[τα παιδιά παρουσιάζουν ένα αγαπημένο δέντρο της αυλής τους / η ανάρτηση ανανεώνεται κάθε φορά που προστίθεται υλικό!]
Κερασιά: Φυλλοβόλο δέντρο με ύψος που φτάνει και τα 20μ. Έχει την επιστημονική ονομασία Prunus avia (Προύμνη των πτηνών).Καταγωγή του είναι από την περιοχή του Καυκάσου και έφτασε στην Ευρώπη πολύ γρήγορα ενώ όλες οι ποικιλίες της προέρχονται από την αγριοκερασιά που χρησιμοποιείται για τον πολλαπλασιασμό της και σήμερα μέσω του εμβολιασμού.Τα κλαδιά της είναι όρθια ,ο κορμός της είναι λείος γκρίζου χρώματος και τα φύλλα της είναι μεγάλα και ελλειψοειδή.Τα άνθη της είναι μεγάλα και λευκά. Η κερασιά ζει περίπου 60 χρόνια και η καρποφορία της αρχίζει από τον τέταρτο χρόνο ζωής της ενώ μεγάλη απόδοση έχει μετά τα 20 χρόνια.
Η κερασιά μας βρέθηκε στην αυλή μας από τον παππού μου και σήμερα είναι 20 χρονών.Τη φύτεψε γιατί του άρεσε να τρώει κεράσια και ήθελε να την βρουν και τα εγγόνια του, καθώς πίστευε πως κάποιο από αυτά θα αγαπήσει τα κεράσια σαν αυτόν. Αυτή είμαι εγώ (η Παρασκευή).
Επέλεξα να σας παρουσιάσω την κερασιά γιατί από μικρή μου άρεσε να κάθομαι κάτω από τον ίσκιο της και να παίζω με τα παιχνίδια μου αλλά αυτό που μου άρεσε πιο πολύ και μου αρέσει ακόμη είναι να σκαρφαλώνω πάνω της και να κρύβομαι και να με ψάχνουν.Όμως τώρα που μεγάλωσα αυτό που μου αρέσει είναι να σκαρφαλώνω πάνω της και φτιάχνω το δικό μου σπίτι κάτι σαν δεντρόσπιτο. Μπορώ να μένω πάνω στο δεντρόσπιτο μου όλη μέρα μερικές φορές και μέχρι αργά το βράδυ.Μερικές φορές ανεβαίνουν και οι ξαδέρφες μου και παίζουμε όλες μαζί.
Πασχαλιά: Είναι ένα φυλλοβόλο δέντρο που το ύψος του φτάνει μέχρι και τα 4 μέτρα .Έχει καρδιόσχημα πράσινα φύλλα και δεν κάνει καρπούς, αλλά αρωματικά άνθη χρώματος λευκό, απαλό κίτρινο και βαθύ μοβ. Είναι ένα δέντρο που θέλει αρκετό ήλιο και στα λουλούδια του περιέχονται μεγάλες ποσότητες αλκαλοειδών που έχουν αντιφλεγμονώδη αναλγητική δράση.
Η ιστορία της δικής μου πασχαλιάς ξεκίνησε πριν από 7 χρόνια. Ήταν παραμονή του Λαζάρου κι εγώ με την μητέρα μου μαζεύαμε λουλούδια για το καλάθι και μια κυρία μας έδωσε από τον κήπο της κλαδιά μοβ πασχαλιάς. Όταν τελείωσα το τραγούδι αυτά τα κλαδιά η μητέρα μου τα έβαλε σε μια γλάστρα και μετά από λίγο καιρό αυτά όχι μόνο δεν μαράθηκαν αλλά έβγαλαν νέα βλαστάρια με φύλλα. Εγώ αγαπώ αυτό το δέντρο γιατί εκτός το ότι είναι το πρώτο που φύτεψα στην αυλή του σπιτιού μου, όταν ανθίζει το άρωμά του με ηρεμεί και μου δίνει την αίσθηση ότι έρχεται το Πάσχα .Τέλος θα ήθελα να αναφέρω ότι αυτό το δέντρο έχει μυθολογικούς και χριστιανικούς συμβολισμούς. Μυθολογικά, υπήρχε μια νύμφη η Σειρήνα που όταν την ερωτεύτηκε ο θεός Πάνας για να γλιτώσει μεταμορφώθηκε σε πασχαλιά. Χριστιανικά, υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι το δέντρο αυτό πρόσφερε τον ίσκιο του στην Παναγία και τον Ιωσήφ με τον μικρό Χριστό όταν πήγαν στην Αίγυπτο για να σωθούν από τον Ηρώδη .τότε η Παναγία το ευλόγησε να μοσχοβολάει Το όνομά του όμως το πήρε αργότερα όταν σταυρώθηκε ο Ιησούς. Εκεί κοντά υπήρχε αυτό το δέντρο που βλέποντας την σταύρωση μαράθηκε και μετά από την Ανάσταση του Κυρίου άνθησε ξανά. Για αυτούς τους λόγους αγαπώ την πασχαλιά και γιαυτό στην αυλή μου έχω τρεις που κάνουν μοβ λουλούδια και μια με λευκά. (από την Κατερίνα)
Ροδακινιά (από την Γεωργία-Άννα): Ο παππούς μου λατρεύει τα δέντρα και ιδιαίτερα τους καρπούς του. Στο σπίτι μας έχουμε πολλά δέντρα όπως μουριά, κεράσια, συκιά, αχλαδιά, δαμασκηνιά και ροδακινιά που θα σας παρουσιάσω. Αποφάσισα να σας παρουσιάσω αυτό το δέντρο είναι το δικό μου δέντρο.
Η Ροδακινιά είναι πυρηνόκαρπο, φυλλοβόλο οπωροφόρο δέντρο που ανήκει στο γένος Προύμνη και στην οικογένεια των Ροδοειδών. Η καταγωγή της είναι από την Κίνα, όπου όπου ακόμα και σήμερα υπάρχει και ως αυτοφυή. Στη συνέχεια η καλλιέργειά της επεκτάθηκε μέχρι τις χώρες της Μεσογείου και αργότερα προς την Αμερική και την Αυστραλία. Σήμερα είναι το ποιο καλλιεργούμενο δέντρο στον κόσμο μετά την μηλιά.
Το ύψος του δέντρου φτάνει στα 4,5 μέτρα ο κορμός και οι βλαστοί έχουν φλοιό κοκκινωπού ή πρασινωπού χρώματος. Τα φύλλα του είναι λογχοειδή, πριονωτά στιλπνά, μυτερά στην κορυφή και χρώματος πρασίνου, έχουν δε αδένες στη βάση τους από όπου κατά περιόδους εκκρίνουν ένα υγρό σαν ρετσίνι που προσελκύει διαφορά μικρά έντομα. Τα άνθη της ροδακινιάς έχουν 5 ρόδινα πέταλα και φύονται στις μασχάλες των φύλλων και των βλαστών. Οι πρώιμες ποικιλίες έχουν μεγάλα πέταλα και οι όψιμες μικρά. Ο καρπός της ροδακινιάς είναι το ροδάκινο.
Η Ροδακινιά ζει 30 χρόνια κατά μέσο όρο, όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες και ανάλογα με το υποκείμενο της ποικιλίας. Αποδίδει καρπούς μετά το τρίτο χρόνο από τη φύτευση της, των οποίων η ποιότητα είναι καλύτερη σε περιοχές όπου τα καλοκαίρια είναι ζεστά και οι χειμώνες ήπια κρύοι. Ένας ανοιξιάτικος παγετός μπορεί να καταστρέψει τα άνθη που είναι αρκετά ευαίσθητα στο κρύο.
Το δέντρο προτιμά αμμοπηλώδη εδάφη με καλό στράγγισμα. Η λίπανση θεωρείτε απαραίτητη για καλή παραγωγή και γίνεται κυρίως με αζωτούχα και καλιούχα λιπάσματα. Η Ροδακινιά αποκρίνεται επίσης σε λίπανση με κοπριά, αλλά βασικό στοιχείο για την καλή της ανάπτυξη και καρποφορία είναι η κλιματολογικές συνθήκες
Οι ροδακινιές, όπως και τα περισσότερα οπωροφόρα, ραντίζονται συστηματικά και βάση ενός εθνικού σχεδίου 45 ολοκληρωμένης καλλιέργειας προκειμένου να μειωθεί η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και να παράγονται όσο το δυνατόν ασφαλέστερα τρόφιμα για τους καταναλωτές. Οι έλεγχοι είναι συνεχείς, ενώ οι παραβάτες παραγωγοι τιμωρούνται παραδειγματικά.
Ποικιλίες : 1) Φρανσουά, 2) Μέι Κρεστ, 3) Ρουμπι Ριτς, 4)Ριτς Λέηντι, 5) Σαν Κλάους, 6) Σαν Κρεστ, 7)Κουήν Κρεστ, 8) Ελεγκαντ Λέηντι
Η φύτευση των ροδακινιών γίνεται εφόσον έχουμε επιλέξει το σχήμα φύτευσης και τη διαμόρφωση που θα δώσουμε στα δέντρα αργότερα. Βασικά σχήματα φύτευσης : 1) ορθογώνιο, 2) ρόμβος , 3) παλμετα, 4) πυκνή φύτευση
Κλάδεμα διαμόρφωσης: 1) κύπελλο, 2) αργοπορημένο κύπελλο, 3) πυραμίδα, 4) παλμέτα, 5) μονόκλωνο ορθόκλαδο, 6) δίκλωνο 'Υ'
Έλατο: Είναι κωνοφόρο δέντρο. Ο κορμός του είναι είναι ίσιος και φτάνει σε ύψος των 15-25 μέτρα.Τα βελονοειδή φύλλα είναι σκληρά,έχουν μήκος 2 εκ. και έχουν σκούρο πράσινο χρώμα.Έχει πολύ ανθεκτικό ξύλο και χρησιμοποιείτε για κατασκευή επίπλων κ.ά.
(Η ιστορία του:) Μια μέρα οι γονείς μου πήγαν μια βόλτα στη λίμνη Πλαστήρα και το βρήκαν.Ο μπαμπάς μου το έβγαλε προσεκτικά και το πήραν.Το φύτεψε στην αυλή και από τότε ζει στην αυλή μας. Αισθάνομαι ότι με αυτό το δέντρο είμαστε σαν αδέρφια.Έχουμε την ίδια ηλικία.Μεγαλώνουμε μαζί.Ξέρετε πώς μετράμε την ηλικία του; Μετράμε τις φέτες από τα κλαδιά του. Κάθε φέτα κι ένας χρόνος!
(από την Ελένη)
>Κι άλλη μια κερασιά: Αυτό το δέντρο βρέθηκε πριν 4 χρόνια στην αυλή μου τυχαία. Στην αρχή δεν ξέραμε τι δέντρο είναι αλλά μετά άρχισε να ανθίζει και τότε καταλάβαμε ότι ήταν μια κερασιά. Επέλεξα να παρουσιάσω αυτό το δέντρο γιατί μου αρέσουν πολύ τα κεράσια και γιατί έχει υπέροχα άνθη. Η κερασιά είναι αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό που ανήκει στο γένος Προύμνη και υπογένος Κέρασος στην οικογένεια των Ροδοειδών και είναι συγγενής της βυσσινιάς. Καταγωγή του είναι η περιοχή του Καυκάσου και έφτασε στην Ευρώπη πολύ γρήγορα ενώ όλες οι ποικιλίες της προέρχονται από την αγριοκερασιά, που χρησιμοποιείται για τον πολλαπλασιασμό της και σήμερα μέσω εμβολιασμού. Το περίεργο είναι ότι η βυσσινιά προήλθε από φυσικό υβρίδιο κερασιάς ενώ ο περισσότερος κόσμος πιστεύει το αντίθετο. Τα κλαδιά της είναι όρθια , ο κορμός της είναι λείος γκρίζου χρώματος και τα φύλλα της είναι μεγάλα , ελλειψοειδή. Τα άνθη της είναι οργανωμένα σε ταξιανθίες , φύονται ανα 3-6 σε κάθε οφθαλμό.
Η κερασιά καλλιεργείται για το νόστιμο καρπό της, το κεράσι, ενώ υπάρχουν και ποικιλίες που καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά δέντρα. Χρησιμοποιείται όμως και το ξύλο της, που είναι ανθεκτικό στην υγρασία, στην κατασκευή επίπλων αλλά και μουσικών οργάνων και ηχείων , καθώς δίνει καλύτερη ακουστική.
Η κερασιά ζει περίπου εξήντα χρόνια και η καρποφορία αρχίζει από τον τέταρτο χρόνο της ζωής της, ενώ μεγάλες αποδόσεις έχει μετά τον εικοστό χρόνο. Ανθίζει σχετικά νωρίς και έτσι είναι δυνατό να υποστεί ζημιές στους άνθους της από παγετό ή δυνατό ψύχος. Ευδοκιμεί σε διάφορους τύπους εδαφών και προτιμά κυρίως αυτά που δεν περιέχουν ασβέστιο πριν να δημιουργηθεί ένας κερασέωνας πρέπει να γίνει βαθύ όργωμα και καλή κατεργασία του εδάφους.
(από την Όλγα-Παρασκευή)
Το δέντρο που μου ήρθε αμέσως στο μυαλό είναι η κορομηλιά που έχουμε στην πίσω αυλή του σπιτιού μου. Είναι πολύ μεγάλη σε ηλικία καθώς υπήρχε εκεί πολύ πριν γεννηθώ ακόμη και εγώ. Ήταν και το αγαπημένο δέντρο του παππού μου και του μπαμπά μου. Το δέντρο αυτό το φύτεψε ο παππούς μου μαζί με έναν πλάτανο για να έχουμε ίσκιο στην αυλή. Είναι το αγαπημένο μου δέντρο γιατί μου αρέσουν πολύ τα κορόμηλα. περίπου αυτήν την εποχή αρχίζουν και βγαίνουν και δεν χορταίνω να κάθομαι στην αυλή και να τρώω κορόμηλα.
(από τον Θωμά Καρα_)
