Αγαπημένο μου ημερολόγιο, νιώθω απελπισμένος και πονάει όλο μου το σώμα. Σήμερα το βράδυ ήρθαν οι αστυνομικοί στο σπίτι μας και με συνέλαβαν. Με πήγαν στο αρχηγείο για ανάκριση. Ήμουν τόσο φοβισμένος που δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Όταν είδαν πως δεν τους έλεγα που είναι η πολύτιμη δερμάτινη τσάντα άρχισαν να με χαστουκίζουν, να με κλοτσάν και να με βρίζουν. Μάλιστα με κρέμασαν από το παράθυρο και απειλούσαν πως θα με ρίξουν κάτω εάν δεν τους έλεγα που είναι η τσάντα. Εγώ όμως επέμενα. Δεν θα τους έλεγα ποτέ που είναι η τσάντα, το είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου και στον νεκρό Χοσέ Ανχέλικο. Τώρα με άφησαν να φύγω και τρέχω ασταμάτητα για να καταφέρω να φτάσω κάποτε σπίτι.