Γνωριμία με αθλήματα του στίβου

Την Παρασκευή, 12.05.2023, η Έκτη τάξη του σχολείου μας επισκέφθηκε το Αθλητικό Στάδιο της πόλης μας. Εκεί, είχε την ευκαιρία όχι μόνο να συναντήσει και να γνωρίσει τον Καρδιτσιώτη Ομοσπονδιακό προπονητή κ. Θανάση Δεληγιάννη αλλά και να δοκιμάσει με τη δική του καθοδήγηση πολλά αθλήματα του στίβου.

μνημειακός περίπατος στην πόλη

Την Πέμπτη, 11.05.2023, η Έκτη τάξη τού σχολείου μας περπάτησε στο κέντρο της πόλης με συνοδό / ξεναγό τη δρ Φωτεινή Λέκκα, επιστημονική υπεύθυνη του Μουσείου Πόλης του Δήμου Καρδίτσας  (Ιστορικό – Λαογραφικό Μουσείο «Λ. & Ν. Σακελλαρίου»). Η δράση πραγματοποιήθηκε ως ολοκλήρωση της Ενότητας των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, που αφορούσε στην Τοπική Πολιτιστική Κληρονομιά.

η ποιήτρια Δανάη Σιώζιου

Η βραβευμένη ποιήτρια Δανάη Σιώζιου είναι 36 χρονών και ζει στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην Καρλσρούη της Γερμανίας και στην Καρδίτσα.

Πώς ξεκίνησες, Δανάη, να γράφεις;

[εργογραφία]

[μεταφράσεις στα γερμανικά] [+]

 

μερικά ποιήματα:

"Το ποίημα της μαμάς"

"Ο ωραιότερος άντρας στη γη" [διαβάζει η Δανάη]

"τοπίο" [διαβάζει η Δανάη]

“μικρό αγόρι”

Τι είναι "Arte Povera" και τι σχέση έχει με τη συμφωνική μουσική; [δείτε το τρέιλερ]

Ν' ακούσουμε κανένα δείγμα; "Ευτυχισμένες Μέρες C Minor" (Beats Pliz feat. ΛΕΞ) @ spotify

Νομίζετε πως αυτό είναι κάτι καινούριο; Έχετε ακούσει Stereo Nova (1993);

"Μικρό Αγόρι" 

ο ποιητής Χρήστος Κολτσίδας

Ο Χρήστος Κολτσίδας γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1991. 

(από την ποιητική συλλογή Οι νεροφόροι, 2021:)

Είναι μια πόλη ισιάδι στον κόρφο.

Μια πόλη
υγρασία στην κωλότσεπα.

Παυσίλυπη, αλεξίχαρη.

Μέσ’ απ’ την πρωινή ομίχλη
ξεμυτίζει κι η λωτιά
με τα πορτοκαλιά φωτάκια της.

Κι αυτό το χρώμα που ντύνει τα περίχωρα
―τόσο θερμό, τόσο ψυχρό―
το πιο ωραίο χρώμα.

###

Θα μας σώσουν άραγε
η περιφορά μιας κάρας,
ένα γερό ξεμάτιασμα,
μία κατάθεση στεφάνων,
η μυστική ζωή του αγιοκλήματος;

Αν σε βγάλει ο δρόμος σου ώς το Νοσοκομείο
―κούφια η ώρα―
μέχρι να σ’ εξυπηρετήσουνε
κάνε μια βόλτα γύρω
και θαύμασε της φύσης το κάλλος
που θα ’ναι γι’ απόψε
ο σκοτεινός καθρέφτης σου.

Κι άσε στα βάθη του κορμιού σου
να γίνεται χαμός.

Μια ζωή την έχουμε.

**********************

Μία μόνο ζωή
για τέσσερις εποχές;

[Εδώ ο Χρήστος διαβάζει κάποια ποιήματά του σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη.]

(από την πρώτη βραβευμένη ποιητική του συλλογή: Τα Ορεινά, 2015:)

Ο καιρός στην επαρχία

Καθώς σκύβω δίπλα στη φωτιά
μες στο καπνισμένο δωμάτιο
τα ρούχα των περαστικών που φαντάζομαι
μυρίζουν κρεμμύδι και βρεγμένο ξύλο

Είναι μια τρύπα που μέσα της ακινητοποιείται η σκόνη
και ξεχνιέμαι στον ουράνιο θόλο
Σαλεύει η μούχλα του τοίχου
Μόνο ο χειμώνας ταιριάζει σ’ αυτόν τον τόπο
και συντονίζομαι με το αντικείμενό μου
Φυλάω στα μάτια μου τον παλμό του

Νομίζω ότι βυθίζομαι και ότι
δεν υπάρχω.

ο ποιητής Βαγγέλης Μπριάνας

Ο Βαγγέλης Μπριάνας γεννήθηκε το 1992. Μετά τις σπουδές του, ζει και εργάζεται στην Καρδίτσα.

εκδρομή στα Τρίκαλα

·      Κέντρο Τρικάλων, οδός Ασκληπιού

Τι σχέση έχει ο Ασκληπιός με τα Τρίκαλα;;;

·      Κεντρική Γέφυρα

·      Πλατεία Ρήγα Φεραίου (ιστορία)

·      Γλυπτό: «ομπρέλα Ζογγολόπουλου»

·      Δημοτική Βιβλιοθήκη Τρικάλων

·      Μουσείο Τσιτσάνη

·      Παλιές φυλακές

·      Παλιό χαμάμ

·      Κουρσούμ Τζαμί

ο ποιητής Χρήστος Διαμαντής

Χρήστος Διαμαντής (1987-2021)

> Τα παιδιά [εδώ διαβάζει ο ίδιος ο ποιητής]

Τα παιδιά είναι ένα κίτρινο καπέλο,
φορεμένο στραβά, φωτοστέφανο του Αγίου Ραφαήλ.

Τα παιδιά είναι μια μάσκα, φορεμένη απότομα,
αδιαφορία της οικογένειας και ονειροπόληση μέσα από οθόνη.

Τα παιδιά είναι μια παγωμένη καρδιά,
το κρύο χέρι του πατέρα και τα ξύλα που τελειώνουν εν έτει 2016.

Τα παιδιά είναι μια ζεστή αγκαλιά,
γέλιο στο γέλιο, φιλί στο χαμόγελο και δάκρυ στο δάκρυ.

Τα παιδιά είναι ένα μάτσο πέτρες,
έτοιμες να σε λιθοβολήσουν ή να χτίσουν μαζί σου ένα σπίτι.

και τέλος

Τα παιδιά είναι ένα ερωτηματικό που αναβοσβήνει,
κι από την απάντησή σου
βγαίνουν στο φως ή μένουν στο σκοτάδι.

ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος

Τίτος Πατρίκιος (γεννήθηκε το 1928 και ζει στην Αθήνα) [TEDx]

η ποιήτρια Κική Δημουλά

Κική Δημουλά (1931-2020)

εργογραφία

Ο πληθυντικός αριθμός [διαβάζει η ποιήτρια]

Ὁ ἔρωτας,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
πολὺ οὐσιαστικόν,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
γένους οὔτε θηλυκοῦ, οὔτε ἀρσενικοῦ,
γένους ἀνυπεράσπιστου.
Πληθυντικὸς ἀριθμὸς
οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες.

Ὁ φόβος,
ὄνομα οὐσιαστικὸν
στὴν ἀρχὴ ἑνικὸς ἀριθμὸς
καὶ μετὰ πληθυντικὸς
οἱ φόβοι.
Οἱ φόβοι
γιὰ ὅλα ἀπὸ δῶ καὶ πέρα.

Ἡ μνήμη,
κύριο ὄνομα τῶν θλίψεων,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
μόνον ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
καὶ ἄκλιτη.
Ἡ μνήμη, ἡ μνήμη, ἡ μνήμη.

Ἡ νύχτα,
Ὄνομα οὐσιαστικόν,
Γένους θηλυκοῦ,
Ἑνικὸς ἀριθμός.
Πληθυντικὸς ἀριθμὸς
Οἱ νύχτες.
Οἱ νύχτες ἀπὸ δῶ καὶ πέρα.