H Intel είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής τσιπ ημιαγωγών στον κόσμο, με βάση τα έσοδα.[1] Η εταιρεία εισήγαγε την αρχιτεκτονική μικροεπεξεργαστών x86, που σήμερα χρησιμοποιείται σχεδόν στο σύνολο των προσωπικών υπολογιστών. Ιδρύθηκε στις 18 Ιουλίου 1968, με το όνομα Integrated Electronics Corporation (εταιρεία ολοκληρωμένων ηλεκτρονικών) και έχει ως βάση την Σάντα Κλάρα, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Ιδρυτές είναι ο Ρόμπερτ Νόις και ο Γκόρντον Μουρ, οι οποίοι, υπό την διοικητική εποπτεία και το όραμα του Άντριου Γκρόουβ, συνδύασαν προηγμένες ικανότητες σχεδιασμού τσιπ και σύγχρονες κατασκευαστικές μεθόδους. Η Intel εκτός από μικροεπεξεργαστές, κατασκευάζει μητρικές πλακέτες, κάρτες δικτύου, μνήμες τύπου flash, μονάδες επεξεργασίας γραφικών και άλλες συσκευές που συνδέονται με επικοινωνίες και υπολογιστές. Αρχικά ήταν γνωστή κυρίως σε μηχανικούς και τεχνολόγους, αλλά η επιτυχημένη διαφημιστική καμπάνια της δεκαετίας του 1990 με το όνομα "Intel Inside" καθιέρωσε την ίδια αλλά και τους επεξεργαστές Pentium μεταξύ των οικιακών χρηστών.
Ο Pentium [1] ήταν η πέμπτη γενιά μικροεπεξεργαστών 32-bit που σχεδίασε, παρήγαγε και παρουσίασε η εταιρεία ημιαγωγών Intel στις 22 Μαρτίου του 1993. Αποτέλεσε έναν επεξεργαστή, σταθμό στην ιστορία των ηλεκτρονικών υπολογιστών ενώ η τεράστια εμπορική του επιτυχία, κατέστησε το λογότυπο Pentium ένα από τα πιο ευρέως αναγνωρίσιμα εμπορικά σήματα στον πλανήτη. Ο Pentium αποτελούσε το πέμπτο μέλος μιας σειράς επεξεργαστών που ξεκινούσε από τον 8086. Από το γεγονός αυτό προέκυψε εξ' αρχής και η ονομασία του επεξεργαστή, δηλαδή από την ελληνική λέξη «πέντε» -> pente -> pentium. Αποτέλεσε επίσης τη πρώτη υπερβαθμωτή x86 μικροαρχιτεκτονική. Ως άμεσος διάδοχος του επεξεργαστή 80486 περιελάμβανε διπλή διοχέτευση ακεραίων, ταχύτερη ΜΚΕ, μεγαλύτερο δίαυλο δεδομένων, διαχωρισμένη κρυφή μνήμη δεδομένων από την υπόλοιπη καθώς και άλλα χαρακτηριστικά για περαιτέρω μείωση του χρόνου υπολογισμού διευθύνσεων. Η συχνότητα λειτουργίας του επεξεργαστή ξεκινούσε από τα 60 MHz στα μοντέλα των πρώτων εκδόσεων και έφθανε στα 300 ΜΗz στα τελευταία. Το 1996, κυκλοφόρησε ο Pentium MMX o οποίος ονομάστηκε έτσι, επειδή ενσωμάτωνε το ομώνυμο σύνολο εντολών (MMX). Κατασκευαζόταν με την ίδια μικροαρχιτεκτονική σχεδίαση, διέθετε μεγαλύτερη ποσότητα κρυφής μνήμης και διάφορες άλλες βελτιωτικές τροποποιήσεις.
Εικόνα του ολοκληρωμένου κυκλώματος του Intel Pentium A80501, 66MHz
Κύριοι ανταγωνιστές των πρώτων Pentium στην αγορά, ήταν οι επεξεργαστές 68060 της Motorola και ο PowerPC 601. Η παραγωγή του σταμάτησε το 2009 [2].
Τον Μάιο του 1997, τον διαδέχθηκε ο Pentium II ενώ είχε κυκλοφορήσει και ένα ενδιάμεσο μοντέλο με την ονομασία Pentium Pro, τον Οκτώβρη του 1995.Η ονομασία Core 2 είναι η εμπορική ονομασία πολλών επεξεργαστών της Intel, μονοπύρηνων, διπύρηνων και τετραπύρηνων οι οποίοι είναι βασισμένοι στη μικροαρχιτεκτονική Core. Τα μονοπύρηνα και διπύρηνα μοντέλα αποτελούνται από ένα τσιπ, ενώ τα τετραπύρηνα μοντέλα περιλαμβάνουν δύο τσιπ, τα οποία ενώνονται με μια ειδική διάταξη. Πάνω σε κάθε ένα τσιπ, βρίσκονται δυο πυρήνες. Η εισαγωγή των Core 2 στην αγορά, υποβάθμισε την εμπορική ονομασία Pentium στη μεσαία κατηγορία, ενοποιώντας πάλι τις σειρές των επιτραπέζιων και των φορητών επεξεργαστών σε μια ενιαία, καθώς στα προγενέστερα χρόνια αυτές είχαν χωρισθεί σε Pentium 4, Pentium D και Pentium M.
Η μικροαρχιτεκτονική Core, επέστρεψε τους επεξεργαστές σε χαμηλότερους χρονισμούς ρολογιών ενώ βελτίωσε τη χρησιμοποίηση των διαθέσιμων κύκλων ρολογιού σε συνάρτηση με την ενέργεια που καταναλώνεται, σε σχέση με τη μικροαρχιτεκτονική NetBurst των Pentium 4/D. Η μικροαρχιτεκτονική Core παρέχει πιο αποδοτικά στάδια αποκωδικοποίησης, μονάδες εκτέλεσης, κρυφές μνήμες και διαύλους, μειώνοντας την ενεργειακή κατανάλωση των επεξεργαστών Core 2, αυξάνοντας παράλληλα την επεξεργαστική τους ικανότητα.
Oι επεξεργαστές αυτοί δεν ενσωματώνουν την τεχνολογία Hyper-Threading, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στους επεξεργαστές Pentium 4. Αυτό συμβαίνει διότι η μικροαρχιτεκτονική Core είναι απόγονος της μικροαρχιτεκτονικής P6 (των επεξεργαστών Pentium Pro, Pentium II/III και Pentium M) και όχι της NetBurst. Οι Core 2 επίσης στερούνται κρυφής μνήμης επιπέδου 3 (L3 cache) που υπήρχε στον πυρήνα Gallatin των Pentium 4 Extreme Edition. Ωστόσο, η κρυφή μνήμη επιπέδου 3 συναντάται στους επεξεργαστές Xeon ενώ η τεχνολογία Hyper-Threading συναντάται επίσης σε ορισμένους Atom. Η κρυφή μνήμη επιπέδου 3 καθώς και η τεχνολογία Hyper-Threading είναι παρούσα τόσο στους Nehalem όσο και στους επεξεργαστές Westmere.
Η εμπορική επωνυμία Core 2 εισήχθη στις 27 Ιουλίου 2006, αποτελούμενη από τις επιμέρους εκδόσεις Solo (απλού πυρήνα), Duo (διπλού πυρήνα), Quad (τεσσάρων πυρήνων) και από το 2007 , της Extreme (δύο ή τεσσάρων πυρήνων για ενθουσιώδεις χρήστες).