Α΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ : ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία

Σέλμα Λάγκερλεφ,   (Μετ. Λίζα Κοντογιάννη)

Στη Βηθλεέμ, μια νύχτα σκοτεινή, ένας άνθρωπος γύριζε από πόρτα σε πόρτα χτυπώντας και παρακαλώντας να του δώσουν λίγη φωτιά, για να ζεστάνει ένα παιδάκι, που γεννήθηκε εκείνο το βράδυ και τη μητέρα του.

      Αλλά ήταν νύχτα, όλοι κοιμόνταν και κανένας δεν του αποκρινόταν. Ο άνθρωπος συνέχισε το δρόμο του. Στο τέλος είδε μακριά ένα φως. Κίνησε κατά κει και όταν έφτασε, είδε πως ήταν μια μεγάλη φωτιά κι ολόγυρά της ήταν ξαπλωμένο ένα κοπάδι άσπρα πρόβατα. Το κοπάδι το φύλαγε ένας γερο - βοσκός. Στα πόδια του βοσκού ήταν ξαπλωμένα τρία μεγάλα σκυλιά.

     Μόλις ο άνθρωπος πλησίασε, τα τρία σκυλιά ξύπνησαν κι άνοιξαν τα μεγάλα τους στόματα να γαβγίσουν. Μα δεν μπόρεσαν να βγάλουν ούτε την παραμικρή φωνή.

      Ο άνθρωπος είδε πως ανασηκώθηκαν οι τρίχες των σκυλιών, πως γυάλισαν τα` άσπρα τους δόντια και πως χύθηκαν καταπάνω του. Το ένα σκυλί τον άρπαξε από το πόδι, το άλλο από το χέρι και το τρίτο κρεμάστηκε από το λαιμό του. Αλλά δεν μπόρεσαν να του κάμουν με τα δόντια τους κανένα κακό και παραμέρισαν. Τότε ο άνθρωπος έκανε να πλησιάσει τη φωτιά. Μα τα πρόβατα ήταν στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο τόσο κοντά, που δεν μπορούσε να περάσει ανάμεσά τους. Αναγκάστηκε τότε να πατήσει πάνω τους. Μα κανένα από τα πρόβατα ούτε ξύπνησε ούτε κουνήθηκε.

      Όταν ο άνθρωπος έφτασε κοντά στη φωτιά, ο βοσκός σήκωσε το κεφάλι. Ήταν ένας γέρος κατσούφης, πάντα απότομος και σκληρός σε όλους. Όταν είδε τον άγνωστο που πλησίαζε, σήκωσε το μακρύ και μυτερό στην άκρη ραβδί του και το πέταξε πάνω του μ` ορμή. Μα το ραβδί λοξοδρόμησε κι έπεσε με πολύν κρότο στη γη, χωρίς να βλάψει τον άγνωστο.

      Τότε ο άγνωστος πλησίασε το βοσκό και τον παρακάλεσε να του δώσει λίγη φωτιά, για να ζεστάνει το νεογέννητο και τη μητέρα του.

 _ Βοήθησέ με, φίλε μου, του λέει. Δώσε μου λίγη φωτιά. Θα ξεπαγιάσουν και οι δυο τους από το κρύο.

      Ο βοσκός θέλησε να του αρνηθεί. Θυμήθηκε όμως πως τα σκυλιά δεν μπόρεσαν να τον δαγκώσουν, τα πρόβατα δεν τον φοβήθηκαν και δεν σκορπίστηκαν και το ραβδί του δεν τον πέτυχε. Και δείλιασε. Και δεν τόλμησε ν` αρνηθεί στον άγνωστο αυτό που του ζήτησε.

 _ Πάρε όση φωτιά θέλεις, του λέει.

      Αλλά η φωτιά είχε χωνέψει πια και δεν είχε απομείνει κανένα μακρύ ξύλο ή κλαδί. Ήταν ένας σωρός από αναμμένα κάρβουνα. Κι ο άγνωστος δεν είχε ούτε φτυάρι ούτε τίποτε άλλο, για να τα βάλει μέσα και να τα πάει εκεί που ήθελε. Ο βοσκός το είδε αυτό και ξαναείπε:

      _ Πάρε όση φωτιά θέλεις …

     Και χαιρόταν στη σκέψη, πως δεν θα μπορέσει να πάρει φωτιά.

      Αλλά ο άγνωστος έσκυψε, ξεχώρισε με το χέρι του τα κάρβουνα από τη στάχτη, ανασήκωσε την άκρη του φορέματός του, πήρε όσα κάρβουνα χρειαζόταν και τα έβαλε εκεί. Και τα κάρβουνα μήτε τα χέρια του έκαψαν, όταν τα `πιασε, μήτε το φόρεμά του. Τα πήρε και κίνησε να φύγει, σαν να μην κρατούσε αναμμένα κάρβουνα, αλλά μήλα ή καρύδια.

      Όταν τα είδε αυτά ο βοσκός, απόρησε:

      _ Μα τι νύχτα είναι αυτή, που τα σκυλιά δε δαγκώνουν, τα πρόβατα δεν τρομάζουν, το ραβδί δε χτυπάει και τα κάρβουνα δεν καίνε;

      Σταμάτησε τον άγνωστο και τον ρώτησε:

      _ Τι νύχτα είναι η σημερινή; Και γιατί όλα έχουν τόση καλοσύνη για σένα;

      _ Αν δεν το βλέπεις μόνος σου, δεν μπορώ εγώ να σου το εξηγήσω, αποκρίθηκε ο άγνωστος κι εξακολούθησε το δρόμο του.

      Ο βοσκός αποφάσισε να τον ακολουθήσει και να μάθει τι σημαίνουν όλα αυτά. Τον πήρε από πίσω, ώσπου έφτασε στο σπίτι του. Κι είδε τότε ο βοσκός πως ο άνθρωπος αυτός δεν είχε μήτε καλύβα κι η γυναίκα και το βρέφος ήταν ξαπλωμένοι μέσα σε μια σπηλιά, που δεν είχε τίποτε άλλο από γυμνά βράχια. Και σκέφτηκε τότε ο βοσκός πως το φτωχό, τ` αθώο βρέφος, κινδύνευε από το κρύο μέσα στη σπηλιά και, μ` όλο που η καρδιά του ήταν σκληρή, λυπήθηκε το βρέφος κι αποφάσισε να το βοηθήσει.

      Έβγαλε από το σακούλι του μια ολόασπρη μαλακή προβιά και την έδωσε στον άγνωστο να τη στρώσει κάτω απ` το παιδάκι. Και τη στιγμή εκείνη που αυτός ο σκληρόκαρδος και βάναυσος άνθρωπος ένιωσε συμπόνια για τους άλλους ανθρώπους, άνοιξαν τα μάτια της ψυχής του κι είδε αυτά που δεν μπορούσε να δει κι άκουσε εκείνα που πριν δεν μπορούσε ν` ακούσει.

      Είδε πως ολόγυρα ήταν άγγελοι με ασημένια φτερά και πως στα χέρια τους κρατούσαν άρπες κι άκουσε που έψελναν ότι τη νύχτα εκείνη γεννήθηκε ο Σωτήρας του κόσμου.

Από το ημερολόγια της Άννας Φρανκ: καταγραφή για την ημέρα των γενεθλίων.

Το απόσπασμα επέλεξε και εικονογράφησε η Ειρήνη.

Επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου- 17 Νοεμβρίου 1973

Φέτος, που η πανδημία κρατάει κλειστά τα σχολεία και αναστέλλει τις εκδηλώσεις για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, είναι μια ευκαιρία να αποδώσετε τιμή σε όσους αγωνίστηκαν για τη δημοκρατία και την πολιτική ελευθερία με έναν διαφορετικό τρόπο:

ΑΦΙΕΡΩΣΤΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ,

ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ (με παιγνιώδη τρόπο )

για τη Δικτατορία της περιόδου 1967-1974, εναντίον της οποίας αγωνίστηκαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου και μαζί τους οι Έλληνες πολίτες.

.

Επισκεφτείτε τον ιστότοπο του ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

http://foundation.parliament.gr/central.aspx?sId=110I453I1167I646I453976

και "παίξτε" στο περιβάλλον της εκπαιδευτικής δραστηριότητας με τίτλο

"Σκοτεινή επταετία". Μπορείτε να επιλέξετε τις ενότητες που σας ενδιαφέρουν

(στο μενού αριστερά και κάτω, όπως φαίνεται και στην εικόνα που επικολλώ)

Το πραξικόπημα......... http://foundation.parliament.gr/central.aspx?sId=110I453I1168I646I453987

Απαγόρευση κυκλοφορίας.........http://foundation.parliament.gr/central.aspx?sId=110I453I1169I646I453998

Συλλήψεις.........http://foundation.parliament.gr/central.aspx?sId=110I453I1170I646I454009

Η ζωή συνεχίζεται;.........http://foundation.parliament.gr/central.aspx?sId=110I453I1171I646I454020

Λογοκρισία στα ΜΜΕ.........http://foundation.parliament.gr/central.aspx?sId=110I453I1172I646I454031

Λογοκρισία στην τέχνη.........http://foundation.parliament.gr/central.aspx?sId=110I453I1173I646I454042

Αντίσταση.........http://foundation.parliament.gr/central.aspx?sId=110I453I1174I646I454053

Από το ημερολόγιο της Μαργκότ (κείμενα μαθητριών)

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 1942

Αγαπητό ημερολόγιο,

Σήμερα τσακώθηκα, για άλλη μια φορά, με την αδερφή μου, την Άννα, για ένα χαζό λόγο, όπως λέει η μαμά. Διάβαζα ένα βιβλίο και το άφησα στο κρεβάτι, για να το συνεχίσω, όταν γυρίσω. Όταν γύρισα στο δωμάτιο, είδα την Άννα να κρατάει  στα χέρια της και να ξεφυλλίζει το βιβλίο μου. Εκείνη τη στιγμή ενοχλήθηκα και την παρακάλεσα να μου το δώσει πίσω, αλλά εκείνη δεν έλεγε να μου το δώσει. Τότε θύμωσα για τα καλά, όμως πριν προλάβω να μιλήσω, μπήκε στην μέση η μαμά και είπε στην Άννα:
-Η Μαργκότ είχε και διάβαζε αυτό το βιβλίο· πρέπει λοιπόν  να της το δώσεις πίσω.
Ακούγοντάς μας μπήκε μέσα κι ο μπαμπάς και είπε στην Άννα:
-Θα ήθελα πολύ να δω τι θα έκανες,  αν η Μαργκότ άρχιζε να ξεφυλλίζει ένα από τα δικά σου βιβλία.
Η Άννα στεναχωρημένη μου έδωσε το βιβλίο και βγήκε έξω από το δωμάτιο. Η αλήθεια είναι ότι την λυπήθηκα λίγο, αλλά δεν έκανα κάτι να της το δείξω.

Η αλήθεια είναι ότι εγώ και η μαμά είμαστε ομάδα, αλληλοβοηθιόμαστε και προστατεύει η μία την άλλη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάει και την Άννα. Απ’ την άλλη πλευρά πιστεύω ότι η Άννα έχει μεγάλη αγάπη στον μπαμπά, γι’ αυτό και πληγώνεται περισσότερο, όταν εκείνος παίρνει το μέρος μου. Δε γίνεται όμως πάντα να της δίνει δίκιο. Είναι βέβαια πιο μικρή, αλλά  πρέπει να αρχίσει να καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να τα έχει όλα δικά της. Κάθε φορά με εκνευρίζει και με  ενοχλεί και μου πειράζει τα πράγματα και θεωρεί ότι πρέπει να το ανέχομαι. Περιμένω μια μέρα να έρθει και να μου ζητήσει  συγνώμη - αλλά μήπως πρέπει κι εγώ να της εξηγήσω τι αισθάνομαι;
......................................................................................................................................................Με αγάπη
.......................................................................................................................................................Μαργκότ!  (Ράνια Πορτοκάλη)

Σάββατο  7 Νοεμβρίου 1942

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Επιτέλους!!! Περίμενα αυτήν τη στιγμή όλη την ημέρα· να έρθει η ώρα για ύπνο και να σου γράψω τι έγινε!  Λοιπόν, διάβαζα ένα υπέροχο βιβλίο με φανταστικές εικόνες, που μου είχε δωρίσει η θεία μου στα γενέθλια·  είχα πάει μία στιγμή τουαλέτα και, όταν γύρισα στο δωμάτιο, το βιβλίο μου έλειπε από το κρεβάτι που το είχα αφήσει. Το είχε πάρει η Άννα χωρίς την άδεια μου. Εγώ θύμωσα και την κοίταξα με βλέμμα θυμωμένο και της ζήτησα να μου το δώσει, εκείνη όμως αρνήθηκε και τσακωθήκαμε. Τότε μπήκε ο πατέρας μέσα στο δωμάτιο και με μια κουβέντα τελείωσε ο τσακωμός. Ευτυχώς, δεν ήμουν αυτή που έφταιγε· φοβόμουν πως θα θεωρούσαν εμένα υπεύθυνη.

Γενικά ο πατέρας αγαπάει περισσότερο την Άννα, ενώ τον αγαπάω και εγώ, όπως κι εκείνη. Αλλά να πούμε την αλήθεια αδυναμία έχω στην μητέρα !!! Είναι η καλύτερη μητέρα του κόοοοοσμου όοοοοολου. Είναι τέλεια !!!!   Η μητέρα κάθε μέρα μου δίνει ένα φιλί, μόλις σηκωθώ, και μου φτιάχνει πρωινό!!! Επίσης είναι πάντα υπερήφανη για εμένα. Καλά, και ο πατέρας είναι, αλλά τώρα μιλάμε για την μητέρα, την τέλεια μητέρα!

Η Άννα πάλι, μην ακούσει την μαμά να μπει στο δωμάτιο, νεύρα την πιάνουν και φεύγει. Την αγαπάει αλλά με έναν πολύ περίεργο τρόπο που ούτε εμείς δεν καταλαβαίνουμε. Η Άννα είναι γενικά ένα περίεργο παιδί. Είναι σας να νιώθει ανεξάρτητη, δεν την καταλαβαίνω ούτε εγώ η μεγάλη της αδελφή.

Καλά, για να μην τα πολυλογούμε πάω για ύπνο, και θα τα πούμε αύριο !!!!
 .............................................................................................................................................................Πάντα σε αγαπώ,
...............................................................................................................................................................Μαργκότ !  ( Κοραλία Ρούσσου)

................................................................................................................................................................................Σάββατο, 7 Νοεμβρίου 1942

Αγαπητό μου ημερολόγιο ,

Σήμερα ξύπνησα στις 9 η ώρα και από την μικρή τρυπούλα του τοίχου μας ξεπρόβαλε ο ήλιος και έκανε το σπίτι να λάμψει! Ένιωθα πως σήμερα θα γίνει κάτι συναρπαστικό… Αφού πήγα στην τουαλέτα να πλύνω τα δόντια μου, έτρεξα γρήγορα-γρήγορα στην κουζίνα για το « Breakfast» μου ,  όπως έλεγε σε ένα από τα βιβλία μου ότι λέγεται  στα εγγλέζικα το πρωινό. Όταν έκατσα στο μικρό μας τραπέζι , με περίμεναν κάτι γευστικότατες λιχουδιές που είχε ετοιμάσει για εμένα η μαμά. Εννοώ για μένα …και την Άννα. Τέλος πάντων,  χθες- αφού επιτέλους έφυγε αυτός ο άγνωστος εργάτης από κάτω από την κρυψώνα μας και παραλίγο να την ανακαλύψει, γιατί δεν είχαμε ειδοποιηθεί για την επίσκεψή του και κανένας μας δεν τήρησε τους κανόνες σιωπητηρίου-  για να φτιάξει λίγο η διάθεσή μας είπε η μαμά να φτιάξουμε  μελομακάρονα με τα υλικά που μας έφερε ο κύριος Κοοφούις. Σήμερα λοιπόν είχα να φάω τα τρία μου μελομακάρονα με το γάλα μου μαζί με το βιβλίο που μου κρατάει συντροφιά τα πρωινά.

Όταν πια τελείωσα τα μελομακάρονά μου, δεν πρόλαβα να ξεκινήσω το διάβασμα και η Άννα ήρθε στην κουζίνα. Έλεος! Τώρα την έχασα την ευκαιρία… είμαι σίγουρη πως η Άννα θα βρει έναν τρόπο να με διακόψει. Με το που κάθεται  η Άννα στο τραπέζι, πηγαίνω τρέχοντας στον διαλυμένο καναπέ μας και κάθομαι ήρεμα. Το βιβλίο μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον και είχα ήδη διαβάσει τρία κεφάλαια. Κάποια στιγμή πήγα στην τουαλέτα και, μόλις επιστρέφω και κάθομαι στον καναπέ , βλέπω ότι το βιβλίο μου λείπει. Αστραπιαία μου ήρθε η Άννα στο μυαλό και αμέσως τρέχω στο δωμάτιό της και την  βλέπω να κρατά το βιβλίο μου και να το διαβάζει. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι , παρ’ όλα αυτά επέλεξα να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να την παρακαλέσω να μου το επιστρέψει. Εκείνη μου ζήτησε να το κρατήσει λίγο ακόμα και  παραπονιόταν ότι ποτέ δεν την άφησα να ξεφυλλίσει ένα από τα βιβλία μου. Εμένα δεν μου αρέσει καθόλου να μου παίρνει η Άννα τα πράγματα, χωρίς να ρωτήσει και για αυτό και εκνευρίστηκα. Φωνάζαμε τόσο πολύ που καταφέραμε να ξυπνήσουμε την μαμά και τον μπαμπά, οι οποίοι ήρθαν την κατάλληλη στιγμή σαν από μηχανής θεός να δώσουν την λύση. Με το που ήρθαν και οι δύο πήραν το μέρος  μου και κατάφεραν να  κάνουν την Άννα να μου δώσει επιτέλους το βιβλίο μου· εκείνη υποχώρησε και κλείστηκε στο δωμάτιο.

Η αλήθεια είναι πως την λυπήθηκα λίγο, άλλα από την άλλη δεν μπορεί να με ενοχλεί συνέχεια… Ούτως ή άλλως, όλοι την ξέρουμε την Άννα. Πάντα θέλει όλα τα βλέμματα πάνω της και να την δικαιολογεί πάντα ο μπαμπάς. Εγώ και η μαμά έχουμε κουραστεί με τα μούτρα και της ανοησίες της. Λες και δεν έχει δικά της βιβλία … Βέβαια, όταν έφυγε, η μαμά με συμβούλεψε ότι, σαν πιο μικρή, η Άννα μπορεί να ζηλεύει κάποια πράγματα που έχω και γιατί τα καταφέρνω καλύτερα σε πολλά θέματα. Δεν μπορώ να πω ότι δεν σκέφτηκα τα λόγια της μητέρας, αλλά αυτή τη στιγμή κυριαρχούν στο μυαλό μου οι δικές μου σκέψεις.

Τελικά, μόνο συναρπαστική δεν ήταν η μέρα μου σήμερα και αρχίζω να αμφιβάλλω για τα προαισθήματα μου. Αχχ! Αυτό που πρέπει να κάνω είναι κουράγιο και υπομονή!
....................................................................................................................................................Καληνύχτα ημερολόγιο!
....................................................................................................................................................Η  Μαργκότ σου  (Ειρήνη Γιαννακοπούλου)

….......................................................................................................………………………………………………………….Σάββατο 7 Νοεμβρίου 1942

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Η αδελφή μου η Άννα ώρες-ώρες με κάνει έξαλλη... Χθες βράδυ, για παράδειγμα, εγώ διάβαζα ένα βιβλίο- όπως ξέρεις μου αρέσει πολύ να διαβάζω βιβλία, γιατί με ταξιδεύουν σε άλλους κόσμους, με αποτέλεσμα να ξεχνιέμαι από τις δύσκολες στιγμές που περνάμε εδώ στο κρησφύγετο. Όμως κάποια στιγμή σηκώθηκα και βγήκα από το δωμάτιο, αφήνοντας το βιβλίο μου ανοιχτό, για να συνεχίσω το διάβασμα, μόλις θα ξαναγύριζα. Γυρίζοντας, όμως, το βιβλίο μου δεν ήταν στη θέση του, αλλά το είχε πάρει και χάζευε τις εικόνες η Άννα ξεφυλλίζοντάς το. Εγώ είχα τόση πολλή όρεξη να συνεχίσω το βιβλίο μου, γι' αυτό στην αρχή την παρακάλεσα να μου το δώσει. Αυτή αδιαφόρησε δεν απάντησε και συνέχισε να το ξεφυλλίζει. Εγώ όμως θύμωσα με τη συμπεριφορά και την αδιαφορία της και της το ξαναζήτησα με πιο έντονο τρόπο. Τότε πήρε θέση η μητέρα λέγοντας:
«Η Μαργκότ είχε και διάβαζε αυτό το βιβλίο πρέπει λοιπόν να της το δώσεις». Τότε, μπήκε και ο πατέρας στο δωμάτιο και της είπε:
«Θα ήθελα πολύ να δω τι θα έκανες αν η Μαργκότ άρχιζε να ξεφυλλίζει ένα από τα βιβλία σου!»
Το ίδιο ακριβώς ήθελα να της πω και εγώ, αλλά με πρόλαβε ο πατέρας. Μόλις το άκουσε αυτό η Άννα, έφυγε από το δωμάτιο μουτρωμένη, με κατεβασμένο το κεφάλι και με ύφος θυμωμένο.

Ήμουν σίγουρη ότι εκείνη την στιγμή θα σκεφτόταν πως ήταν αδικημένη, γιατί πάντα πιστεύει ότι ο πατέρας και η μητέρα παίρνουν το μέρος μου. Εγώ δεν το πιστεύω αυτό, απλά θεωρώ ότι η Άννα είναι που συνήθως κάνει σκανταλιές, γι' αυτό τη μαλώνουν οι γονείς μας. Έτσι, νομίζει ότι δεν την αγαπούν και πως δεν την υποστηρίζουν. Αυτή είναι μικρή ακόμη και ανώριμη, γι’ αυτό κάνει αυτές τις σκέψεις. Μπορεί να πρέπει και οι γονείς να της δίνουν λίγο περισσότερη σημασία, αλλά και αυτή να μην είναι τόσο υπερβολική.

Ειδικά σήμερα δεν μου άρεσε καθόλου η συμπεριφορά της. Όχι μόνο γιατί δεν με ρώτησε πριν το πάρει, αλλά πιο πολύ γιατί, όταν της το ζήτησα, αδιαφόρησε. Είμαι εκνευρισμένη μ' αυτήν τη στάση της. Τι πιστεύει, ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει; Δεν ξέρω τι στάση να κρατήσω...

Δεν θέλω να της πω ότι είναι πολύ συχνά εκνευριστική, ευέξαπτη, γκρινιάρα και χωρίς όρια. Απλά είμαστε δύο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες, γι' αυτό μπορεί να συγκρουόμαστε μερικές φορές. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω κατά βάθος ότι είμαι λίγο παράλογη, γιατί κι αυτή η καημένη ήθελε απλά να δει τις εικόνες από το βιβλίο από ενδιαφέρον. Δεν ξέρω τι να κάνω... Τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα.  Από την μία είμαι στεναχωρημένη και θυμωμένη με τη συμπεριφορά της, αλλά από την άλλη την λυπάμαι και μπαίνω στη θέση της. Ούτως ή άλλως είναι η αδελφή μου, η μοναδική αδερφή μου, ένα στήριγμα που μπορώ να έχω σε αυτές τις δύσκολες στιγμές της ζωής μου.

Αυτή μάλλον θα πιστεύει ότι δεν την αγαπώ και γι' αυτό πρέπει να της δείξω το αντίθετο. Στο μυαλό μου έρχεται μία ιδέα, απλά κάτι με πάει ένα βήμα πίσω στο να την πραγματοποιήσω. Αυτό που σκέφτηκα, λοιπόν, είναι να της μιλήσω και με κάποιον τρόπο να έρθουμε πιο κοντά. Έτσι θα της δείξω ότι την νοιάζομαι και θα την παρηγορήσω. Ακόμη σκέφτομαι να της ζητήσω συγνώμη για την απότομη συμπεριφορά μου. Αλλά αυτό που με κάνει να διστάζω είναι ο θυμός μου για την πράξη της. Αν και πιστεύω πως η αγάπη μου προς εκείνη θα πρέπει να νικήσει το θυμό μου. Το σωστό είναι η μεγαλύτερη αδελφή να είναι το παράδειγμα για τη μικρότερη και να μην τσακώνονται ασκόπως.  Αχ! μακάρι να μπορούσες να μου πεις τη γνώμη σου! Αν και την απόφασή μου την έχω πάρει... Θα της μιλήσω! Τέλος πρέπει να ευχαριστώ το Θεό που τουλάχιστον έχω την οικογένειά μου και εσένα για να λέω σε κάποιον τις σκέψεις μου και να ξεχνιέμαι. Είσαι το στήριγμά μου!
…………………………………………………………….............................................................................................................Δική σου,
……………………………………………………............................................................................................................………..Μαργκότ (Μαρία Δεσποτίδου )

9ος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός Εφηβικού Διηγήματος και Ποίησης ‘’Γρηγόρης Πεντζίκης’’

Ο Επιστημονικός και Πολιτιστικός Σύλλογος «eκπ@ιδευτικός κύκλος» σε συνεργασία με το Περιφερειακό Κέντρο Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (ΠΕ.Κ.Ε.Σ) Α.Μ.Θ.,  προκηρύσσει για το σχολικό έτος 2020-2021 τον 9ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Εφηβικού Διηγήματος και Ποίησης «Γρηγόρης Πεντζίκης».
Ο διαγωνισμός πραγματοποιείται στη μνήμη του Γρηγόρη Πεντζίκη (1945-2012), ο οποίος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και έζησε στη Δράμα, όπου δίδαξε ως φιλόλογος καθηγητής, έχοντας εκδώσει ποιητικές συλλογές, δοκίμια κριτικής, βιβλία, ενώ λογοτεχνικά και κριτικά του κείμενα έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά.
Στον περσινό διαγωνισμό (2019-2020) λάβαμε περισσότερα από 800 συνολικά κείμενα και από το 2012 έως σήμερα έχουμε λάβει και αξιολογήσει περίπου πέντε χιλιάδες κείμενα, ποιήματα και πεζογραφήματα μαθητών και μαθητριών Γυμνασίων, Γενικών και Επαγγελματικών Λυκείων από όλη σχεδόν τη χώρα, καθώς και από ελληνόφωνα σχολεία του εξωτερικού (πχ. Αλβανία, Γερμανία, Κονγκό, Αιθιοπία, Νότιος Αφρική, Κύπρος).

Ακολουθούν λεπτομέρειες για το διαγωνισμό:
Ο Διαγωνισμός απευθύνεται σε μαθητές/τριες της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
α) Κατηγορία Εφηβικού Διηγήματος
Κάθε μαθητής/τρια Γυμνασίου ή Γενικού/Επαγγελματικού Λυκείου μπορεί να συμμετέχει (ατομικά) με ένα (1) διήγημα έως έξι (6) σελίδες, μεγέθους Α4, δακτυλογραφημένες με γραμματοσειρά Times New Roman 12, στην ελληνική γλώσσα και θέμα ελεύθερο.

β) Κατηγορία Εφηβικής ποίησης
Κάθε μαθητής/τρια Γυμνασίου ή Γενικού/Επαγγελματικού Λυκείου μπορεί να συμμετέχει (ατομικά) με ένα (1) ποίημα, γραμμένο με ομοιοκαταληξία ή με ελεύθερο τρόπο, μέχρι τριάντα στίχους, στην ελληνική γλώσσα και θέμα ελεύθερο.

ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
Τα έργα θα πρέπει να είναι ανέκδοτα και αδημοσίευτα και να υποβληθούν σε δύο (2) δακτυλογραφημένα αντίτυπα με ψευδώνυμο, το οποίο θα αναγράφεται στο πάνω δεξιό μέρος του κειμένου, όπου θα αναγράφεται και η βαθμίδα εκπαίδευσης (Γυμνάσιο ή Γενικό/Επαγγελματικό Λύκειο). [...]

Η περίοδος υποβολής συμμετοχών αρχίζει την 1η Δεκεμβρίου 2020 και η καταληκτική ημερομηνία είναι η 28η Φεβρουαρίου 2021 (σφραγίδα ταχυδρομείου).

Τα υποβαλλόμενα κείμενα δεν επιστρέφονται. Η αξιολόγηση των κειμένων θα γίνει κατά το διάστημα από 01 Μαρτίου έως 30 Απριλίου 2021 και όσοι/σες διακριθούν θα ενημερωθούν τον Μάϊο του 2021.
Η συμμετοχή στο διαγωνισμό προϋποθέτει και την αποδοχή των όρων του. Επίσης υπάρχει δυνατότητα δήλωσης συμμετοχής και στις δύο κατηγορίες (Εφηβικού Διηγήματος και Εφηβικής ποίησης).
[...]

Αχώριστα μόρια = Προθήματα (ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ)

= Προθέσεις  (ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ)

Για τη σημασία των προθημάτων -->  Λεξικό της Κοινής Νέοελληνικής, του ιδρύματος Μ. Τριανταφυλίδη :

https://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/index.htm

Ταξιδεύουμε online με Αμοργιανά παραμύθια 3/6

Την Τετάρτη 3 Ιουνίου 2020 (18:30-19:00) ταξιδεύουμε διαδικτυακά στον συναρπαστικό κόσμο των παραμυθιών. Καπετάνιος στο καράβι της ζωντανής αφήγησης, ο βραβευμένος παραμυθάς Αντώνης Γάκης που επιλέγει «προορισμούς» από τη λαϊκή παραμυθένια παράδοση της Αμοργού.Ένα αντιπροσωπευτικό απάνθισμα της πολιτιστικής κληρονομιάς της Αμοργού, επιλεγμένο με ιδιαίτερη φροντίδα.

«Τα παραδοσιακά παραμύθια αντιπροσωπεύουν την ψυχή και την ιστορία ενός τόπου και μεταφέρουν στα παιδιά με σεβασμό και αγάπη, σημαντικά διδάγματα. Ευχαριστούμε το κ.Γάκη για τη συνεισφορά του στην εκδήλωση. Στο επόμενο διάστημα θα έχουμε την δυνατότητα να σχεδιάσουμε τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στην Αμοργό» δήλωσε η αντιδήμαρχος Τουριστικής και Πολιτιστικής Προβολής, κα Πόπη Δεσποτίδη.

Μέσα από τον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε ζωντανά να παρακολουθήσετε την αφήγηση:

https://www.facebook.com/enodotheater/

Άλκη Ζέη, Το καπλάνι της βιτρίνας: Ανάγνωση σε δέκα επεισόδια από την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου

Οι Αναγνώσεις  του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ)  στρέφονται τώρα στο παιδικό βιβλίο και συνεχίζουν με δύο κλασικά βιβλία της ελληνικής λογοτεχνίας, Το καπλάνι της βιτρίνας της Άλκης Ζέη και τον Τρελαντώνη της Πηνελόπης Σ. Δέλτα.

Από την Τρίτη 28 Απριλίου στις 18.00, η Όλια Λαζαρίδου, μια από τις πιο σημαντικές ηθοποιούς του θεάτρου λόγου, διαβάζει το εμβληματικό παιδικό μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη, Το καπλάνι της βιτρίνας σε σκηνοθετική επιμέλεια του Γιώργου Νανούρη. Την ανάγνωση θα συνοδεύσουν πρωτότυπα ζωγραφικά έργα που δημιούργησε, ειδικά για τη σειρά, ο εικαστικός Αλέκος Λεβίδης, καθώς και πρωτότυπη μουσική του καταξιωμένου συνθέτη Δημήτρη Μαραγκόπουλου.

Το καπλάνι της βιτρίνας, το πρώτο της μυθιστόρημα, γραμμένο το 1963 στη Μόσχα και εμπνευσμένο από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο, υπήρξε έργο - σταθμός για την ελληνική παιδική λογοτεχνία. Θεωρείται πλέον ένα κλασικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας για παιδιά, πολυβραβευμένο και μεταφρασμένο σε 23 γλώσσες. Στο καπλάνι της βιτρίνας η Ζέη αφηγείται την ιστορία δύο μικρών αδερφών, της Μέλιας και της Μυρτώς, που ζουν σ’ ένα νησί του Αιγαίου την ταραγμένη περίοδο του 1936.

Ακούστε εδώ.

Οι ηθοποιοί του ΚΘΒΕ διαβάζουν ποιήματα, διηγήματα, παραμύθια κ.ά.

To Ίδρυμα Γουλανδρή προσκαλεί παιδιά και εφήβους να δημιουργήσουν…από το σπίτι!

Εμπνεύσου από τα αγαπημένα σου αντικείμενα και δημιούργησε τα δικά σου έργα από το σπίτι. Μην περιοριστείς σε τεχνικές και υλικά! Εκφράσου ελεύθερα με ό,τι υλικά διαθέτεις στο σπίτι και μοιράσου μαζί μας τις δημιουργίες σου (ζωγραφιές, κατασκευές, γλυπτά).

Μπορείς εάν θέλεις να εξερευνήσεις μερικά από τα έργα της συλλογή μας online, όπου θα συναντήσεις καλλιτέχνες οι οποίοι επίσης άντλησαν έμπνευση από τα αγαπημένα τους αντικείμενα. Όπως ο Vincent Van Gogh στη Νεκρή φύση με καφετιέρα, που με τόση αγάπη ζωγραφίζει ορισμένα από τα λιγοστά του υπάρχοντα. Άλλοι επιλέγουν να φτιάξουν μόνοι τους τα προσωπικά τους αντικείμενα, όπως ο Paul Gauguin σμιλεύει και φιλοτεχνεί το Σκαλιστό μπαστούνι. Ενώ ο Edgar Degas αποτελεί άλλο ένα ιδιοφυές παράδειγμα, που για προσωπική του ευχαρίστηση και με οδηγό την παρατήρηση μετατρέπει σε γλυπτά τα αγαπημένα του θέματα για να τους δώσει ζωή - ένα από αυτά είναι και το Άλογο στην ποτίστρα.

Τα έργα σου θα αναρτηθούν στην ιστοσελίδα μας και μόλις το Μουσείο ανοίξει και πάλι για το κοινό, 25 ζωγραφικά έργα και 5 κατασκευές που θα επιλέξει τριμελής επιτροπή, υπό την επίβλεψη της Μαρίας Κουτσομάλλη, Υπεύθυνης της Συλλογής του Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή, θα έχουν την ευκαιρία να εκτεθούν στο φουαγιέ του Αμφιθεάτρου!

Περισσότερες πληροφορίες για του όρους συμμετοχής διαβάστε εδώ