ Τ΄ ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Τ' αστέρι του βοριά
θα φέρει η ξαστεριά
μα σαν φανεί μέσα από το πέλαγο πανί
θα γίνω κύμα και φωτιά
να σ' αγκαλιάσω ξενιτιά
Κι εσύ χαμένη μου Πατρίδα μακρινή
θα γίνεις χάδι και πληγή
σαν ξημερώσει σ' άλλη γη
Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι,
Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή
Φεγγάρια μου παλιά
καινούρια μου πουλιά
διώξτε τον ήλιο και τη μέρα απ' το βουνό
για να με δείτε να περνώ
σαν αστραπή στον ουρανό.
♪ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Μια φορά κι έναν καιρό
όπως λεν' τα παραμύθια,
κυνηγούσα τ’ όνειρο
για να μάθω την αλήθεια.
Να 'ναι ήλιος, να 'ναι αστέρι,
ποιος την είδε ποιος την ξέρει;
Αχ γιατί, αχ γιατί
μοιάζει με καρδούλα κλειστή;
Μια φορά κι έναν καιρό
κάποιος άγγελος διαβάτης,
σ’ ακρογιάλι λαμπερό
είχε γράψει τ' όνομά της.
Μα σαν πέρασε τ’ αγέρι
ποιος την είδε ποιος την ξέρει;
Αχ γιατί, αχ γιατί
να 'ναι σαν μια σπίθα σβηστή;
Μια φορά κι έναν καιρό
στην φωτιά και στον αγώνα,
την αντίκρισα θαρρώ
σαν μια κόκκινη σταγόνα.
Μα πριν βγει το καλοκαίρι
ποιος την είδε ποιος την ξέρει;
Αχ γιατί, αχ γιατί
να 'χει στη ζωή ξεχαστεί;
♪ ΧΑΣΑΠΙΚΟ 40
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Ήλιε μου ήλιε μου βασιλιά μου
μη μ’ αφήνεις σήμερα
συννεφιά συννεφιά στην καρδιά μου
στο κορμί μου σίδερα
Αγόρι ματωμένο θεριά σε ζώσανε
χαράματα σε πήραν και σε σταυρώσανε
Ήλιε μου ήλιε μου βασιλιά μου
πες μου τι μου ζήλεψες
φώτισες μια στιγμή την καρδιά μου
κι ύστερα βασίλεψες
Αγόρι ματωμένο θεριά σε ζώσανε
χαράματα σε πήραν και σε σταυρώσανε
♪ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΜΑΓΙΚΗ
Στίχοι:Μάνος Χατζιδάκις
Μια πόλη μαγική
ζούμε μαζί κι οι δυο αγαπημένοι
μια πόλη σαν κι αυτή
πεθαίνει, ζει
κι αλλάζει μαγεμένη.
Σαν πέσει η σκοτεινιά
η αναπνοή μου
θα σμίξει με τ' αγέρι
τότες η πόλη θα φανεί
μονάχη ερημική
σαν τ' ακριβό μου αστέρι. 2
♪ ΑΣΠΡΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Όποιος πονεσε μέσα στη ζωη
όποιος έκλαψε σα μικρό παιδί
τώρα τίποτα πια δε σου ζητά
μόνο στ' όνειρο θα σ' αναζητά
Άσπρο περιστέρι, μεσ' τη συννεφιά
μου δωσες το χέρι να χω συντροφιά
άσπρο περιστέρι
μαύρο μου φτερό,
κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ.
Όταν σήκωσα το βαρύ σταυρό
μου παράγγειλες να ρθω να σε βρω
κι οταν δάκρυσα σαν τη Παναγιά
ήταν άνοιξη και Πρωτομαγιά.
Άσπρο περιστέρι μεσ' τη συννεφιά
μου δωσες το χέρι να χω συντροφιά
άσπρο περιστέρι
μαύρο μου φτερό
κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ.
θα σε καρτερώ.
♪ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Ένα δειλινό, μες στ' ακροθαλάσσι,
σαν το ναυαγό ήρθα κι εγώ.
Μου 'δωσες νερό σ' ασημένιο τάσι,
για να δροσισθώ, σ' ευχαριστώ.
Αγάπη μέσα στην καρδιά
φουρτουνιασμένη λαγκαδιά
κάποια βραδιά πλημμύρισες,
και μας ξεκλήρισες.2
Πάψε να ζητάς όλη την αλήθεια,
τι είναι ο έρωτας μη με ρωτάς.
Ψάξε να τη βρεις μες στα παραμύθια,
τώρα δεν μπορείς, είναι νωρίς.
Αγάπη μέσα στην καρδιά
φουρτουνιασμένη λαγκαδιά
κάποια βραδιά πλημμύρισες,
και μας ξεκλήρισες.2
♪ΑΘΑΝΑΣΙΑ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά
Σ' αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές
κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούς χάρισες ποτές
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς
Ομορφονιά, που δε σε κέρδισε κανείς
Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά
Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές
κι απ' του κήπου σου τη βρύση δεν τους πότισες ποτές
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς
Ομορφονιά, που δε σε κέρδισε κανείς
♪ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ (ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΕΦΕΡΕ ΒΡΟΧΗ)
Στίχοι:Βαγγέλης Γκούφας
Το σύννεφο έφερε βροχή
κι έχουμε μείνει μοναχοί 2
έγινε η βροχή χαλάζι
δεν πειράζει, δεν πειράζει.2
Τι έχει ο φτωχός να φοβηθεί
σπίτι, ουρανός όπου σταθεί 2
το δισάκι του στον ώμο
για το δρόμο, για το δρόμο. 2
Άιντε ν’ απλώσουμε πανιά
στ’ όνειρο και στη λησμονιά 2
δάκρυα η ζωή στεγνώνει
ξημερώνει, ξημερώνει. 2
♪ΕΙΜΑΙ ΑΗΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ
Στίχοι:Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Σαν τον αετό είχα φτερά ώ ώ ώ
και πέταγα
και πέταγα πολύ ψηλά
μα ένα χέρι λατρεμένο
ένα χέρι λατρευτό
μου τα κόβει τα φτερά μου
για να μη ψηλά πετώ
Είμ' αετός χωρίς φτερά
χωρίς αγάπη και χαρά
χωρίς αγάπη και χαρά
είμ' αετός χωρίς φτερά
Το χέρι αυτό το λατρευτό ώ ώ ώ
μες στη ζωή
μες στη ζωή θα τ' αγαπώ
ό, τι και να μου 'χει κάνει
όλα του τα συγχωρώ
με φτερούγες τσακισμένες
πάντα εγώ θα τ' αγαπώ
Είμ' αετός χωρίς φτερά
χωρίς αγάπη και χαρά
χωρίς αγάπη και χαρά
είμ' αετός χωρίς φτερά
♪ΠΕΡΙΜΠΑΝΟΥ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Περιμπανού τη λέγαν τα παιδιά, Περιμπανού
κι ήτανε δεκαπέντε χρονών
Έγραφε τ’ όνομά της στον καθρέφτη τ’ ουρανού
μ’ ενός πνιγμένου γλάρου φτερό
Μα της ζωής το κύμα το παράφορο
σάρωσε βάρκες και κουπιά
Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο
ποιος τη θυμάται τώρα πια
Περιμπανού την έλεγα κι εγώ, Περιμπανού
κι ας μη με είχε ακούσει κανείς
Έμοιαζε με κοχύλι στο βυθό του αυγερινού
προτού καρδιά μου πέτρα γενείς
Μα της ζωής το κύμα το κύμα το παράφορο
σάρωσε βάρκες και κουπιά
Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο
ποιος τη θυμάται τώρα πια
♪Η ΜΙΚΡΗ ΡΑΛΛΟΥ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Σαράντα παλικάρια στην άκρη του γιαλού
επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
σ’ ανατολή σε δύση σε κόσμο και ντουνιά
ρωτάν ποιος θα κερδίσει την ομορφονιά
Μικρό το καλοκαίρι μεγάλος ο καιρός
κανείς όμως δεν ξέρει ποιος θα `ναι ο τυχερός
Σαράντα παλικάρια στην άκρη του γιαλού
επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
Σαράντα παλικάρια με λιονταριού καρδιά
ερίξανε στα ζάρια μια τρελή βραδιά
ζηλεύει το φεγγάρι και στέλνει απ’ τα βουνά
το μαύρο καβαλάρη που μας κυβερνά
Κι ο χάροντας σαν φίδι τραβάει την κοπελιά
σ’ αγύριστο ταξίδι σ’ ανήλιαγη σπηλιά
Σαράντα παλικάρια στην άκρη του γιαλού
εχάσανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
♪ΠΕΡΑ ΣΤΟ ΘΟΛΟ ΠΟΤΑΜΙ
(Η ΟΜΟΡΦΗ ΜΠΕΛΙΣΑ)
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Πέρα στο θολό ποτάμι
έσκυψε η νύχτα να λουστεί.
Έτσι και η όμορφη Μπελίσα
μ’ ένα φιλί θα δροσιστεί. 2
Πάνω στο πέτρινο γεφύρι
κάθεται η νύχτα δροσερή.
Έτσι και η όμορφη Μπελίσα
στον κήπο θα τον καρτερεί. 2
♪ΚΑΛΥΜΝΙΩΤΙΚΟ
(ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΞΕΝΙΤΙΑ)
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Τραγούδι:Νανά Μούσχουρη
Τώρα που πας στη ξενιτειά
πουλί θα γίνω του νοτιά
γρήγορα να σ' ανταμώσω.
Για να σου φέρω τον σταυρό
που μου παράγγειλες να βρω
δαχτυλίδι να σου δώσω.
Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο
ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω.
Στ' όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου 'ρθεις πάλι
σαν μικρό χαρούμενο πουλί. 2
Χρυσή μου αγάπη έχε γεια
να 'ναι μαζί σου η Παναγιά
κι όταν 'ρθει το περιστέρι.
Θα χω κρεμάσει φυλαχτό
στο παραθύρι τ' ανοιχτό
την καρδιά μου σαν αστέρι.
♪Ο ΚΥΡ ΑΝΤΩΝΗΣ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Ο Κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή
μ'ένα κανάτι μ'ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ
είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά
κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά
Αχ κυρ Αντώνη πως σ' αγαπάμε
και μαζί σου τ'άστρα μετράμε
τις φωτιές για σένα πηδάμε
ώσπου να 'ρθει η βροχή.
Και τον καημό σου πάντα ξεχνάμε
σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά μαζί σου γελάμε
σαν κάνεις προσευχή
Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί
γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί
ότι ποτέ δεν έζησε, μες στο όνειρό του ζει
μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή
Αχ κυρ Αντώνη πως σ' αγαπάμε
και μαζί σου τ'άστρα μετράμε
τις φωτιές για σένα πηδάμε
ώσπου να 'ρθει η βροχή.
Και τον καημό σου πάντα ξεχνάμε
σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε
σαν κάνεις προσευχή
Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί
κι εμείς ξυπνάμε τον καρτεράμε στην πόρτα να φανεί
Μα ο κυρ Αντώνης δεν θα βγεί ποτέ του στην αυλή
αφού για πάντα μες στο όνειρό του θέλησε πια να ζει.
♪ΈΛΑ ΠΑΡΕ ΜΟΥ ΤΗ ΛΥΠΗ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Είσαι ένα περιστέρι που πετά στον ουρανό
Πάμε να ‘βρουμε ένα αστέρι σ’ένα κόσμο μακρινό 2
Έλα να έλα να να ‘βρουμε ένα αστέρι
που πετά που πετά ψηλά στον ουρανό.
Είσαι ένα καρδιοχτύπι, μου ‘χεις κόψει τα φτερά
Έλα πάρε μου τη λύπη,
έλα δωσ’ μου τη χαρά 2
Είσαι έ-, είσαι έ- ένα καρδιοχτύπι
μου ‘χεις κό-, μου ‘χεις κό-, κόψει τα φτερά.
Τα γαρύφαλλα σου μέτρα, σ’ αγαπώ όσο κανείς
Κάνω την καρδιά μου πέτρα
και προσμένω να φανείς 2
Έλα και, έλα και και σε περιμένω
στη γωνιά, στη γωνιά του δρόμου να φανείς.
♪Μιλησε μου μιλησε μου
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Άνοιξα στον κήπο μου πηγάδι
να ποτίζω τα πουλιά
να ‘ρχεσαι και συ πρωί και βράδυ
σα μικρή δροσοσταλιά.
Ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα
αναστέναξε η καρδιά
σου ’πα με λαχτάρα καλησπέρα
και μου είπες έχε γεια.
Μίλησέ μου μίλησέ μου δεν σε φίλησα ποτέ μου
μίλησε μου μίλησέ μου
πώς να σε ξεχάσω Θεέ μου
μίλησέ μου μίλησέ μου δε σε φίλησα ποτέ μου
μίλησέ μου μίλησέ μου
μόνον στ’ όνειρό μου σε φιλώ.
Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι
να’ χεις ίσκιο και δροσιά
κι ήρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι
να σου φέρω ζεστασιά.
Σ’ έφερα στου ήλιου τ’ανηφόρι
στα σοκάκια τα πλατειά
μα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρι
και δε μ’άναψες φωτιά.
Μίλησέ μου μίλησέ μου δεν σε φίλησα ποτέ μου
μίλησε μου μίλησέ μου
πώς να σε ξεχάσω Θεέ μου
μίλησέ μου μίλησέ μου δε σε φίλησα ποτέ μου
μίλησέ μου μίλησέ μου
μόνον στ’ όνειρό μου σε φιλώ.
ΠΕΣ ΜΟΥ ΜΙΑ ΛΕΞΗ
Πες μου μια λέξη, αυτή τη μόνη λέξη,
σε λίγο πια θα φέξει,
θα `ρθει η χλωμή αυγή.
Κοντεύει έξι,
ας πούμε αυτή τη λέξη
που `χει στα χείλη μπλέξει
και δεν τολμά να βγει.
Ο ουρανός, ο μεγάλος ουρανός
είν’ ακόμα σκοτεινός
και η νύχτα κυλά.
Μα εκεί ψηλά
κοίτα έν’ άστρο που δειλά
μοναχό φεγγοβολά και μας χαμογελά.
Νύχτα ασημένια
κι η κάθε μου η έννοια
σ’ απόχη μεταξένια
από ξανθά μαλλιά.
Γλυκοχαράζει αλλά δε σε πειράζει
που γέμισε μαράζι η άδεια μου αγκαλιά.
♪ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟ
Στίχοι:Νίκος Γκάτσος
Στη Μύκονο, στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Μήλο
πετάς κυπαρισσόμηλο κι εγώ πετάω μήλο.
Στην Αμοργό, στην Κίμωλο, στη Νιό, στη Σαντορίνη
μου στέλνεις κιτρολέμονο σου στέλνω μανταρίνι.
Παράγγειλα του κύρη σου που πίνει τον καφέ του
να σ έχει μαντζουράνα του, να σ έχει κατιφέ του.
Παράγγειλα της μάνας σου που πλένει στο σκαφίδι
να μη σου λέει πικρόλογα τι θα τη φάει το φίδι.
Να δώσει η Μεγαλόχαρη κι η Παναγιά η Κανάλα
να μεγαλώσεις γρήγορα σαν τα κορίτσια τ άλλα.
Και τ Αγιο-Λιός ανήμερα στη Νάξο και στην Πάρο
να δώσει η Καλαμιώτισσα γυναίκα να σε πάρω.
Παράγγειλα του κύρη σου που ρίχνει παραγάδι
να ρθεί να κουβεντιάσουμε την Κυριακή το βράδυ.
Παράγγειλα της μάνας σου που μοιάζει με βαρέλι
να σε ποτίζει αφρόγαλο να σε ταΐζει μέλι.
Στη Μύκονο, στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Μήλο
πετάς κυπαρισσόμηλο κι εγώ πετάω μήλο.
Στην Αμοργό, στην Κίμωλο, στη Νιό, στη Σαντορίνη
μου στέλνεις κιτρολέμονο σου στέλνω μανταρίνι.
♪ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Στίχοι: Νότης Περγιάλης & Γιώργος Εμιρζάς
Τρεις μέρες χώ , τρεις μέρες χώρισα από σένα
τρεις νύχτες μέ , τρεις νύχτες μένω μοναχή,
σαν τα βουνά που στέκουν τώρα δακρυσμένα
όταν τα βρέ , όταν τα βρέχουν οι ουρανοί.2
Διώξε τη λύπη, παλληκάρι
πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι.
Πώς να βγω και, πώς να βγω και να περπατήσω
τα λόγια του, τα λόγια του να θυμηθώ;
με το φεγγάρι πώς, αχ πώς να τραγουδήσω
με το φεγγάρι πώς να παρηγορηθώ; 2
Διώξε τη λύπη, παλληκάρι
πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι.
♪Ο ΓΚΡΕΜΟΣ
Στίχοι: Λεωνίδας Στρογγυλός
Σε κάθε δρόμο πάντα υπάρχει ένας γκρεμός
αρκεί στην ώρα να τον δεις και να ξεφύγεις
έτσι σε κάθε αγάπη είν' ο χωρισμός
που μοναχά με τις θυσίες θ' αποφύγεις.
Για να 'χεις κάποια σε τούτη τη ζωή χαρά
τον άνθρωπό σου πάντα βάσταξε κοντά σου
και θα 'ναι στήριγμα σαν θα 'ρθει η συμφορά
και σαν θα δεις ν' ανοίγεται ο γκρεμός μπροστά σου.
Ένας γκρεμός μες στη ζωή μας είν' ο χωρισμός
της ευτυχίας κόβει απότομα τη στράτα
βρες άλλο δρόμο όσο ακόμα είν' ο καιρός
και με τον άνθρωπο που πόνεσες περπάτα. 2
♪ΑΧ ΒΡΕ ΠΑΛΙΟΜΙΣΟΦΟΡΙΑ
Ένα βράδυ στη Καστέλα
σε μια όμορφη κοπέλα
που `παιρνε τ’ απεριτίφ της
ρίχτηκι ένας τσίφτης
απ’ την Κοκκινιά
Δεν εγνώριζε όμως ότι
τα `χε μ’ ένα Πειραιώτη
Πειραιώτη ντερμπετέρη
σίδερο στο χέρι
άσσο στη μπουνιά
Αχ βρε παλιομισοφόρια
τι τραβάν για σας τ’ αγόρια 2
Αλλά και ο Κοκκινιώτης
ήταν παλληκάρι πρώτης
και στο τέλος και οι δύο
στο νοσοκομείο
πήγαν σηκωτοί
Και οι δυο σε αφασία
μα εκείνη σημασία
που τους έφαγε η μαρμάγκα
και με άλλο μάγκα έκανε χαρτί
Αχ βρε παλιομισοφόρια
τι τραβάν για σας τ’ αγόρια 2
Πρόσφατα σχόλια