η “γιαγιά” παίζει videogame!?

Η Μαρούλα Κλιάφα που έγραψε το Ένα Δέντρο Στην Αυλή μας, παρόλο που είναι μεγάλη πλέον σε ηλικία (83) δε σταματά να είναι δραστήρια και όχι μόνο να γράφει βιβλία, αλλά να γράφει βιβλία για παιδιά της ηλικίας σας.

Και μπορεί ένας άνθρωπος της ηλικίας της να γράψει θέματα που αφορούν σε αναγνώστες 70 χρόνια μικρότερους;;;

Διαβάστε παρακάτω τι λέει η ίδια:

Ένα Σάββατο, πηγαίνοντας να νοικιάσω ένα dvd στο βιντεοκλάμπ της γειτονιάς μου, είδα στο πατάρι μερικούς εφήβους να κάθονται μπροστά σε κονσόλες και με το χειριστήριο στο χέρι να παίζουν με εντυπωσιακή προσήλωση βιντεοπαιχνίδια. Κάθισα κοντά τους από περιέργεια, παρακολούθησα για δυο περίπου ώρες το παιχνίδι τους, βίωσα την εικονική πραγματικότητα στην οποία είχαν βυθιστεί και…

Αυτό ήταν. Είχα βρει θέμα για το καινούριο μου μυθιστόρημα.

Όμως το να βρεις ένα θέμα πιασάρικο, όπως λένε οι έφηβοι, δεν αρκεί. Η φύση του συγκεκριμένου θέματος απαιτεί ειδικές γνώσεις και εμπειρία, που εγώ δε διέθετα. Έτσι, ξεκίνησα μια μεγάλη και σε βάθος έρευνα. Λόγω της δουλειάς μου –με καλούν σε πολλά σχολεία– είχα την ευκαιρία να συζητήσω με δεκάδες εφήβους. Όταν μάλιστα τους εξομολογήθηκα πως προτίθεμαι να γράψω ένα βιβλίο για το gaming, τόσο ενθουσιάστηκαν που κάποιοι με αποκάλεσαν «γιαγιά των ονείρων τους», προσωνυμία που τη βρήκα πολύ κολακευτική.

Με τη βοήθεια, λοιπόν, όλων αυτών των νεαρών, γνώρισα τα βιντεοπαιχνίδια. Μου εξήγησαν γιατί παίζουν, με ποια κριτήρια επιλέγουν τα παιχνίδια και πώς αισθάνονται όταν καλύπτουν όλα τα επίπεδα. Συνομίλησα με νεαρούς που παραδέχθηκαν πως κλέβουν ώρες από τον ύπνο τους προκειμένου να τελειώσουν ένα παιχνίδι και ότι συχνά ξεχνούν ακόμα και να φάνε. Επίσης μελέτησα άρθρα ειδικών για τους κινδύνους που ελλοχεύουν, διάβασα στο διαδίκτυο κριτικές χρηστών για διάφορα βιντεοπαιχνίδια και ζήτησα συμβουλές και βοήθεια από μια παιδοψυχολόγο.

Εφοδιασμένη, πλέον, με αρκετές γνώσεις γύρω από τα βιντεοπαιχνίδια και αφού δοκίμασα να παίξω κι εγώ ένα δυο, στρώθηκα στη δουλειά. Ήδη μέσα στο μυαλό μου είχα αρχίσει να πλάθω την ιστορία που ήθελα να γράψω. O ήρωάς μου ο Οράτιος αφηγείται με αφοπλιστική ειλικρίνεια την ιστορία του, περιγράφοντας καταστάσεις και γεγονότα που άλλα συνέβησαν και άλλα θα μπορούσαν να έχουν συμβεί. Γιατί κάπως έτσι δουλεύει ο μυθιστοριογράφος. Κλέβει ιδέες από την πραγματική ζωή και πάνω σε αυτές στήνει τον δικό του μύθο.

Μ. Κ.

 

Οι συγγραφείς γίνονται ερευνητές. Απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις σε μήνυμα (όχι σχόλιο):

1. Αν, λοιπόν, συναντούσε εσένα η Μαρούλα, ποιες σημαντικές πληροφορίες για το gaming / το παιχνίδι σε οθόνες θα τις δίνατε; Τι έπρεπε οπωσδήποτε να συμπεριλάβει στο μυθιστόρημά της; Αν εσύ ήσουν ο Οράτιος ο ήρωας;

2. Θεωρείς πως μπορούν οι μεγάλοι σε ηλικία (γονείς / παππούδες) να κατανοήσουν τη δική σου γενιά, τις συνήθειες και τα προβλήματά της;

Αφήστε μια απάντηση