Μια ανθοδέσμη στην έδρα

Μια ανθοδέσμη με λογής – λογής λουλούδια, στολίζει σήμερα την έδρα της τάξης. Τα λουλούδια είναι δροσερά και μυρωδάτα, διαλεγμένα από τον ανθόκηπο του σχολείου.

Στο όμορφο βασίλειο της ανθοδέσμης γίνεται ένας μικρός πόλεμος. Τα διάφορα λουλούδια συναγωνίζονται ποιο θα τραβήξει περισσότερο την προσοχή αυτού που την κοιτάει.

Το τριαντάφυλλο αναμφισβήτητα έρχεται πρώτο, αφού τα κατακόκκινα πέταλά του είναι ασυναγώνιστα. Το γαρύφαλλο που με το μεθυστικό του άρωμα γεμίζει όλη την αίθουσα, κλονίζει την οπτική εντύπωση που δημιουργεί το τριαντάφυλλο και το φέρνει σε δεύτερη μοίρα. Αλλά και ο περήφανος ολόασπρος κρίνος, έχει και αυτός τις απαιτήσεις του.

Μερικές παπαρούνες, κατακόκκινες σαν αίμα, τοποθετημένες άτακτα σε διάφορα σημεία της ανθοδέσμης, της δίνουν ιδιαίτερη χάρη κι ομορφιά. Δύο μαργαρίτες, βαλμένες η μία απέναντι από την άλλη, στέκουν περήφανες πάνω στο μίσχο τους. Μια βιολέτα στη μέση της ανθοδέσμης, δε φαίνεται να ενδιαφέρεται για την κρίση μας. Τέλος, τα γιασεμί με τα μικρά και γεμάτα ευωδιά ανθάκια του, είναι αξιοπαρατήρητο. Τα πράσινα φυλλαράκια του σπάζουν τους ζωηρούς χρωματισμούς των άλλων λουλουδιών και τους συνενώνουν σε ένα αξιοθαύμαστο σύνολο.

Σύμβολα αγάπης, αθωότητας και αγνότητας είναι τα λουλούδια. Τα λουλούδια στην ανθοδέσμη αυτή, είναι άνθη ευγένειας, άνθη λεπτότητας.

Άνθη ευλάβειας ανάμεσα στους μαθητές και τον καθηγητή. Άνθη ζωής.