Ο Χρήστος και ο χρυσός

Μια φορά κι έναν καιρό ένα παιδάκι που το έλεγαν Χρήστο. Έπαιζε με τη Χρύσα στο πάρκο. Εκεί είδαν μια χελώνα, μια χήνα και ένα χελιδόνι.

Όμως η μαμά και ο μπαμπάς τους πήγαν ένα ταξίδι και τους άφησαν στη γιαγιά και στον παππού τους. Που έμενε στη Χαλκίδα και η δουλειά του  παππού δεν ήταν χαραμοφάης.

Επειδή ο παππούς δούλευε πολύ, το αφεντικό του τον λυπήθηκε και του έδωσε ένα κομμάτι χρυσό. Εκείνος ευχαρίστησε το  αφεντικό του και γύρισε ευτυχισμένος στο σπίτι. Όταν είδαν τον χρυσό έμειναν με ανοιχτό  το  στόμα. Έπειτα τον βάλανε στο τραπέζι και τον κοίταζαν με περιέργεια.

τελοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοος

Δήμητρα ... που συζήτησε τις ιδέες τις με την ξαδέρφη της την Ευαγγελία