Η ροζ αμυγδαλιά

-Καλημέρα αμυγδαλιά μου

-Καλημέρα φίλη μου

-Λοιπόν αμυγδαλιά μου, πού μεγάλωσες;

-Στην αρχή μεγάλωνα σε μία γλάστρα στο μπαλκόνι σου,  Μετά όμως μεγάλωνα τόσο γρήγορα που ο μπαμπάς σου με φύτεψε στην αυλή σας.

-Ναι σε θυμάμαι στο μπαλκόνι μου. Πώς είναι ο κορμός και πώς ο καρπός σου;

-Ο κορμός μου είναι λεπτός και καλύπτεται από μια μαυριδερή φλοίδα. Οι καρποί μου στην αρχή έχουν μια πράσινη φλούδα, μετά αποκτούν ένα τσόφλι στο οποίο μέσα έχει το σπόρο δηλαδή το αμύγδαλο.

-Τί χρώμα έχουν τα φύλλα σου;

-Είναι πράσινα και γυαλιστερά.

-Και το χρώμα των ανθών σου;

-Το πιο όμορφο χρώμα φυσικά, το ροζ.

-Έχουν βιταμίνες τα μικρά αμυγδαλάκια σου;

-Ναι έχουν και μάλιστα πολλές.

Τί σκέφτεσαι για τους ανθρώπους;

-Σκέφτομαι ότι οι άνθρωποι μερικές φορές μας κακομεταχειρίζονται, αλλά και κάποιοι άλλοι μας φροντίζουν.

-Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;

-Δεν έχω ακούσει ιστορίες από τα πουλιά μόνο έρχονται, κάθονται στα κλαδιά μου και μου τιτιβίζουν πως είναι ώρα να ανθίσω γιατί έρχεται η άνοιξη.

-Σε ευχαριστώ αμυγδαλιά μου για τον χρόνο σου. Πάω να φάω αμύγδαλα.

-Και εγώ σε ευχαριστώ για την παρέα σου.

Ανδρικοπούλου Αλεξάνδρα