Η Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 1912 με την είσοδο των ελληνικών στρατευμάτων στην πόλη.

Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρίσκονταν σε πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (Τουρκία) έχοντας ως συμμάχους της την Βουλγαρία και την Σερβία. (Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος) Οι μάχες γίνονταν στην Μακεδονία όπου ο ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη.

Ο αρχιστράτηγος Διάδοχος Κωνσταντίνος  μετά την νίκη του στον Σαραντάπορο και την απελευθέρωση της Ελασσόνας και της Κοζάνης αποφασίζει να κινηθεί βόρεια για να ελευθερώσει το Μοναστήρι.

Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος   του το απαγορεύει και του δίνει εντολή να κινηθεί ανατολικά προς την Θεσσαλονίκη πριν φτάσει εκεί ο Βουλγαρικός στρατός.

Ακολούθησε μια πολύ γρήγορη πορεία του στρατού ο οποίος ελευθέρωσε διαδοχικά την Βέροια, την Νάουσα, την Έδεσσα και αφού νίκησε τον τουρκικό στρατό στην σκληρή μάχη των Γιαννιτσών έφτασε έξω από την Θεσσαλονίκη στις 25 Οκτωβρίου 1912.

Αμέσως ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις μεταξύ του Διαδόχου Κωνσταντίνου  και του Τούρκου διοικητή της πόλης Ταξίν Πασά ο οποίος τελικά δέχθηκε τους όρους της ελληνικής κυβέρνησης και υπέγραψε το πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης.

Στις 26 Οκτωβρίου 1912, ημέρα της γιορτής του πολιούχου και προστάτη της πόλης Αγίου Δημητρίου, ο ελληνικός έκανε θριαμβική είσοδο στην Θεσσαλονίκη. Την επόμενη μέρα μπήκε έφιππος στην πόλη ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ συνοδευόμενος από τον διάδοχο Κωνσταντίνο.

Η απελευθέρωση της πόλης και η κατοχύρωση της στην Ελλάδα είχε ολοκληρωθεί.