ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΟΥ–Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΟΥ

Το χειμώνα όταν ήμουν στην Αθήνα ετοιμάζαμε βαλίτσες για να πάμε στο χωριό και να δούμε τη γιαγιά 🧓και τον παππού👴. Μια στιγμή μου ήρθε μια ιδέα και ρώτησα την μαμά μου αν μπορώ να πάρω ένα κυπαρίσσι 🌲🌲και να το φυτέψω στο χωριό μου. Έτσι και έγινε.
Φτάνοντας🚗 στο χωριό🏕🛕⛪ το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω τη γιαγιά και τον παππού να πάμε στο χωράφι για να φυτέψουμε το όμορφό μου δεντράκι🌳🌳 .Στο πιο όμορφο σημείο του χωραφιού το βάλαμε. Στάθηκα σε μια άκρη και το χάζευα. Τι όμορφο😃! Τι υπέροχο😍! Τι καμαρωτό δέντρο ήταν αυτό! Ένα ολοδικό μου δέντρο🎉.
- Ε μα ναι....💭 πώς δεν το σκέφτηκα 🗯πιο πρίν; Το όνομά του από δω και πέρα θα ΄ναι Καμαρωτός.
Από τότε κάθε φορά που πηγαίνω στο χωριό μου🏞 το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να πάω να δω τον Καμαρωτό μου. Χρόνια περίμενα αυτή τη στιγμή . Τη στιγμή που θα μεγάλωνε και θα καθόμουν στη ρίζα του να του πάρω συνέντευξη.

Και να μαι τώρα. Μια κρύα χιονισμένη🌨❄⛸❄ χειμωνιάτικη μέρα να κάθομαι δίπλα του, εγώ ντυμένη στα ζεστά🧤🧦👢🧣 και ο Καμαρωτός ολόλευκος και περήφανος όπως πάντα.
-Καμαρωτέ μου , πώς είναι τα πράγματα εδώ στο χωριό το χειμώνα; Κρυώνεις πολύ;
-Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι 🌞🌞είναι καλύτερα🌝 τα πράγματα γιατί έρχονται περισσότερα παιδιά 👩🏽‍🤝‍👩🏽και μεγάλοι από ότι το χειμώνα, γιατί το χειμώνα ⛈☁🌧δεν ακούω πάρα πολλές φωνές και κρυώνω και πιο πολύ αλλά έχω τη φίλη μου την ελιά🍃🌿 και τα λέμε λιγάκι κάθε μέρα . Α ναι, πώς το ξέχασα Ιουλία μου. Είναι και οι φίλες μου οι κοτούλες 🐔🐔με τον αρχηγό τους τον κόκορα🐓🐓και ψάχνουν για τροφή🥕🥣🍤 στις ρίζες μου☘🌻.
-Αααα...από ότι φαίνεται ωραία περνάς και συ εδώ πάνω. Ξέρεις κάτι Καμαρωτέ; Ζηλεύω πολύ τον ψηλό , ίσιο και λεπτεπίλεπτο κορμό σου με το υπέροχο πράσινο στο φύλλωμά 🍁🌿🍂σου.
-Σε ευχαριστώ πολύ Ιουλία, μα όλα τα κυπαρίσσια κάπως έτσι είναι αλλά πιο πολύ μου αρέσει τώρα που είμαι πιο ψηλός να αγναντεύω τη θάλασσα. 🏖🚢⚓
-Άρα ξέρεις πού μεγάλωσες και τι υπάρχει γύρω σου..
-Και βέβαια ξέρω. Μεγάλωσα σε ένα ορεινό🏕🌋 χωριό🏘 της Λευκάδας. Το ακούω από τα παιδιά που έρχονται και παίρνουν τους καρπούς μου για να παίξουν🏃‍♀️🧍‍♂️🧍‍♀️🤸‍♀️🏃‍♂️. Πονάω λίγο βέβαια αλλά μου αρέσει να τα βλέπω να παίζουν χαρούμενα. Αχ και να ξερες πόσες ιστορίες, παραμύθια, τραγούδια ακούω από αυτά συνέχεια....
- Ωραία Καμαρωτέ χαίρομαι πολύ για σένα. Αχ! με φωνάζει👂 ο μπαμπάς μου για να γυρίσουμε στην Αθήνα. Κρίμα!!!😥
- Ναι κρίμα..🤦‍♂️
- Λοιπόν καλέ μου φίλε, θέλεις κάτι άλλο από εμένα;
- Όχι, δεν θέλω τίποτε άλλο , το μόνο που θέλω είναι να μην με ξεχάσεις ποτέ και όταν έρχεσαι να περνάς να με βλέπεις
- Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ Καμαρωτέ μου. Γειά σου🤗🖐🖐👐👐
- Γειά σου καλή μου Ιουλία.🤗👐😘

ΤΕΛΟΣ