Η Ελίκη (αγγλικά: Helike) ή Δίας XLV^[2] είναι ένας φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Δία. Ανακαλύφθηκε από μία ερευνητική ομάδα αστρονόμων του Πανεπιστημίου της Χαβάης με επικεφαλής τον Σκοτ Σέπαρντ στις 6 Φεβρουαρίου του 2003.^[1][2][4] Πήρε το όνομά του τον Μάρτιο του 2005 από την Ελίκη, η οποία ήταν μία από τις τροφούς του Δία στην Κρήτη σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία.^[5] Η αρχική προσωρινή ονομασία που του είχε δοθεί ήταν S/2003 J 6.^[6][7]

Έχει διάμετρο περίπου 4 χλμ. (λευκαύγεια 0,04)^[4] και περιφέρεται γύρω από τον Δία σε μέση απόσταση 21.064.000 χλμ. σε 626,32^[3] ημέρες, σχηματίζοντας κλίση περίπου 155° με την εκλειπτική (156° προς τον Ισημερινό του Δία), σε ανάδρομη φορά και με εκκεντρότητα τροχιάς 0,1467^[3].

Η Ελίκη ανήκει στην τροχιακή «Ομάδα της Ανάγκης»^[4], των δορυφόρων που περιφέρονται σε ανάδρομες τροχιές περί τον Δία σε αποστάσεις από αυτόν μεταξύ 19,3 και 22,7 εκατομμυρίων χιλιομέτρων και κλίσεις τροχιάς από 145,7° έως 154,8°. Όπως και για τους άλλους δορυφόρους της ίδιας ομάδας, πιστεύεται πως αποτελούσε μέρος ενός αστεροειδούς που, αφού πρώτα παγιδεύτηκε από την έλξη του Δία, διαλύθηκε σε μικρότερα κομμάτια δημιουργώντας την Ανάγκη και τους άλλους μικρότερους δορυφόρους της ομάδας της.