Ξενοφῶντος Ἑλληνικά Κεφάλαιο 2. Παράγραφος 1

Ξενοφῶντος Ἑλληνικά

Κεφάλαιο 2. Παράγραφος 1

Πρωτότυπο Κείμενο

Ἐπεὶ δὲ τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ κατεστήσατο͵ ἔπλει ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καλχηδόνα. Οἱ δ΄ αὐτὸν ὑπεδέχοντο͵ τοὺς τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς ὑποσπόνδους ἀφέντες. Οἱ δὲ προδόντες Ἀλκιβιάδῃ τὸ Βυζάντιον τότε μὲν ἔφυγον εἰς τὸν Πόντον͵ ὕστερον δ΄ εἰς Ἀθήνας καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι.

Μετάφραση

Αφού (ο Λύσανδρος) ρύθμισε τα πράγματα στην Λάμψακο, έπλευσε εναντίον του Βυζαντίου και της Καλχηδόνας. Οι κάτοικοι (των πόλεων αυτών) τον υποδέχονταν, αφού άφησαν (να φύγουν) οι φρουρές των Αθηναίων με σπονδές. Αυτοί, όμως, που παρέδωσαν με προδοσία το Βυζάντιο στον Αλκιβιάδη τότε μεν κατέφυγαν στον Πόντο, ύστερα, όμως, στην Αθήνα και έγιναν Αθηναίοι πολίτες.

Κείμενο – Μετάφραση σε αντιστοίχιση

Ἐπεὶ δὲ κατεστήσατο

τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ͵

ἔπλει ἐπὶ τὸ Βυζάντιον

καὶ Καλχηδόνα.

Οἱ δ΄ αὐτὸν

ὑπεδέχοντο͵

ἀφέντες

τοὺς τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς

ὑποσπόνδους.

Οἱ δὲ

προδόντες

τὸ Βυζάντιον Ἀλκιβιάδῃ

τότε μὲν ἔφυγον εἰς τὸν Πόντον͵

ὕστερον δ΄ εἰς Ἀθήνας

καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι.

 

Αφού (ο Λύσανδρος) ρύθμισε

τα πράγματα στην Λάμψακο,

έπλευσε εναντίον του Βυζαντίου

και της Καλχηδόνας.

Οι κάτοικοι (των πόλεων αυτών)

τον υποδέχονταν,

αφού άφησαν (να φύγουν)

οι φρουρές των Αθηναίων

με σπονδές.

Αυτοί, όμως, που

παρέδωσαν με προδοσία

το Βυζάντιο στον Αλκιβιάδη

τότε μεν κατέφυγαν στον Πόντο,

ύστερα, όμως, στην Αθήνα

και έγιναν Αθηναίοι πολίτες.

Συντακτική ανάλυση

Ἐπεὶ δὲ τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ κατεστήσατοδευτερεύουσα χρονική πρόταση ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ἒκπλει.

κατεστήσατορήμα / Λύσανδροςενν. υποκείμενο / τὰ πράγματαενν. αντικείμενο / ἐν τῇ Λαμψάκῳεμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει στάση σε τόπο

ἔπλει ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καλχηδόνακύρια πρόταση κρίσεως.

ἔπλειρήμα / Λύσανδροςενν. υποκείμενο / ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καλχηδόναεμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της εχθρικής κατεύθυνσης σε τόπο

οἱ δ΄ αὐτὸν ὑπεδέχοντο͵ τοὺς τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς ὑποσπόνδους ἀφέντεςκύρια πρόταση κρίσεως.

ὑπεδέχοντορήμα / οἱ δ΄υποκείμενο / αὐτὸναντικείμενο / ἀφέντεςεπιρρηματική χρονική μετοχή συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος / τοὺς φρουροὺςαντικείμενο της μετοχής / τῶν Αθηναίωνγενική κτητική / ὑποσπόνδουςεπιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου στο φρουρούς.

οἱ δὲ προδόντες Ἀλκιβιάδῃ τὸ Βυζάντιον τότε μὲν ἔφυγον εἰς τὸν Πόντον͵ ὕστερον δ΄ εἰς Ἀθήναςκύρια πρόταση κρίσεως.

ἔφυγονρήμα / οἱ δὲ προδόντεςεπιθετική μετοχή με υποκείμενο το άρθρο της, οἱ τὸ Βυζάντιονάμεσο αντικείμενο της μετοχής / Ἀλκι­βιάδηέμμεσο αντικείμενο της μετοχής / τότε μὲν – ὕστερον δεπιρρηματικοί προσδιορισμοί του χρόνου στο ἒφυγον / εἰς τὸν Πόντον – εἰς Ἀθήναςεμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση σε τόπο.

καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι: κύρια πρόταση κρίσεως.

ἐγένοντορήμα/ οἱ προδόντεςενν. υποκείμενο/ Ἀθηναῖοικατηγορούμενο στο οἱ προδόντες μέσω του συνδετικού ρήματος ἐγένοντο.

Πίνακας αρχικών χρόνων ρημάτων παραγράφου

καθίσταμαι

καθιστάμην

καταστήσομαι/ κατασταθήσομια

κατεστησάμην/ κατέστην/ κατεστάθην

καθέστηκα

καθε(ι)στήκειν

πλέω

ἔπλεον

πλεύσομαι/ πλευσοῦμαι

ἔπλευσα

πέπλευκα

ἐπεπλεύκειν

ὑποδέχομαι

ὑπεδεχόμην

ὑποδέξομαι

ὑπεδεξάμην

ὑποδέδεγμαι

ἀφίημι

ἀφίην

ἀφήσω

ἀφῆκα

ἀφεῖκα

ἀφείκειν

 

προδίδωμι

προεδίδουν

προδώσω

προέδωκα

προδέδωκα

προεδεδώκειν

 

φεύγω

ἔφευγον

φεύξομαι/ φευξοῦμαι

ἔφυγον

πέφευγα

ἐπεφεύγειν

 

γίγνομαι

ἐγιγνόμην

γενήσομαι

ἐγενόμην

γεγένημαι/ γέγονα

ἐγεγενήμην/ ἐγεγόνειν

Αφήστε μια απάντηση