Υπάρχουν διάφορες επιστημονικές μέθοδοι για την ανάλυση της δομής ενός προβλήματος και την εύρεση των τμημάτων (υποπροβλημάτων) που το αποτελούν. Οι μέθοδοι αυτές είναι γνωστές με τα ονόματα Αναλυτική (Από Πάνω προς τα Κάτω-Top Down), Συνθετική (Από Κάτω προς τα Πάνω-Bottom Up), και Μικτή (Mixed) μέθοδος. Στο κεφάλαιο αυτό θα γνωρίσουμε την Αναλυτική μέθοδο επίλυσης προβλήματος (Top Down problem solving) η οποία είναι η ευρύτερα εφαρμοζόμενη μέθοδος. Η γενική αρχή της είναι ότι για να λύσουμε κάποιο σύνθετο πρόβλημα πρέπει:

1. Να καθορίσουμε τα υποπροβλήματα.

2. Να επαναλάβουμε τη διαδικασία αυτή για κάθε ένα από τα υποπροβλήματα, όσο αυτό είναι αναγκαίο.

3. Να προχωράμε στην άμεση επίλυσή τους, όταν φτάσουμε σε υποπροβλήματα που δεν απαιτούν επιπλέον διάσπαση. Η λύση του προβλήματος επιτυγχάνεται με τη σύνθεση των λύσεων των επιμέρους προβλημάτων.
Αν η ανάλυση του αρχικού προβλήματος θεωρείται επαρκής, η διάσπαση των επιμέρους προβλημάτων σε άλλα απλούστερα μπορεί να τερματιστεί. Ο παραπάνω τρόπος περιγραφής και ανάλυσης ενός προβλήματος γίνεται φραστικά. Ο ενδιαφερόμενος για την αντιμετώπιση του αρχικού προβλήματος έχει πλέον μπροστά του να αντιμετωπίσει μια σειρά από επιμέρους προβλήματα τα οποία, στο σύνολό τους, εκφράζουν και αντιστοιχούν στο αρχικό πρόβλημα. Η ανάλυση αυτή του προβλήματος σε άλλα απλούστερα αναδύει, παράλληλα, και τη δομή του προβλήματος. Για τη γραφική απεικόνιση της δομής ενός προβλήματος χρησιμοποιείται συχνότατα η διαγραμματική αναπαράσταση, σύμφωνα με την οποία:

• Το αρχικό πρόβλημα αναπαρίσταται από ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο.

• Κάθε ένα από τα απλούστερα προβλήματα στα οποία αναλύεται ένα οποιοδήποτε πρόβλημα αναπαρίσταται επίσης από ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο.

• Τα παραλληλόγραμμα που αντιστοιχούν στα απλούστερα προβλήματα στα οποία αναλύεται ένα οποιοδήποτε πρόβλημα σχηματίζονται ένα επίπεδο χαμηλότερα. Έτσι, σε κάθε κατώτερο επίπεδο, δημιουργείται η γραφική αναπαράσταση των προβλημάτων στα οποία αναλύονται τα προβλήματα του αμέσως υψηλότερου επιπέδου.