Διώνη
Φωτογραφία του φυσικού δορυφόρου του Κρόνου, Διώνης.
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι
Ημερομηνία Ανακάλυψης	21 Μαρτίου 1684
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Ημιάξονας τροχιάς	377.396 Km
Εκκεντρότητα	0,0022
Περίοδος περιφοράς	2,736915 ημέρες
Κλίση	0,0019° (προς τον Ισημερινό του Κρόνου)
Είναι δορυφόρος του	Κρόνου
Φυσικά χαρακτηριστικά
Διαστάσεις	1.128,8 × 1.122,6 × 1.119,2 Km
Μέση Ακτίνα	561,4 ± 0,4 Km
Έκταση επιφάνειας	3.964.776,51 Km²
Μάζα	(1,095452 ± 0,000168) × 1021 kg
Μέση πυκνότητα	1,478 ± 0,003 g/cm3
Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας	0,233 m/s²
Ταχύτητα διαφυγής	0,510 km/s
Περίοδος περιστροφής	2,736915 ημέρες ( Σύγχρονη)
Κλίση άξονα	0
Λευκαύγεια	0,998 ± 0,004
Επιφανειακή θερμοκρασία	87 K
Φαινόμενο μέγεθος	10,4

Η Διώνη (αγγλικά: Dione) είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος από τους 62 φυσικούς δορυφόρους του πλανήτη Κρόνου και ο δέκατος πέμπτος, κατά σειρά μεγέθους, δορυφόρος του ηλιακού συστήματος. Η Διώνη έχει μέση διάμετρο 1.123 χιλιόμετρα και απέχει από τον πλανήτη Κρόνο 377.400 χιλιόμετρα. Πήρε το όνομά της από την τιτανίδα Διώνη, η οποία ήταν αδελφή του Κρόνου κατά την Ελληνική μυθολογία. Η άλλη σημερινή ονομασία του δορυφόρου είναι Κρόνος IV (Saturn IV).

Ο Κασίνι ^[1] ονόμασε τους τέσσερις δορυφόρους που ανακάλυψε (Τηθύς, Διώνη, Ρέα, Ιαπετός) Sidera Lodoicea, δηλαδή αστέρια του Λουδοβίκου προς τιμή του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ'. Το 1847 όμως ο Τζον Χέρσελ έδωσε σε αυτούς τους δορυφόρους ονόματα Τιτάνων, οι οποίοι ήταν αδέλφια του Κρόνου.

Η Διώνη αποτελείται κυρίως από πάγο και έχει βραχώδη πυρήνα, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 1/3 της συνολικής μάζας της. Η επιφάνεια της βρίθει από κρατήρες, κυρίως στο επόμενο ημισφαίριο της, δηλαδή αυτό που δεν είναι στη διεύθυνση κίνησης του δορυφόρου.