Το Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα ήταν μια πόλη χωρισμένη στα δύο. Μαύροι και λευκοί πήγαιναν σε διαφορετικά σχολεία,προσεύχονταν σε διαφορετικές εκκλησίες,ψώνιζαν από διαφορετικά καταστήματα, χρησιμοποιούσαν διαφορετικούς ανελκηστήρες και έπινανα νερό από διαφορετικές βρήσες.Όλοι χρησιμοποιούσαν τα ίδια λεωφορεία, αλλά επιβάλλονταν να καθονται σε διαφορετικες θέσεις: οι λευκοί μπροστά και οι μαύροι πίσω.
Η Ρόζα Πάρκς (4 Φεβρουαρίου 1913- 24 Οκτωβρίου 2005) ήταν μια από τις μεγαλύτερες ακτιβίστριες του κόσμου!
Η Ρόζα μεγάλωσε σε έναν κόσμο μαύρων και λευκών.
Ήταν δύσκολο για τους μαύρους και πολλοί θύμωναν και θλίβονταν λόγω του διαχωρισμού αλλά , αν διαμαρτύρονταν, θα κατέληγαν στην φυλακή.
Μία ημέρα η σαρανταδυάχρονη Ρόζα καθόταν στο πίσω μέρος του λεωφορείου καθώς γύριζε από τη δουλεία στο σπίτι. Είχε πολύ κόσμο και δεν υπήρχαν αρκετές θέσεις στο μπροστινό μέρος (το οποίο προσδιοριζόταν για τους λευκούς) , κι έτσι ο οδηγός είπε στην Ρόζα να σηκωθεί ώστε να καθίσει ένας λευκός στην θέση της.
Η Ρόζα αρνήθηκε
.
Πέρασε την νύχτα στην φυλακή, αλλά αυτή η γυναία πράξη της έδειξε στους ανθρώπους ότι μπορούσαν να πούν ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΔΙΚΊΑ!
Οι φίλοι της Ρόζας προχώρησαν σε μποικοτάζ το οποίο κράτησε 381 ημέρες. Ζήτησαν από όλους τους μαύρους να μην χρησιμοποιούν λεωγορεία στην πόλη μέχρι να αλλάξει ο νόμος. Τα νέα διαδώθηκαν γρήγορα και παντού. Ο διαχωρισμός των θέσεων στα λεωφορεία κρίθηκε αντισυνταγματικός από το Ανώτερο Δικαστήριο των ΗΠΑ.
Χρειάστηκαν 10 χρόνια για να καταργηθεί ο φυλετικός διαχωρισμός από όλες τις πολιτείες , αλλά τελικά έγινε πραγματικότητα χάρη στο πρώτο νγενναίο <<ΌΧΙ>> της Ρόζας!
