Ελληνικά

Του γιοφυριού της Άρτας-αλλαγή τέλους, Β. Ντέμος

 

Μα ξάφνου ψηλά στον ουρανό πουλί γλυκολογάει
κατέβηκε σιγά σιγά και στο γεφύρι πάει
λέει με ανθρώπινη λαλιά, τον μάστορα κοιτώντας:
Πρωτομάστορα η Λυγερή που πολύ σε αγαπάει
για σένα στα θεμέλια έχει πάει.
Μπράβο και σε σένα που το καθήκον βάζεις
πιο πάνω από της Λυγερής την τόση αγάπη.
Πήγαινε λοιπόν και πάρ’ τη Λυγερή από το γιοφύρι μέσα
και ζήστε μαζί παντοτινά και ευτυχισμένοι να ’στε
Γιατί είναι θέλημα Θεού το γιοφύρι αγέρωχο
να στέκει πάντα και κόσμος να περνάει και να φεύγει
Τότε παίρνει ο πρωτομάστορας τη Λυγερή από το χέρι
και πλούσιο τραπέζι έστρωσαν και γλέντησαν και ήπιαν.
Και περνούν οι διαβάτες και ακούν ακόμα τις χαρές
και ακούν ακόμα τα τραγούδια και τις μουσικές.

Αφήστε μια απάντηση