Η Ελλάδα δεν απέκλινε από τους κανόνες της ουδετερότητας.
Ωστόσο, ο Μουσολίνι διείδε στην κατάληψη της Ελλάδας το πρώτο βήμα προς την
εξασφάλιση του στρατηγικού ελέγχου της Α. Μεσογείου.
Τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 η Ιταλία απαίτησε τελεσιγραφικά από την
Αθήνα την εκχώρηση της κυριαρχίας επί σημαντικού τμήματος του ελληνικού
εθνικού εδάφους. Ο Ι. Μεταξάς: απέρριψε την ιταμή αξίωση· η Ελλάδα θα
υπεράσπιζε τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Η αντίδραση του Έλληνα πρωθυπουργού
θα συνοψιστεί στη λέξη "ΟΧΙ".

Ο ελληνικός στρατός με αρχιστράτηγο τον Αλέξανδρο Παπάγο, κατόρθωσε να
ανακόψει την προέλαση των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, ενώ στις 14
Νοεμβρίου αντεπιτέθηκε κατά του εχθρού στην Αλβανία, από όπου και είχε
εκδηλωθεί η εισβολή.
Νικηφόρα πορεία του ελληνικού στρατού (Κορυτσά, Πρεμετή, Πόγραδετς,
Αργυρόκαστρο, Άγιοι Σαράντα).
Η Εαρινή επίθεση, που εξαπέλυσαν οι Ιταλοί τον Μάρτιο του 1941, αποκρούστηκε.

Ο Χίτλερ είχε καταρτίσει το σχέδιο Μπαρμπαρόσα για εισβολή στη Σοβιετική
Ένωση. Συνεπώς, όφειλε να ασφαλίσει τα νώτα του, εξουδετερώνοντας κάθε εστία
απειλής στη βαλκανική Χερσόνησο ή στο Αιγαίο πέλαγος →
Στις 6 Απριλίου 1941 εισέβαλε στην Ελλάδα (σχέδιο Μαρίτα).
Οι Έλληνες αντιστάθηκαν.
Παρόλα αυτά, η Θεσσαλονίκη: καταλήφθηκε στις 9 Απριλίου και η Αθήνα στις 27
Απριλίου →
Μετά την κατάληψη του εθνικού εδάφους η ελληνική κυβέρνηση μετέφερε την έδρα
της έξω από την Ελλάδα, στο Κάιρο, στη Νότια Αφρική και τελικά στο Λονδίνο.

Ο Χίτλερ: αναγκαστική στροφή στα Βαλκάνια -> αναβάλει την εκτέλεση της
επιχείρησης Μπαρμπαρόσα κατά της Σοβιετικής Ένωσης.
- Διεκδίκηση των εδαφών της Δωδεκανήσου, της Βόρειας Ηπείρου, της Κύπρου.
- Πράξεις αντίστασης -> ισχυρές μαζικές οργανώσεις: ΕΑΜ, ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ.
- Μόνο οι Έλληνες κατόρθωσαν να μη συμμετάσχουν στην εκστρατεία κατά της
Σοβιετικής Ένωσης -> βαρύ τίμημα