(AΛΥΣΙΔΩΤΟ ΠΟΙΗΜΑ)
ΓΡΆΦΕΙ ΤΟ Α2 ΤΟΥ 1ου ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ
Η ζωή απρόβλεπτη, αλήθεια!
Συχνά μας υπερβαίνει χωρίς να μας ρωτά (Α.Ξ.)
Τη μια στιγμή όλα καλά
και την άλλη το «γιατί» και η απορία στα μάτια (Π.Μ)
Τα δάκρυα των γονιών και οι σκέψεις των παιδιών
στοιχειώνουν μια ολόκληρη χώρα (Α.Κ.)
Κλαίω και δεν συγχωρώ
τα λάθη των ανθρώπων εγώ τιμωρώ.(Α.ΜΠ.)
Αυτό δεν ήταν λάθος και όλοι το ξέρουν κατά βάθος (Γ.Μ.)
Τα συναισθήματα των γονιών ήταν πιο δυνατά από τη σύγκρουση,
Οι αναμνήσεις των νέων πέρασαν όλες γρήγορα απ΄ το μυαλό τους.
Τραίνα πια λειτουργούν, αλλά το χαμόγελο των οικογενειών έχει σβήσει.
Κι ας περνάει ο καιρός, η πληγή αυτή δεν κλείνει.
'Αφησε σημάδια που δεν φεύγουν απ΄ τη μνήμη. (Μ.Μ.)
Όσο ψάχνουν τους ανθρώπους τους ,
οι οικογένειες στήνουν σκηνές - σωστό θρίλερ (Γ.Μ.)
«Μάνα μην με περιμένεις, μάνα θα μείνω εδώ!
Λάθος δεν ήταν... να κάνω παρέα στον σωρό.» (Γ.Μ.)
Στο τραίνο μπήκαν και τούτοι οι φοιτητές,
νεαροί με πάθος για γνώση -
ήθελαν να χαρούν τη ζωή.
Μα ποτέ δεν έφτασαν στον τελικό προορισμό,
το τρένο τους εκτροχιάστηκε στα Τέμπη (Δ.Μ.)
-Πού είσαι αγάπη μου γλυκιά , μονάκριβή μου κόρη; (M.M)
-Εδώ είμαι μαμά, μέσα σε τούτο το σκοτεινό βαγόνι...(Φ.Μ.)
Πού με άφησες εδώ και κλαίω τώρα:(Κ.Κ.)
Θυμάμαι σε τρόμου τρενάκια έμπαινα από μικρό παιδί. (Μ.Μ.)
Τώρα όμως δεν έφτασα ποτέ.
Με νύχια και με δόντια παλεύω για να βγω,
αλλά δεν με βλέπω να μένω ζωντανός.(Μ.Ε.)
«Μαύρη μπήκε η Άνοιξη
πότισαν αίμα οι ράγες,
και υποδέχτηκαν οι ουρανοί,
αγγέλους στις αγκάλες» (Μ.Μ)
-Δεν θα ξανασφυρίξουν πια για την αναχώρηση
η διαδρομή δεν θα είναι ποτέ η ίδια
να κοίτα, το τελευταίο καρφί μπαίνει
στις αναμνήσεις των ανθρώπων
στο φέρετρο των Τεμπών (Σ.Μ.)
-Μια διαδρομή χωρίς τέλος
χαμένες ζωές σε ράγες
δεν θα ξανασυμβεί.
Οι άνθρωποι δεν είναι νάρκες (Α.Κ.)
-Πάμε κι όπου βγει,
είπαν οι δολοφόνοι τόσων αθώων ψυχών- τόσο άδικα
- «Πάρε με όταν φτάσεις»,
όλων η κραυγή.
Θα σταματήσουμε όλων την σιωπή (Γ.Α)
Είναι οκτώ Φλεβάρη, έρχεται ο Μάρτης
Τρένα έπαθαν ατύχημα
τα πνεύματα σκορπισμένα στον Παράδεισο,
ένας ανίδεος τα σκορπίζει (Ντομ.Κ.)
Για των παιδιών την τραγωδία,
όλοι κάνουμε ησυχία (Ν.Μ.)
****
Η φωτογραφία είναι παρμένη από εδώ:
