Ελάρα
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Τσαρλς Ντίλον Περίν
Ημερομηνία Ανακάλυψης	2 Ιανουαρίου 1905
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Ημιάξονας τροχιάς	11.740.000 Km
Εκκεντρότητα	0,22
Περίοδος περιφοράς	259,64 ημέρες
Κλίση	30,66° (προς τον Ισημερινό του Δία)
Είναι δορυφόρος του	Δία
Φυσικά χαρακτηριστικά
Μέση Ακτίνα	43 Km
Έκταση επιφάνειας	~23.200 Km²
Όγκος	~333.000 Km³
Μάζα	8,7 × 1017 kg
Μέση πυκνότητα	2,6 g/cm3
Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας	~0,031 m/s²
Ταχύτητα διαφυγής	~0,052 km/s
Περίοδος περιστροφής	-
Κλίση άξονα	-
Λευκαύγεια	0,04
Επιφανειακή θερμοκρασία	~124 K
Φαινόμενο μέγεθος	16,3

Η Ελάρα (αγγλικά: Elara) είναι ένας φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Δία. Πήρε το όνομά του από την Ελάρα, η οποία ήταν κόρη του Ορχομενού και μητέρα του γίγαντα Τιτυού σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Δίας VII (Jupiter VII). Η Ελάρα ανακαλύφθηκε από τον Τσαρλς Ντίλον Περίν του Αστεροσκοπείου του Λικ το 1905 ^[1][2] και μέχρι το 1975 ήταν απλά γνωστή ως Δίας VII. Την περίοδο από το 1955 έως το 1975 αναφερόταν και με το όνομα Ήρα^[3], από το όνομα της ομώνυμης θεάς. Από το 1975 όμως και μετά ο δορυφόρος πήρε το σημερινό του όνομα ^[4]. Έχει ακτίνα μόλις 43 χιλιόμετρα που σημαίνει ότι αντιστοιχεί μόλις στο 2% του μεγέθους της Ευρώπης. Ωστόσο, αντιστοιχεί στο μισό μέγεθος της Ιμαλίας γι'αυτό είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος στην ομάδα της Ιμαλίας.