Όνειρο καλοκαιρινής νυκτός...και ...ταξιδιώτες στον χρόνο!

Λίγα λόγια για το έργο…

Μια φορά κι έναν καιρό στη μακρινή Αγγλία, ζούσε μια βασίλισσα πολύ καλή κυρία. Τ’ όνομά της Ελισάβετ το γράφει η ιστορία γιατί καλά κυβέρνησε τη μακρινή Αγγλία. Με στρατό και στρατηγούς με ναυάρχους και με πλοία, η Ελισάβετ γνώρισε δόξες και μεγαλεία. Τα χρόνια εκείνα έζησε κι ο Σαίξπηρ στην Αγγλία, που έγραψε το έργο αυτό κι άλλα τριαντατρία. Την Ελισάβετ την τρανή μπορεί και να ξεχάσεις, τον Σαίξπηρ όμως μάθε τον καλά και δεν θα χάσεις! […] Στην καρδιά του δάσους, εκεί που ξετυλίγονται όλα τα παραμύθια, μέσα στου ονείρου τα ολόλευκα σεντόνια, ζούσαν μια φορά κι έναν καιρό νεράιδες, καλικάντζαροι και όλων των ειδών τα ξωτικά που είχαν πολύ θάρρος και ήταν πειραχτήρια! Ζούσανε δίχως να κρύβονται, χόρευαν κάτω από τις πυκνές φυλλωσιές των δέντρων, αγκαλιάζονταν για να κοιμηθούν, ζουζούνιζαν ανάμεσα στα λουλούδια και χωνόταν κάτω από τα καπελάκια των βελανιδιών όταν ερχόταν μπόρα. Σ’ αυτά λοιπόν τα μέρη ζούσε η βασίλισσα και ο βασιλιάς των ξωτικών. Η πεντάμορφη Τιτάνια και ο παμπόνηρος Όμπερον… Έχουν και οι δυο τους πολλά απ’ τα κουσούρια των ανθρώπων. Σαν είναι τσακωμένοι το δάσος γίνεται άνω-κάτω να όπως τώρα…. Ακόμα και οι άνθρωποι που θα βρεθούν στο δρόμο τους θα πάθουν τόσα πολλά, όνειρα αλλόκοτα που δεν θα ξέρουν αν τα έζησαν στ’ αλήθεια ή τα είδανε στον ύπνο τους. Πω, πω τι έχουν να δουν τα μάτια μας απόψε….[..]
Πράγματι, μια ομάδα θνητών και ξωτικών μια μαγική νύχτα καλοκαιριού, την βραδιά της 21ης Ιουνίου, του θερινού ηλιοστασίου -όπου η νύχτα είναι η πιο μικρή της χρονιάς- θα ζήσει πολλές κωμικές περιπέτειες με αίσιο όμως τέλος. Με οδηγό τη φαντασία, το παιχνίδι, τις μεταμφιέσεις, να πρωτοστατούν σ’ ένα γαϊτανάκι, ένα φρενήρες θεατρικό παιχνίδι, τα πρόσωπα που λαμβάνουν μέρος μελετούν σε βάθος την ανθρώπινη ύπαρξη. Πρόκειται για ένα έργο που προβάλλει τη χαρά της ζωής, τα νιάτα, το εφήμερο της ανθρώπινης φύσης. […]