Το αίμα ζωή γίνεται… (14 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντικής Αιμοδοσίας) (ΤΣΙΡΑΜΠΙΔΟΥ)

Φτάσαμε στο τέλος της φετινής σχολικής χρονιάς. Αρχές Ιουνίου πια και αναζητούμε μια δημιουργική εργασία πριν τη λήξη με στόχο να αγγίξει πιο ευαίσθητες χορδές ανθρωπιάς.

• Καλημέρα, παιδιά και καλό μήνα. Σήμερα θα κολυμπήσουμε!
• Τέλεια! Μια και μπήκε το καλοκαίρι θα δούμε παραλίες και νησιά; αναρωτιέται ο πάντα ενθουσιώδης Πέτρος.
• Σιγά μην πάμε και για βουτιές στη Χαλκιδική, πετάχτηκε ο Μάνος το μέγα πειραχτήρι της τάξης. Προς το παρόν κολυμπάμε στον ιδρώτα.
• Άλλου είδους βουτιές θα επιχειρήσουμε σήμερα. Θα ριχτούμε στην υπέροχη θάλασσα της ελληνικής γλώσσας και μάλιστα θα ήθελα να πλεύσουμε σε ένα πλούσιο ποτάμι σοφίας και αξιών του λαού μας, τις περίφημες παροιμίες.
• Σαν αυτές που μάθαμε για το ψωμί στην αρχή της χρονιάς; «Φάγαμε μαζί ψωμί κι αλάτι»!
• Ναι, κάπως έτσι. Μόνο που αυτή τη φορά θα διαλέξουμε μια άλλη λέξη: το αίμα.

Στο άκουσμα της λέξης διάβασα την απορία και την έκπληξη στα μάτια των παιδιών.

• Κατερίνα, πήγαινε, σε παρακαλώ στον πίνακα ανακοινώσεων και διάβασε στο αναρτημένο ημερολόγιο τι γράφει στις 14 Ιουνίου.
• Παγκόσμια ημέρα εθελοντικής αιμοδοσίας.
• Σε ευχαριστούμε. Μια και μελετούμε στη γλώσσα την ενότητα του εθελοντισμού σκέφτηκα πως αξίζει να αφιερώσουμε το σημερινό μας μάθημα συνδυαστικά στην εθελοντική αιμοδοσία. Λοιπόν, ξεκινάμε! Σας ακούω. Ποιες παροιμιώδεις φράσεις γνωρίζετε με τη λέξη αίμα; Λέγε, Παναγιώτη.
• Κυρία, η μάνα μου όταν την τρελαίνω με τη φασαρία που κάνω φωνάζει «μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι».
• Στους καυγάδες και τους τσακωμούς λέμε «ανάψαν τα αίματα»
• Εγώ πάλι όταν τρομάζω λέω πως «μου κόπηκε το αίμα», μονολόγησε η Σοφία.
• Όλα αυτά που λέτε είναι πολύ σωστά. Μήπως θυμάστε και μια φράση που δηλώνει το στενό οικογενειακό δεσμό;
• Α, ναι, μας το έμαθε ο παππούς. «Το αίμα νερό δε γίνεται», αυτό δεν εννοείτε;
• Ναι, Ευαγγελία, αυτό εννοώ.
• Εμένα μου ήρθε μια αναλαμπή, μια φλασιά! Να την πω; Θυμήθηκα το Μάρτιο που μάθαμε κάποια λόγια του Κολοκοτρώνη για το αίμα…
• Έχεις δίκιο. Τα είχε διαβάσει ο Νίκος με τη βροντερή του φωνή στη γιορτή: «Μια φορά εβαπτίστημεν με το λάδι, βαπτιζόμεθα και μία με το αίμα δια την ελευθερίαν της πατρίδος μας.»   Τι παρατηρούμε σε όλες αυτές τις φράσεις; Πώς χρησιμοποιείται η λέξη «αίμα»;

Παίξαμε τα πρώτα λεπτά αρκετά με την κυριολεξία και τη μεταφορά… Κι ύστερα άρχισαν οι βαθύτεροι προβληματισμοί που σίγουρα στάθηκαν περισσότερο ωφέλιμοι για όλους μας. Αίμα: μια λέξη βαρυσήμαντη, ένα σημαίνον με πολλά σημαινόμενα. Μα αυτό που προέχει πέρα από κάθε σχήμα λόγου είναι η πρωταρχική αξία του αίματος για τη ζωή καθαυτή.

• Το μάθαμε στη Βιολογία, αλλά το ξέρουμε κι από μικρά παιδιά, συμπλήρωσε ένθερμα ο Αντώνης. Είναι πολύ σημαντικό το αίμα. Μου τα λέει και η μητέρα μου που είναι νοσηλεύτρια. Έχουν μεγάλη ανάγκη σε αίμα. Πολλοί ασθενείς το χρειάζονται.
• Αλήθεια, έτσι έχουν τα πράγματα, παιδιά. Γι’ αυτό αξίζει να δώσουμε λίγο από το χρόνο μας και λίγο από το αίμα μας κι ας είμαστε πολυάσχολοι.
• Κυρία, κι εγώ θέλω να πω ότι αξίζει πολύ. Εμείς πέρυσι είχαμε το θείο μας για μήνες στο νοσοκομείο και χρειαζόταν συνεχώς αιμοπετάλια. Θυμάμαι πως από το νοσοκομείο έκαναν έκκληση για να συγκεντρώσουν κι άλλα μπουκάλια αίμα και τελικά βρέθηκε. Αλλά όλοι είχαμε πολλή αγωνία.
• Ναι, Μαρία μου, όταν ζούμε κάποιο τέτοιο περιστατικό στο οικογενειακό μας περιβάλλον τότε ευαισθητοποιούμαστε ακόμη περισσότερο. Βέβαια, ανεξάρτητα από το αν βιώσαμε προσωπικά μια ανάλογη περιπέτεια αναζήτησης αίματος, είναι καλό να μπορούμε να μπαίνουμε στη θέση του άλλου και να πιάνουμε το σφυγμό του, να νιώθουμε τον πόνο του Άλλου ως δικό μας πόνο.
• • Ναι, το ξέρω αυτό, κυρία. Στην εταιρία που δουλεύει ο πατέρας μου είχαν 2 φορές φέτος αιμοδοσία, επιβεβαίωσε η Άννα.
  • Ωστόσο, ο αληθινά ευαισθητοποιημένος άνθρωπος δεν θα επικεντρωθεί μονάχα στη 14^η Ιουνίου ούτε θα περιορίσει το ενδιαφέρον του σε μια διαφημιστική καμπάνια στις αρχές του καλοκαιριού. Όταν επιλέξει να δώσει αίμα δεν θα επιτελέσει απλώς μια καλή πράξη αλληλεγγύης προς κάποιο αναγκεμένο συμπολίτη… αλλά θα εκφράσει από καρδιάς την ειλικρινή αγάπη του στον πλησίον. Είναι τόσο υπέροχο, παιδιά, να δίνουμε λίγες σταγόνες αίμα με πολλή αγάπη! Το κέρδος είναι και δικό μας! Τέτοιες κινήσεις δίνουν νόημα στη ζωή μας. Γεμίζουμε από χαρά! Γιατί, όπως συχνά το λέμε: όταν παίρνεις γεμίζουν τα χέρια σου, όταν δίνεις… γεμίζει η καρδιά σου!Η αιμοδοσία αποτελεί μια κίνηση στην ουσία της αγαπητική. Συχνά ακούμε για σπουδαίους δωρητές που έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτούν μεγάλα κοινωφελή έργα. Κι εσείς, παιδιά, θαυμάζετε εύπορους συμπολίτες μας για τις γενναιόδωρες ελεημοσύνες τους. Κι όμως ακόμη κι αν είσαι ο πιο φτωχός των φτωχών μπορείς εντελώς ανέξοδα να προσφέρεις μια ζωτική φιλανθρωπία. Αν σου το επιτρέπει η υγεία σου μπορείς με ιλαρότητα να δώσεις λίγο από το αίμα σου.

    Τα τελευταία χρόνια γίνεται και στην πατρίδα μας μια πιο οργανωμένη προσπάθεια από εθνικούς και ιδιωτικούς φορείς. Το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ) με ποικίλες δραστηριότητες, εκδηλώσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα και παρεμβάσεις σε όλη την Ελλάδα προσπαθεί να κινητοποιήσει όλο και περισσότερους πολίτες, να ευαισθητοποιήσει ιδιαίτερα τη νέα γενιά ώστε να θελήσουν να γίνουν συστηματικοί εθελοντές ή τουλάχιστον να δοκιμάσουν.

    • Και η δική μας συζήτηση τώρα δεν είναι βοηθητική; πρόσθεσε αυθόρμητα ο Πέτρος.
    • Ασφαλώς και εντάσσεται στο πλαίσιο ευαισθητοποίησής σας ώστε όταν ενηλικιωθείτε να σας καμαρώσουμε εθελοντές αιμοδότες κι εσάς.

    Να ξέρετε πως το ποσοστό των εθελοντών αιμοδοσίας χρόνο με το χρόνο αυξάνεται. Αύξηση παρατηρείται όχι μόνο στα δημόσια νοσοκομεία, αλλά και στην ιδιωτική δραστηριοποίηση. Σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους καλούνται τα ειδικά κινητά συνεργεία των Υπηρεσιών Αιμοδοσίας. Διοργανώνουν 3 και 4 αιμοληψίες κατά τη διάρκεια του έτους που βρίσκουν συγκινητική ανταπόκριση. Το ελληνικό φιλότιμο και πάλι κάνει την εμφάνισή του.

  Αγγελική Τσιραμπίδου, φιλόλογος