Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή των Ορθοδόξων Χριστιανών. Η λέξη "Πάσχα" προέρχεται από την εβραϊκή λέξη "pesah" που σημαίνει πέρασμα. Οι Εβραίοι γιόρταζαν το Πάσχα σε ανάμνηση της απελευθέρωσης τους από τους Αιγύπτιους και το πέρασμα από την Ερυθρά Θάλασσα. Οι Χριστιανοί πήραν το Πάσχα από τους Εβραίους και γιορτάζουν την Ανάσταση του Ιησού Χριστού και το πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή.
Το Πάσχα είναι κινητή γιορτή. Γιορτάζεται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας (η εαρινή ισημερία είναι στις 20 - 22 Μαρτίου).
Με τη λέξη Πάσχα εννοούμε κυρίως τις 2 εβδομάδες από το Σάββατο του Λαζάρου έως την Κυριακή του Θωμά. Την εβδομάδα των Παθών ή Μεγάλη Εβδομάδα, την ονομάζουμε έτσι λόγω των γεγονότων που διαδραματίζονται αυτή την εβδομάδα καθημερινά και θεωρούνται σημαντικά για τους Χριστιανούς. Η δεύτερη εβδομάδα είναι η εβδομάδα της Λαμπρής ή Λαμπροεβδομάδα.
Σάββατο του Λαζάρου
Το Σάββατο του Λαζάρου είναι αφιερωμένο στην Ανάσταση του Λαζάρου. Το θαύμα που έκανε ο Χριστός πριν τη δική του Ανάσταση. Ο λαός έχει συνθέσει κάλαντα τα οποία είναι αποκλειστικά γυναικεία υπόθεση και τα τραγουδούν οι Λαζαρίνες. Τα κορίτσια τραγουδούν πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι με καλάθια γεμάτα λουλούδια από τους αγρούς και ανταλλάσσουν με κέρασμα ή φιλοδώρημα. Σε πολλά σπίτια πλάθουν ομοιώματα του Λάζαρου με ζυμάρι, τα γνωστά "Λαζαράκια".
Κυριακή των Βαΐων
Την Κυριακή των Βαΐων οι Χριστιανοί γιορτάζουν τη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα. Το έθιμο της ημέρας είναι οι εκκλησίες να είναι στολισμένες με βάγια. Μετά τη λειτουργία ο ιερέας δίνει σταυρούς από βάγια στους πιστούς. Επίσης, έθιμο της ημέρας είναι να τρώμε ψάρια. Από το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων, που στην ουσία αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα, και κάθε βράδυ, οι χριστιανοί πηγαίνουν στην εκκλησία και παρακολουθούν με κατάνυξη τις Ιερές Ακολουθίες.
Μεγάλη Δευτέρα
Ξεκινάει η Μεγάλη Εβδομάδα, η Εβδομάδα των Παθών. Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στην ακολουθία του Νυμφίου. Στη λειτουργία της Μεγάλης Δευτέρας ακούγεται και η παραβολή της καταραμένης συκιάς από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, που την καταράστηκε ο Χριστός και ξεράθηκε με έναν του λόγο.
Μεγάλη Τρίτη
Τη Μεγάλη Τρίτη ακούγεται στη λειτουργία το Τροπάριο της Κασσιανής, για την «εν πολλές αμαρτίες περιπεσούσα γυνή», που έτρεξε και, μετανοώντας, γονάτισε μπροστά στον Κύριο. Κλαίγοντας, του έπλυνε τα πόδια με μύρο και δάκρυα και τα σκούπισε με τα μαλλιά της εκλιπαρώντας για συγχώρεση. Η Κασσιανή ήταν βυζαντινή ηγουμένη, ποιήτρια και υμνογράφος.
Τη Μεγάλη Τρίτη, οι νοικοκυρές φτιάχνουν τα πασχαλιάτικα κουλουράκια τους.
Μεγάλη Τετάρτη
Την Μεγάλη Τετάρτη το πρωί γίνεται η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία και το βράδυ το Μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου. Ο ιερέας διαβάζει εφτά ευαγγέλια και εφτά ευχές για να ευλογήσει το λάδι. Το λάδι αυτό το χρησιμοποιεί ο ιερέας για να "σταυρώσει" τους πιστούς στο μέτωπο.
Το βράδυ της Μεγάλης Τετάρτης οι πιστοί ζουν τον Μυστικό Δείπνο. Ο Ιησούς ετοίμασε το Δείπνο κρυφά στους μαθητές Του για το Πάσχα και για να δείξει την ταπεινοφροσύνη του έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του. Στη συνέχεια τους αποκαλύπτει ποιος θα Τον προδώσει. Οι Ψαλμοί μας μεταφέρουν στον κήπο της Γεσθημανή όπου ο Ιησούς προσεύχεται λίγο πριν Τον προδώσει ο Ιούδας και συλληφθεί.
Μεγάλη Πέμπτη
Φτάσαμε και στη Μεγάλη Πέμπτη. Την μέρα αυτή οι Χριστιανοί θυμούνται τα Άγια Πάθη. Τη δίκη του Χριστού, τα βασανιστήρια Του, τον εξευτελισμό και τέλος τον μαρτυρικό θάνατο πάνω στο σταυρό. Διαβάζονται τα Δώδεκα Ευαγγέλια και γίνεται η τελετή της Σταύρωσης. Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα όταν μέσα στον ναό οι ιερείς περιφέρουν τον Χριστό πάνω στο Σταυρό και όλοι μαζί ψέλνουν το τροπάριο.
Μετά το τέλος της λειτουργίας, κορίτσια αναλαμβάνουν το στολισμό του Επιταφίου με λουλούδια. Το πρωί της επόμενης μέρας πρέπει να είναι έτοιμος για να υποδεχθεί το σώμα του Χριστού στην Αποκαθήλωση.
Τη Μεγάλη Πέμπτη οι νοικοκυρές βάφουν τα κόκκινα αυγά. Τα παλιά χρόνια έβαφαν τα αυγά με μπογιά που προερχόταν από διάφορα χόρτα. Σήμερα υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να βαφτούν τα αυγά. Το πρώτο κόκκινο αυγό πιστεύουν ότι είναι της Παναγίας γι' αυτό το τοποθετούν στο εικονοστάσι. Επίσης, ζυμώνονται και τα τσουρέκια για να φαγωθούν τη Λαμπρή.
Μεγάλη Παρασκευή
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι ημέρα πένθους για τους Χριστιανούς. Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα όλη την ημέρα. Το πρωί στην εκκλησία γίνεται η λειτουργία της Αποκαθήλωσης του Χριστού, τοποθετούν δηλαδή το σώμα του στον Επιτάφιο. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής ακούγονται στη λειτουργία τα "Εγκώμια", τα ομορφότερα τροπάρια της Χριστιανοσύνης (Η Ζωή εν Τάφω, Άξιον Εστί, Αι Γενεαί Πάσαι). Στη συνέχεια ο Επιτάφιος περιφέρεται στους δρόμους της ενορίας.
Την ημέρα αυτή οι πιστοί δεν τρώνε γλυκά ή λάδι, αφού ο Χριστός ήπιε ξίδι. Η παράδοση επίσης αναφέρει, ότι τη μέρα αυτή δεν κάνει να πιάσει κανείς βελόνα ή καρφιά και σφυρί.
Μπορείτε αν θέλετε να ακούσετε τα Εγκώμια.
Μεγάλο Σάββατο
Το Μεγάλο Σάββατο είναι η τελευταία ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Μεγάλης Σαρακοστής. Οι εκκλησίες ετοιμάζονται για την Ανάσταση του Κυρίου. Το πρωί γίνεται η λειτουργία της "Πρώτης Ανάστασης", όπως ονομάζεται.
Τα μεσάνυχτα του Σαββάτου γίνεται η ακολουθία της Αναστάσεως. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα τα φώτα της εκκλησίας σβήνουν και ο ιερέας βγαίνει από την Ωραία Πύλη με τη λαμπάδα του αναμμένη, ψέλνει: "Δεύτε λάβετε φως..." και καλεί τους Χριστιανούς να πάρουν το Άγιο Φως και να ανάψουν τις Πασχαλινές λαμπάδες τους. Στη συνέχεια βγαίνουν όλοι έξω από τον ναό και ο ιερέας διαβάζει το Ευαγγέλιο της Αναστάσεως και ψέλνει:
"Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος".
Το "Χριστός Ανέστη" είναι το σύνθημα για να αρχίσουν οι καμπάνες να χτυπούν χαρούμενα, οι πιστοί αγκαλιάζονται, τσουγκρίζουν τα αυγά τους και εύχονται "Χριστός Ανέστη - Αληθώς Ανέστη".
Οι πιστοί φέρνουν το Άγιο Φως στο σπίτι, σχηματίζουν τον Σταυρό στην είσοδο του σπιτιού και ανάβουν το καντήλι. Στη συνέχεια κάθονται στο πασχαλινό τραπέζι για να φάνε την παραδοσιακή μαγειρίτσα και να τσουγκρίσουν τα αυγά τους.
Κυριακή του Πάσχα
Την Κυριακή του Πάσχα γιορτάζεται η Ανάσταση του Χριστού. Η Μεγάλη Εβδομάδα έχει τελειώσει.
Το Πάσχα ή η Λαμπρή είναι η μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου. Γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα με το σούβλισμα των αρνιών, τσούγκρισμα αυγών, τραγούδια και χορούς. Για 4ο ημέρες οι πιστοί χαιρετούν με το "Χριστός Ανέστη - Αληθώς Ανέστη" και η εκκλησία έχει καθιερώσει μέχρι της Αναλήψεως του Χριστού την Αναστάσιμη Προσευχή.
Στις 2 Απριλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Η μέρα αυτή δεν επιλέχθηκε τυχαία. Είναι η ημέρα γέννησης του μεγάλου παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Κάθε χρόνο μία χώρα αναλαμβάνει να γράψει το μήνυμα της χρονιάς και να φτιάξει αφίσα. Το μήνυμα αυτό μεταφράζεται σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Φέτος η χώρα αυτή είναι οι Η.Π.Α..
Ο Απρίλιος είναι ο 4ος μήνας του χρόνου και ο 2ος μήνας της άνοιξης. Ο Απρίλιος έχει 30 ημέρες.
Η λέξη Απρίλιος προέρχεται από το λατινικό Aprillis που έχει σχέση με το ρήμα aperire που σημαίνει "ανοίγω". Είναι ο μήνας κατά τον οποίο ο καιρός "ανοίγει" και έρχεται η άνοιξη. Ο Απρίλης και ο Μάης είναι οι μήνες των λουλουδιών. Η παροιμία λέει "Ο Απρίλης με τα λούλουδα και ο Μάης με τα ρόδα". Τον Απρίλιο οι βροχές είναι αρκετές και ευεργετικές για τους γεωργούς.
Ο Απρίλης έχει διάφορα ονόματα:
Αηγιωργίτης, γιατί στις 23 Απριλίου έχουμε τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου.
Λαμπριάτης, γιατί μέσα στον Απρίλιο έχουμε το Ορθόδοξο χριστιανικό Πάσχα.
Τριανταφυλλάς, γιατί μέσα στον Απρίλιο ανθίζουν οι τριανταφυλλιές.
Γιατί λέμε ψέματα την Πρωταπριλιά;
Το έθιμο αυτό μας ήρθε από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Σύμφωνα με την 1η εκδοχή το έθιμο ήρθε από τους Κέλτες οι οποίοι ήταν ψαράδες. Όταν γυρνούσαν από το ψάρεμα, το οποίο ξεκινούσε την 1η Απριλίου, κάποιες φορές με άδεια χέρια, έλεγαν ψέματα για το πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Η 2η εκδοχή έρχεται από τη Γαλλία η οποία γιόρταζε την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου. Όταν αυτό άλλαξε επί βασιλείας Καρόλου του 9ου και γιορτάζονταν την 1η Ιανουαρίου ο λαός δεν ήθελε να το αποδεχτεί. Έστελναν δώρα για να κοροϊδέψουν την Πρωτοχρονιά.
Στην Ελλάδα το έθιμο απέκτησε διαφορετικό χαρακτήρα. Η βασική ιδέα όμως, "το ψέμα", παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα για να ξεγελάσουμε τον άλλο. Σε κάποιες περιοχές πιστεύουν ότι όποιος γελάσει κάποιον θα έχει καλή σοδειά, ενώ το αντίθετο συμβαίνει γι' αυτόν που θα ξεγελαστεί.
Τραγούδι για τον Απρίλη. (Μίκης Θεοδωράκης)
Απρίλη μου ξανθέ και Μάη μυρωδάτε.....
καρδιά μου πώς αντέχεις μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές.....
Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου και γιορτάζεται στις 27 Μαρτίου. Κάθε χρόνο επιλέγεται μία αναγνωρισμένη προσωπικότητα από μία χώρα για να γράψει ένα μήνυμα το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα τη συγκεκριμένη μέρα. Μεταδίδεται επίσης από όλα τα μέσα ενημέρωσης.
Φέτος επιλέχθηκε η βραβευμένη με όσκαρ ηθοποιός Έλεν Μίρεν.
Το μήνυμά της τη φετινή δύσκολη χρονιά που διανύουμε λόγω του κορωνοϊού και τα θέατρα είναι κλειστά έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία.
«Διανύουμε μια πολύ δύσκολη εποχή για τις ζωντανές παραστάσεις και πολλοί καλλιτέχνες, τεχνικοί, τεχνίτες και γυναίκες αγωνίζονται σε ένα επάγγελμα που ήταν ήδη επισφαλές.
Ίσως αυτή η διαρκής ανασφάλεια να τους κατέστησε ικανότερους να επιβιώσουν αυτής της πανδημίας με εξυπνάδα και θάρρος.
Η φαντασία τους έχει ήδη μετουσιωθεί μέσα σε αυτές τις νέες συνθήκες σε ευρηματικούς, ψυχαγωγικούς και συγκινητικούς τρόπους επικοινωνίας, πράγμα το οποίο οφείλεται φυσικά σε μεγάλο βαθμό στο διαδίκτυο.
Από τότε που υπάρχουν άνθρωποι πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, αφηγούνται ο ένας στον άλλον ιστορίες. Η πανέμορφη κουλτούρα του θεάτρου θα ζει όσο παραμένουμε εδώ.
Η δημιουργική παρόρμηση των συγγραφέων, σκηνογράφων, χορευτών, τραγουδιστών, ηθοποιών, μουσικών, σκηνοθετών δε θα καταπνιγεί ποτέ και στο πολύ εγγύς μέλλον θα ευδοκιμήσει και πάλι με νέα ενέργεια και μια νέα αντίληψη του κόσμου που μοιραζόμαστε όλοι.
Αδημονώ!»
Οι μαθητές του σχολείου μας και συγκεκριμένα της Γ και Δ τάξης αγαπούν και αυτοί το θέατρο και ανυπομονούν να παρακολουθήσουν ξανά μία θεατρική παράσταση. Μαζί με την κυρία Μελίνα τη δασκάλα της Θεατρικής Αγωγής έστειλαν ζωγραφιές και τις σκέψεις τους για το θέατρο και την Παγκόσμια Ημέρα του Θεάτρου.
Η Ελληνική Επανάσταση και οι ηρωικές μάχες των Ελλήνων ήταν πηγή έμπνευσης για πολλούς Έλληνες και ξένους ποιητές και ζωγράφους. Αποτύπωσαν τις μάχες, τους ήρωες που πρωταγωνίστησαν σε αυτές. Αλλά και τα βασανιστήρια, τις σφαγές των Τούρκων σε βάρος των Ελλήνων. Όλη η Ευρώπη δεν έμεινε ασυγκίνητη από τους αγώνες των Ελλήνων.
"Η Ελλάς ευγνωμονούσα" "Η σφαγή της Χίου"
Θεόδωρος Βρυζάκης, 1858 Ευγένιος Ντελακρουά, 1824
"Η έξοδος του Μεσολογγίου" "Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλογεί τη σημαία
Θεόδωρος Βρυζάκης, 1853 της επανάστασης" Θεόδωρος Βρυζάκης, 1865
"Η υποδοχή του Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι" "Το κρυφό σχολειό"
Θεόδωρος Βρυζάκης, 1861 Νικόλαος Γύζης, 1885
"Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας "Οι τελευταίες στιγμές του Μεσολογγίου"
από τον Κανάρη" Νικηφόρος Λύτρας, 1866 Φρανσουά Εμίλ ντε Λανσάκ, 1827
"Ο Ρήγας Βελεστινλής και ο Αδαμάντιος Κοραής "Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου"
υποβαστάζουν την Ελλάδα" Ευγένιος Ντελακρουά, 1826
