Ξενοφῶντος Ἑλληνικά Κεφάλαιο 2. Παράγραφος 2

Ξενοφῶντος Ἑλληνικά

Κεφάλαιο 2. Παράγραφος 2

Πρωτότυπο Κείμενο

Λύσανδρος δὲ τούς τε φρουροὺς τῶν Ἀθηναίων καὶ εἴ τινά που ἄλλον ἴδοι Ἀθηναῖον͵ ἀπέπεμπεν εἰς τὰς Ἀθήνας͵ διδοὺς ἐκεῖσε μόνον πλέουσιν ἀσφάλειαν͵ ἄλλοθι δ΄ οὔ͵ εἰδὼς ὅτι ὅσῳ ἂν πλείους συλλεγῶσιν εἰς τὸ ἄστυ καὶ τὸν Πειραιᾶ͵ θᾶττον τῶν ἐπιτηδείων ἔνδειαν ἔσεσθαι. Καταλιπὼν δὲ Βυζαντίου καὶ Καλχηδόνος Σθενέλαον ἁρμοστὴν Λάκωνα͵ αὐτὸς ἀποπλεύσας εἰς Λάμψακον τὰς ναῦς ἐπεσκεύαζεν.

Μετάφραση

Ο Λύσανδρος και τους φρουρούς των Αθηναίων και εάν κάπου έβλεπε κάποιον άλλο Αθηναίο τον έστελνε στην Αθήνα δίνοντας ασφάλεια μόνο σε όσους έπλεαν για εκεί, για αλλού όχι, γνωρίζοντας ότι όσοι περισσότεροι συγκεντρωθούν στο Άστυ και τον Πειραιά τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσουν τα τρόφιμα. Αφού άφησε ως αρμοστή στο Βυζάντιο και την Καλχηδόνα τον Σθενέλαο το Λάκωνα, ο ίδιος απέπλευσε για την Λάμψακο και επισκεύαζε τα πλοία του.

Κείμενο – Μετάφραση σε αντιστοίχιση

Λύσανδρος δὲ

τούς τε φρουροὺς τῶν Ἀθηναίων

καὶ εἴ που

τινά ἄλλον ἴδοι Ἀθηναῖον͵

ἀπέπεμπεν εἰς τὰς Ἀθήνας͵

διδοὺς ἀσφάλειαν μόνον

πλέουσιν

ἐκεῖσε͵

ἄλλοθι δ΄ οὔ͵

εἰδὼς

ὅτι ὅσῳ ἂν πλείους

συλλεγῶσιν

εἰς τὸ ἄστυ καὶ τὸν Πειραιᾶ͵

θᾶττον ἔνδειαν ἔσεσθαι

τῶν ἐπιτηδείων.

Καταλιπὼν δὲ ἁρμοστὴν

Βυζαντίου καὶ Καλχηδόνος

Σθενέλαον Λάκωνα͵

αὐτὸς ἀποπλεύσας

εἰς Λάμψακον

ἐπεσκεύαζεν τὰς ναῦς.

 

Ο Λύσανδρος

και τους φρουρούς των Αθηναίων

και εάν κάπου

έβλεπε κάποιον άλλο Αθηναίο

τον έστελνε στην Αθήνα

δίνοντας ασφάλεια μόνο

σε όσους έπλεαν

για εκεί,

για αλλού όχι,

γνωρίζοντας

ότι όσοι περισσότεροι

συγκεντρωθούν

στο Άστυ και τον Πειραιά

τόσο πιο γρήγορα θα τελειώσουν

τα τρόφιμα.

Αφού άφησε ως αρμοστή

στο Βυζάντιο και την Καλχηδόνα

τον Σθενέλαο το Λάκωνα,

ο ίδιος απέπλευσε

για την Λάμψακο

και επισκεύαζε τα πλοία του.

Συντακτική ανάλυση

Λύσανδρος δὲ τούς τε φρουροὺς τῶν Ἀθηναίων͵ – ἀπέπεμπεν εἰς τὰς Ἀθήνας͵ διδοὺς ἐκεῖσε μόνον πλέουσιν ἀσφάλειαν͵ ἄλλοθι δ΄ οὔ͵ εἰδὼςκύρια πρόταση κρίσεως.

ἀπέπεμπενρήμα / Λύσανδροςυποκείμενο/ τούς φρουροὺςαντικείμενο / τῶν Ἀθηναίωνγενική κτητική/ εἰς τὰς Ἀθήναςεμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση σε τόπο / διδοὺςτροπική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος / ἀσφάλειανάμεσο αντικείμενο της μετοχής / (τοῖς) πλέουσινέμμεσο αντικείμενο της μετοχής (αναφ. μετοχή με υποκείμενο το άρθρο της) / ἐκεῖσε – ἄλλοθιεπιρρηματικοί προσδιορισμοί που δηλώνουν κίνηση σε τόπο/ μόνονεπιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού στο ἐκεῖσε εἰδὼςαιτιολογική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος.

καὶ εἴ τινά που ἄλλον ἴδοι Ἀθηναῖονδευτερεύουσα υποθετική πρόταση. Συνδέεται παρατακτικά (τε – και) με το προηγούμενο αντικείμενο του ρήματος ἀπέπεμπε (= φρουρούς) και συνεπώς και αυτή κατέχει θέση αντικείμενου. Εκφέρεται με ευκτική επαναληπτική. Η απόδοσή της είναι ἀπέπεμπε και εκφράζει την αόριστη επανάληψη στο παρελθόν.

ἴδοιρήμα/ Λύσανδροςενν. υποκείμενο / Ἀθηναῖοναντικείμενο / ἂλλονεπιθετικός προσδιορισμός/ τινάεπιθετικός προσδιορισμός στο ἂλλονπουεπιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει στάση σε τόπο.

ὅσῳ ἂν πλείους συλλεγῶσιν εἰς τὸ ἄστυ καὶ τὸν Πειραιᾶδευτερεύουσα αναφορική παραβολική πρόταση του ποσού. Το παραβολικό ζεύγος του ποσού είναι (τοσούτω – ὅσῳ).

ἂν συλλεγῶσινρήμα / πλείους (ονομ.)υποκείμενο./ ὅσῳδοτ. του ποσού στο πλείους / εἰς τὸ ἄστυ καὶ τὸν Πειραιᾶεμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση σε τόπο και στάση σε τόπο.

ὅτι θᾶττον τῶν ἐπιτηδείων ἔνδειαν ἔσεσθαι.δευτερεύουσα ονοματική ειδική πρόταση

ἔσεσθαιαπαρέμφατο σε θέση ρήματος / ἒνδειανυποκείμενο/ τῶν ἐπιτηδείωνγενική υποκειμενική / θᾶττονεπιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου

καταλιπὼν δὲ Βυζαντίου καὶ Καλχηδόνος Σθενέλαον ἁρμοστὴν Λάκωνα͵ αὐτὸς ἀποπλεύσας εἰς Λάμψακον τὰς ναῦς ἐπεσκεύαζεν: κύρια πρόταση κρίσεως.

ἐπεσκεύαζενρήμα/ αὐτόςκατηγορηματικός προσδιορισμός σε θέση υποκειμένου / τὰς ναῦςαντικείμενο / ἀποπλεύσαςεπιρρηματική χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος / εἰς Λάμψακονεμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση σε τόπο / καταλιπώνεπιρρηματική χρονική μετοχή, συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος / Σθενέλαοναντικείμενο στο καταλιπών Λάκωναπαράθεση / ἁρμοστήνεπιρρηματικό κατηγορούμενο του σκοπού)/ Βυζαντί­ου καί Καλχηδόνοςγενικές αντικειμενικές στο ἁρμοστήν.

Αφήστε μια απάντηση