“Επικοινωνία μεταξύ μαθητριών/των και εκπαιδευτικών: ανύπαρκτη ή διαδραστική?”

  Είναι ευρέως γνωστό, πως ούτως ώστε να υφίσταται στον σχολικό χώρο ένα εύφορο και παράλληλα ευδόκιμο κλίμα χρειάζεται, να βελτιωθούν οι σχέσεις μεταξύ μαθητριών/των και εκπαιδευτικών. Κάτι τέτοιο πιθανότατα να συμβεί με πολυετείς προσπάθειες εκ μέρους όλων λόγω του ότι η εμπιστοσύνη και ο αλληλοσεβασμός έχουν χαθεί, με αποτέλεσμα η συνύπαρξη και των δύο πλευρών να είναι προβληματική. Άραγε, ποιοι είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα την διαμόρφωση των διαπροσωπικών αυτών σχέσεων και με ποιους τρόπους θα μπορούσε αυτή η συνεργασία να καλυτερέψει? 

Αρχικά, κύριο αίτιο ως προς την ανύπαρκτη -σε πολλές περιπτώσεις- επικοινωνία, αποτελεί κατά την διάρκεια ανταλλαγής απόψεων, η απολυτοσύνη των εκπαιδευτικών που κάπως έτσι δεν βρίσκονται σε θέση να δεχθούν διαφορετικές από τις δικιές τους, αντιλήψεις και ιδεοληψίες. Πράγμα το οποίο, οδηγεί στην πλειοψηφία των καταστάσεων στην απομάκρυνση και ταυτοχρόνως στην αδιαφορία από την μεριά της/του μαθήτριας/τη. Ακόμη, πρωταρχικό ρόλο κατέχει και ο εξεταστικοκεντρικός χαρακτήρας του εκπαιδευτικού συστήματος όπου λόγω της πίεσης της οποίας διαδέχονται οι καθηγήτριες/τές για την έγκαιρη έκβαση της ύλης, δεν δίνεται η κατάλληλη σημασία στις ανάγκες τις δικιές τους και των παιδιών. Έτσι, η διεξαγωγή των μαθημάτων γίνεται απρόσωπη δίχως τ

Από την άλλη, με την βοήθεια πολυάριθμων εναλλακτικών, ίσως το φαινόμενο αυτό καταφέρει να αντιμετωπιστεί και να εξαλειφθεί ολοσχερώς.  Στην επίλυσή του, θα μπορούσε κάλλιστα να συμβάλλει ο συντονισμός διαφόρων προγραμμάτων με επικεφαλείς καθηγήτριες/τες που θα ειδικεύονται κατά βάση σε συζητήσεις περί μειζόντων κοινωνικών θεμάτων που θα προωθούν ένα καλύτερο μέλλον ή και που θα έχουν δημιουργικό χαρακτήρα όπως λέσχη φιλαναγνωσίας και δημιουργικής γραφής. Με αυτόν τον τρόπο, είναι εφικτό να αυξηθεί σημαντικά η αλληλοκατανόηση. Επιπρόσθετα, η οργάνωση εκπαιδευτικών εκδρομών σε μέρη ιστορικής σημασίας αποτελούν επίσης, μια μορφή βελτίωσης της επαφής που θα συμβεί εξαιτίας του χρόνου που θα περάσουν όλοι μαζί.

Εν τέλη συνάγεται αβίαστα το συμπέρασμα πως οι επιρροές που δέχονται οι σχέσεις μεταξύ καθηγητριών/των και μαθητριών/των εξαρτώνται από πολλές παραμέτρους. Όμως με την συλλογική προσπάθεια που θα αποπνέει από όλους εμάς και την αναθεώρηση πραγμάτων, τα οποία ως τώρα θεωρούνται δεδομένα, θα επιτευχθεί μια αρμονική αλλά και ευχάριστη συνεργασία.