Αφροδίτη (ατμόσφαιρα – λίγα λόγια)

Ατμόσφαιρα της Αφροδίτης είναι το στρώμα των αερίων που περιβάλλει τον πλανήτη. Αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα και είναι πολύ πυκνότερη και θερμότερη από την Ατμόσφαιρα της Γης. Η θερμοκρασία στην επιφάνεια της Αφροδίτης είναι 467 °C, και η πίεση είναι 93 bar (9,3 MPa), ισοδύναμη της πίεσης που επικρατεί σε βάθος 900 μ. στους Γήινους ωκεανούς.^[1] Η ατμόσφαιρα υποστηρίζει αδιαφανή σύννεφα θειικού οξέος, που καθιστούν την επίγεια οπτική και την τροχιακή παρατήρηση της επιφάνειας αδύνατη. Οι πληροφορίες για την τοπογραφία προέρχονται αποκλειστικά από ραντάρ απεικόνισης. Εκτός από το διοξείδιο του άνθρακα περιέχει, επίσης, άζωτο και ίχνη από άλλες χημικές ενώσεις.

Εκτός από τα στρώματα που βρίσκονται πλησιέστερα προς την επιφάνεια του πλανήτη, η ατμόσφαιρα βρίσκεται σε κατάσταση έντονης κυκλοφορίας. Το ανώτερο στρώμα της τροπόσφαιρας παρουσιάζει ένα φαινόμενο υπερ-περιστροφής, κατά το οποίο η ατμόσφαιρα κάνει το γύρο του πλανήτη σε τέσσερις μόνο Γήινες ημέρες, πολύ ταχύτερα από την αστρική ημέρα του πλανήτη που διαρκεί 243 Γήινες ημέρες. Οι ανέμοι που υποστηρίζουν την υπερπεριστροφή κινούνται με ταχύτητες 360 χλμ/ώρα ή και περισσότερο. Οι άνεμοι κινούνται με ταχύτητα έως 60 φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα της περιστροφής του πλανήτη, ενώ στη Γη οι ταχύτεροι άνεμοι φτάνουν μόνο το 10% - 20% της ταχύτητας περιστροφής. Όμως, η ταχύτητα των ανέμων προοδευτικά ελαττώνεται καθώς ελαττώνεται και το υψόμετρο, και πέφτει στην ταχύτητα των 10 χλμ/ώρα στην επιφάνεια της Αφροδίτης. Κοντά στους πόλους υπάρχουν αντικυκλωνικές δομές που ονομάζονται πολικές δίνες. Κάθε δίνη έχει δύο οφθαλμούς και χαρακτηριστική σιγμοειδή μορφή των νεφών. Υπερτιθέμενο υπάρχει ένα ενδιάμεσο στρώμα μεσόσφαιρας, που χωρίζει την τροπόσφαιρα από την θερμόσφαιρα. Και η θερμόσφαιρα, επίσης, χαρακτηρίζεται από έντονη κυκλοφορία, αλλά πολύ διαφορετικής φύσης - τα αέρια που θερμαίνονται και μερικά ιονίζονται από την ηλιακή ακτινοβολία στο ηλιόλουστο ημισφαίριο κινούνται προς το σκοτεινό ημισφαίριο όπου επανασυνδέονται και καθιζάνουν.

Η Αφροδίτη δεν έχει μαγνητικό πεδίο όπως έχει η Γη. Η ιονόσφαιρα της χωρίζει την ατμόσφαιρα από το διάστημα και τον ηλιακό άνεμο. Αυτό το ιονισμένο στρώμα αποκλείει το ηλιακό μαγνητικό πεδίο, δημιουργώντας στην Αφροδίτη ένα ξεχωριστό μαγνητικό περιβάλλον, που θεωρείται η μαγνητόσφαιρα της Αφροδίτης. Ελαφρύτερα αέρια, με συμπεριλαμβανομένους τους υδρατμούς, συνεχώς παρασύρονται μακριά από τον ηλιακό άνεμο διαμέσω της προκύπτουσας μαγνητοουράς. Πιθανολογείται ότι η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης μέχρι πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια έμοιαζε περισσότερο με της Γης με υγρό νερό στην επιφάνεια. Μία ανεξέλεγκτη επίδραση του φαινομένου του θερμοκηπίου ίσως σχετίζεται με εξάτμιση των επιφανειακών υδάτων και αύξηση των επιπέδων των άλλων αερίων του θερμοκηπίου.

Παρά τις αντίξοες συνθήκες στην επιφάνεια, η ατμοσφαιρική πίεση και θερμοκρασία σε υψόμετρο 50 χλμ - 65 χλμ. είναι παρόμοια με της Γης, που σημαίνει ότι η ανώτερη ατμόσφαιρα του πλανήτη είναι η πιο σαν-γήινη περιοχή του Ηλιακού Συστήματος, περισσότερο ακόμα και από την επιφάνεια του Άρη. Λόγω της ομοιότητας σε πίεση και θερμοκρασία και το γεγονός ότι ο αναπνεύσιμος αέρας (21% οξυγόνο, 78% άζωτο) είναι ένα ανυψωτικό αέριο στην Αφροδίτη όπως το ήλιο είναι ανυψωτικό αέριο στη Γη, έχει προταθεί ως προορισμός για εξερεύνηση και αποικισμό.

Στις 29 Ιανουαρίου 2013 οι επιστήμονες του ESA ανέφεραν ότι η ιονόσφαιρα του πλανήτη Αφροδίτη ρέει προς τα έξω με τον ίδιο τρόπο που "η ιονική ουρά ιόντων αναβλύζει από ένα κομήτη κάτω από παρόμοιες συνθήκες."