Το νερό δεν αποτελεί εμπόρευμα, αλλά κοινό αγαθό, και πρόκειται για πεπερασμένο πόρο που πρέπει να προστατεύεται και να χρησιμοποιείται με βιώσιμο τρόπο, από την άποψη τόσο της ποιότητας όσο και της ποσότητας. Τελεί, ωστόσο, υπό την πίεση ποικίλων χρήσεων σε διάφορους τομείς, όπως η γεωργία, ο τουρισμός, οι μεταφορές και η ενέργεια. Το 2012, η Επιτροπή δημοσίευσε το προσχέδιο για τη διαφύλαξη των υδατικών πόρων της Ευρώπης, μια μακροπρόθεσμη στρατηγική που αποσκοπεί στην εξασφάλιση επαρκούς επιπέδου ποιοτικού νερού για κάθε θεμιτή χρήση μέσω της καλύτερης εφαρμογής της υφιστάμενης πολιτικής της ΕΕ για τα ύδατα, της ενσωμάτωσης των στόχων της πολιτικής για τα ύδατα σε άλλους τομείς πολιτικής, και της συμπλήρωσης κενών στο υφιστάμενο πλαίσιο. Προβλέπει τη θέσπιση από τα κράτη μέλη λογαριασμών υδάτων και στόχων όσον αφορά την αποδοτική χρήση του νερού, καθώς και την ανάπτυξη προτύπων της ΕΕ για την επαναχρησιμοποίηση νερού.
Day: 22 March 2021
Ο πλατύποδας ή ορνιθόρυγχος είναι ημιυδρόβιο θηλαστικό ενδημικό στην ανατολική Αυστραλία, συμπεριλαμβανομένης και της Τασμανίας. Μαζί με τα τέσσερα υπάρχοντα είδη έχιδνας αποτελούν τα πέντε είδη μονοτρημάτων που είναι τα μόνα θηλαστικά που γεννούν αυγά αντί για νεογνά. Είναι ο μοναδικός επιζών αντιπρόσωπος της οικογένειάς του και του γένους του. Συγγενή είδη έχουν βρεθεί σε έναν αριθμό απολιθωμάτων. Έχει μήκος μέχρι 60 εκατοστά.
Η περίεργη εμφάνιση αυτού του ωοτόκου, δηλητηριώδους, θηλαστικού με ράμφος που θυμίζει αυτό της πάπιας, ουρά σαν του κάστορα και πόδια σαν αυτά της βίδρας, ξάφνιασε τόσο του Ευρωπαίους φυσιοδίφες όταν το συνάντησαν για πρώτη φορά, ώστε κάποιοι το θεώρησαν ως μια περίτεχνη απάτη. Απασχόλησε τον Δαρβίνο σχετικά με την θεωρία της εξέλιξης. Πιστεύεται ότι αποτελεί τον μεταβατικό κρίκο από τα ωοτόκα ζώα στα θηλαστικά. Είναι ένα από τα λίγα δηλητηριώδη θηλαστικά. Ο αρσενικός πλατύπους έχει ένα κεντρί στο πίσω πόδι του που μπορεί να διοχετεύσει δηλητήριο ικανό να προκαλέσει έντονο πόνο στους ανθρώπους.
Θερμότεροι ωκεανοί
Η κλιματική αλλαγή έχει επίσης μεγάλο αντίκτυπο στους ωκεανούς του κόσμου. Οι ωκεανοί έχουν απορροφήσει περισσότερο από το 90% της επιπλέον θερμότητας από τις ατμοσφαιρικές αλλαγές που προκαλούνται από τις δραστηριότητές μας τα τελευταία 40 χρόνια.
Ενώ αυτό σημαίνει ότι η ατμόσφαιρα δεν θερμαίνεται όσο θα μπορούσε, θερμαίνει τους ωκεανούς. Είδη όπως ψάρια, γαρίδες, φάλαινες και πλαγκτόν (μικροσκοπικοί οργανισμοί που τρώγονται από ψάρια) ανταποκρίνονται στο θερμότερο νερό μεταναστεύοντας προς τους πόλους όπου είναι πιο δροσερό.
Ωστόσο, το μικρό κριλ που μοιάζει με γαρίδες και τρώγεται από ψάρια και φάλαινες, αναπαράγεται καλύτερα σε κρύο νερό. Ζεστό νερό σημαίνει λιγότερα κριλ και λιγότερα ψάρια. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, που φιλοξενούν πάνω από το 25% του συνόλου της θαλάσσιας ζωής και όπου πολλά ψάρια αναπαράγονται, δυσκολεύονται επίσης να επιβιώσουν όταν το νερό ζεσταθεί πολύ.
Οι ωκεανοί απορροφούν περίπου το ένα τέταρτο του διοξειδίου του άνθρακα που απελευθερώνουμε κάθε χρόνο και τα αυξανόμενα επίπεδα CO2 σημαίνουν αποθήκευση μεγαλύτερων ποσοτήτων του αερίου στις θάλασσες. Αυτό βοηθά στη ρύθμιση του κλίματος αλλά αλλάζει τη χημική ισορροπία στους ωκεανούς.
Τα νερά γίνονται πιο όξινα, κάτι που είναι επιβλαβές για τη θαλάσσια ζωή, ιδίως για τα θαλάσσια πλάσματα που δημιουργούν κέλυφος, όπως αστακούς, στρείδια και κοράλλια.
Αυτό προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία καθώς βρίσκονται στην αρχή της τροφικής αλυσίδας για ορισμένα είδη.
Πηγή άρθρου και εικόνας: https://ec.europa.eu/clima/sites/youth/impacts_el