Γειά σας, τι κάνετε; Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Σήμερα θα μιλήσουμε για μία χώρα της Ευρώπης την οποία πρόκειται να επισκεφτώ και τον Μάρτιο (θα σας γράψω πως ήταν και εντυπώσεις μετά που θα γυρίσω) την Σερβία.
Θρησκεία
Το Σύνταγμα της Σερβίας επιτρέπει τη θρησκευτική ελευθερία. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί με 6.416.054 πιστούς αποτελούν το 89,4% του πληθυσμού της χώρας. Η Σέρβικη Ορθόδοξη εκκλησία είναι η μεγαλύτερη και η παραδοσιακή εκκλησία της χώρας, πιστοί της οποίας είναι η συντριπτική πλειοψηφία των Σέρβων. Άλλες Ορθόδοξες Χριστιανικές κοινότητες στη Σερβία περιλαμβάνουν τους Μαυροβούνιους, τους Ρουμάνους, τους Βλάχους, τους Ρομά και τους Βούλγαρους.
Οι Ρωμαιοκαθολικοί αριθμούν 356.957 στη Σερβία, ή περίπου το 6% του πληθυσμού, κυρίως στη Βοϊβοντίνα (ειδικά το βόρειο τμήμα της), που έχει μειονοτικές εθνοτικές ομάδες, όπως οι Ούγγροι, οι Κροάτες, οι Μπούνιεβτσι (προερχόμενοι από την Ερζεγοβίνη), καθώς και μερικοί Σλοβάκοι και Τσέχοι.
Ο Προτεσταντισμός 71.768 που αντιπροσωπεύει περίπου το 1% του πληθυσμού της χώρας, κυρίως μεταξύ των Σλοβάκων της Βοϊβοντίνα και των Μεταρρυθμιστών Ούγγρων. Στην Ανατολική Καθολική Εκκλησία ανήκουν περίπου 25.000 πολίτες (0,37% του πληθυσμού), ως επί το πλείστον Ρουθινοί στη Βοϊβοντίνα.
Οι Μουσουλμάνοι, με 222.282 ή 3% του πληθυσμού, αποτελούν την τρίτη μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα. Το Ισλάμ έχει ιστορικά έντονη παρουσία στις νότιες περιοχές της Σερβίας, κυρίως στη νότια Ράσκα. Οι Βόσνιοι είναι η μεγαλύτερη ισλαμική κοινότητα στη Σερβία. Εκτιμάται ότι περί το ένα τρίτο των Ρομά της χώρας είναι Μουσουλμάνοι.
Υπάρχουν μόνο 578 Εβραίοι το θρήσκευμα στη Σερβία. Άθεοι ήταν 80.053 ή 1,1% του πληθυσμού και επιπλέον 4.070 δηλώθηκαν ως αγνωστικιστές.
Γλώσσα
Επίσημη γλώσσα είναι η Σέρβικη, μια τυποποιημένη μορφή της Σερβοκροατικής, μητρική του 88% του πληθυσμού. Η Σερβική είναι η μόνη πραγματικά δίγραφη ευρωπαϊκή γλώσσα, χρησιμοποιώντας τόσο το Κυριλλικό όσο και το Λατινικό αλφάβητο. Η Σερβική Κυριλλική ορίζεται στο Σύνταγμα ως η «επίσημη γραφή», σε σύγκριση με το καθεστώς της Λατινικής «γραφής σε επίσημη χρήση». Επινοήθηκε το 1814 από το Σέρβο φιλόλογο Βουκ Καρατζιτς, που δημιούργησε το αλφάβητο με φθογγική αρχές. Ερευνα από το 2014 έδειξε ότι το 47% του σερβικού πληθυσμού ευνοεί το Λατινικό αλφάβητο, το 36% το Κυριλλικό και το 17% δεν έχει καμία προτίμηση.
Αναγνωρισμένες μειονοτικές γλώσσες είναι: η Ουγγρική, η Σλοβακική, η Αλβανική, η Ρουμανική, η Βουλγαρική και η Ρουθηνική, καθώς και οι άλλες τυποποιημένες μορφές της Σερβοκροατικής: Βοσνιακή και Κροατική. Όλες αυτές οι γλώσσες είναι σε επίσημη χρήση σε δήμους ή πόλεις, όπου η αντίστοιχη εθνοτική μειονότητα υπερβαίνει το 15% του συνολικού πληθυσμού. Στη Βοϊβοντίνα η επαρχιακή διοίκηση χρησιμοποιεί, εκτός της Σερβικής, πέντε ακόμη γλώσσες (Ουγγρική, Σλοβακική, Κροατική, Ρουμανική και Ρουθηνική).
Εκπαίδευση
Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 το ποσοστό αλφαβητισμού στη Σερβία ανέρχεται στο 98% του πληθυσμού, ενώ ο ηλεκτρονικός αλφαβητισμός είναι 49%. Η ίδια απογραφή έδειξε τα ακόλουθα επίπεδα εκπαίδευσης: 16,2% των κατοίκων έχουν τριτοβάθμια εκπαίδευση (10,6% ανώτατη, 5.6% ανώτερη), 49% δευτεροβάθμια, 20,7% στοιχειώδη και 13,7% δεν έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.Η εκπαίδευση στη Σερβία ρυθμίζεται από το Υπουργείο Παιδείας και Επιστημών. Εκπαίδευση αρχίζει σε νηπιαγωγεία ή σε δημοτικά σχολεία. Οι μαθητές εγγράφονται σε δημοτικά σχολεία στην ηλικία των επτά. Η υποχρεωτική εκπαίδευση αποτελείται από οκτώ τάξεις. Οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν γυμνάσιο και σχολές επαγγελματικής κατάρτισης για άλλα τέσσερα χρόνια ή να εγγραφούν σε επαγγελματική κατάρτιση για 2 έως 3 χρόνια. Μετά την ολοκλήρωση του γυμνασίου ή της επαγγελματικής σχολής, οι μαθητές μπορούν να πάνε στο πανεπιστήμιο. Πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι επίσης διαθέσιμες στις γλώσσες των αναγνωρισμένων μειονοτήτων της Σερβίας, όπου τα μαθήματα γίνονται στα ουγγρικά, σλοβακικά, αλβανικά, ρουμανικά, ρουθηνικά, βουλγαρικά, καθώς και στα βοσνιακά και τα κροατικά.
σέρβικη βιβλιοθήκη
Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς.
Μαθηματικός, αστρονόμος,
κλιματολόγος, γεωφυσικός
Κουζίνα
Η Σερβική κουζίνα είναι σε μεγάλο βαθμό ετερογενής, καθώς μοιράζεται χαρακτηριστικά της Βαλκανικής (κυρίως της πρώην Γιουγκοσλαβίας), της Μεσογειακής (κυρίως Ελληνικής), της Τουρκικής και της Κεντροευρωπαϊκής (ιδιαίτερα Αυστριακής και Ουγγρικής) κουζίνας. Το φαγητό είναι πολύ σημαντικό στη σερβική κοινωνική ζωή, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια θρησκευτικών εορτών, όπως τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και η γιορτή του οικογενειακού αγίου σλάβα.
Τη βάση της Σερβικής διατροφής αποτελούν το ψωμί, το κρέας, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Το ψωμί είναι η βάση όλων των φαγητά της Σερβίας, και αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στη σερβική κουζίνα και το βρίσκουμε σε θρησκευτικές τελετές. Παραδοσιακό σερβικό καλωσόρισμα είναι η προσφορά στους επισκέπτες ψωμιού και αλατιού. Καταναλώνεται ευρέως κρέας, όπως και ψάρι. Σερβικές σπεσιαλιτέ είναι το τσεβάπτσιτσι (ατύλιχτα λουκάνικα από κιμά, που είναι πάντα στη σχάρα και με καρυκεύματα), η πλιεσκαβίτσα, οι σαρμάδες, το καϊμάκ (γαλακτοκομικό προϊόν παρόμοιο με πηχτή κρέμα), η γκιμπάνιτσα (πίτα με τυρί και καϊμάκ), το άιβαρ(ψητή κόκκινη πιπεριά λειωμένη), πρόγια (καλαμποκόψωμο) και το kačamak (χυλός από καλαμποκάλευρο).
Οι Σέρβοι υποστηρίζουν τη χώρα τους ως η γενέτειρα της ρακίγια, ενός ιδιαίτερα αλκοολούχου ποτού απόσταξης κυρίως από φρούτα. Η ρακίγια σε διάφορες μορφές βρίσκεται σε όλα τα Βαλκάνια, κυρίως στη Βουλγαρία, την Κροατία, τη Σλοβενία, το Μαυροβούνιο, την Ουγγαρία και την Τουρκία. Η Σλιβοβίτσα, ένα μπράντι από δαμάσκηνο, είναι ένα είδος ρακίγια, που θεωρείται το εθνικό ποτό της Σερβίας. 
Χαρακτηριστικό Σερβικό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι
Γειαααα σαααας!!!!
