ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
Ο Άγιος Νικόλαος
Ό Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας της Μικράς Ασίας γύρω στα 230 με 250 μ.Χ. Πότε ακριβώς γεννήθηκε δεν είναι γνωστό. Πάντως κατά το έτος 300 μ.Χ. την εποχή των ασεβών αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού ήταν Αρχιερέας των Μυραίων.Έζησε δε και μέχρι τα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς χριστιανοί και η οικονομική τους κατάσταση ήταν πολύ καλή. Γι΄αυτό οι φωτισμένοι γονείς του, μόρφωσαν πρώτα την απαλή ψυχή του παιδιού τους με τη θρησκεία του Χριστού μας και ύστερα τον έστειλαν στο σχολείο για να μάθει γράμματα.
Παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο με τη ζωή του Αγίου Νικολάου και στην συνέχεια απαντήστε στην ερώτηση που σας δίνω. . .
Αφού παρακολούθησες το βίντεο είσαι έτοιμος/η να απαντήσεις στο τετράδιο θρησκευτικών στην παρακάτω ερώτηση:
«Πως κρίνεις* την επιλογή του Αγίου Νικολάου να μοιράζει την περιουσία του στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη; Περιέγραψε μια τέτοια σκηνή που παρουσιάζεται στο βίντεο»
*Κρίνω= λέω τη γνώμη μου, την άποψή μου.
Η Αγία Άννα
Η Αγία Άννα ήταν η μητέρα της Παναγίας. Η Άννα παντρεύτηκε τον Ιωακείμ. Κατοικούσαν κοντά στα Ιεροσόλυμα. Αλλά ο Ιωακείμ και η Άννα δεν είχαν παιδιά. Η Αγία Άννα παρακαλούσε το Θεό να αποκτήσει παιδί. Επιτέλους Άννα γερόντισσα πιά, αποκτά το πολυπόθητο παιδί την Μαρία. Η εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμη της τρείς φορές το χρόνο:
α) Στις 9 Σεπτεμβρίου, μαζί με τον Ιωακείμ.
β) Στις 9 Δεκεμβρίου εορτάζεται η σύλληψη της Αγίας Άννης.
γ) Στις 25 Ιουλίου εορτάζεται η κοίμησή της.
Την Αγία Άννα την τιμούσε η Εκκλησία από τα αρχαία χρόνια. Το έτος 550 μ.Χ., ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός, αφιέρωσε ναό στην Κωνσταντινούπολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.
Ο Άγιος Σπυρίδωνας
Ο κυπριακής καταγωγής Άγιος Σπυρίδων, είναι σημαντική προσωπικότητα της Χριστιανοσύνης, ιδιαίτερα συνδεδεμένος με την πόλη και το νησί της Κέρκυρας, της οποίας είναι προστάτης Άγιος. Είναι, επίσης, πολιούχος Άγιος του Πειραιά. Η μνήμη του εορτάζεται στις 12 Δεκεμβρίου από την Ορθόδοξη Εκκλησία και στις 14 Δεκεμβρίου από την Καθολική.
Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε περί το 270 μ.Χ. στην Άσκια, τη σημερινή Άσσια Αμμοχώστου, που βρίσκεται στα Κατεχόμενα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Καταγόταν από ταπεινή οικογένεια και ήταν μάλλον εύπορος για την εποχή, αφού είχε στην κατοχή του αγροτική γη και κοπάδια προβάτων. Με την προτροπή των γονέων του παντρεύτηκε μια ενάρετη συγχωριανή του, με την οποία απέκτησε μία κόρη, ονόματι Ειρήνη.
Ο Άγιος Αντώνιος
Ο Άγιος Αντώνιος γεννήθηκε γύρω στο 250 μ.Χ. στην πόλη Κομά της Αιγύπτου, από γονείς εύπορους και ευλαβείς. Έζησε στα χρόνια ρωμαίων αυτοκρατόρων, όπως ο Διοκλητιανός , ο Μαξιμιανός και ο Μέγας Κωνσταντίνος. Από την παιδική του ηλικία ήταν ολιγαρκής και αυτάρκης κι έδειξε ενδιαφέρον για την εκκλησία. Σε ηλικία 20 ετών έχασε και τους δύο γονείς του. Έξι μήνες αργότερα μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, και αποσύρθηκε σε σπήλαιο της ερήμου, όπου έζησε για 25 έτη. Πολλοί Χριστιανοί κατέφευγαν στην ίδια περιοχή για να ακούσουν τη διδασκαλία του. Δίδασκε τους μαθητές του να μη θεωρούν τίποτε ανώτερο από την αγάπη του Χριστού. Τόνιζε ότι δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο ανθρώπινος βίος είναι πρόσκαιρος συγκρινόμενος προς την αιώνια ζωή και ότι δεν πρέπει να κοπιάζουμε για την απόκτηση πρόσκαιρων αγαθών, τα οποία δεν μπορούμε να πάρουμε μαζί μας, αλλά για την απόκτηση αιώνιων αγαθών, δηλαδή της φρόνησης, της δικαιοσύνης, της σωφροσύνης, της ανδρείας, της συναινέσεως και της αγάπης.
Ο Άγιος Αθανάσιος
Ο Αθανάσιος γεννήθηκε το 295 στην Αλεξάνδρεια από γονείς χριστιανούς. Υπάρχει ένας θρύλος, σύμφωνα με τον οποίο, όταν ήταν ακόμα παιδί, βάφτιζε στην ακρογιαλιά παιδιά ειδωλολατρών, τηρώντας τους ιερούς κανόνες.
Όταν άρχισε τη θρησκευτική του δράση, η Αλεξάνδρεια ήταν ανάστατη από τη διδασκαλία του τοπικού πρεσβυτέρου Άρειου, που δίδασκε ότι ο Χριστός δεν ήταν θεός, αλλά κτίσμα του Θεού. Γι’ αυτό το λόγο, ο Μέγας Κωνσταντίνος συγκάλεσε το 325 την Α' Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια της Βιθυνίας. Εκεί δόθηκε η μεγάλη μάχη της Ορθοδοξίας, με πρωταγωνιστή τον Αθανάσιο. Η ρητορική του δεινότητα και η απροσδόκητη μαχητικότητά του προκάλεσε τον θαυμασμό εχθρών και φίλων, με αποτέλεσμα η φήμη του να εξαπλωθεί σε Ανατολή και Δύση. Ο Αθανάσιος έγινε το σύμβολο για τους ορθοδόξους στον αγώνα τους.