Ελληνικά

Παξοί: ένας επίγειος παράδεισος

Μπορεί να είναι μια κουκίδα στο χάρτη, αλλά προσφέρουν ένα μεγαλείο που όμοιό του δύσκολα συναντάς. Ένα από τα πιο λαμπερά στολίδια του Ιονίου, οι Παξοί, μπορούν να μετατρέψουν τις διακοπές σας σε παραμύθι. Καταπράσινη βλάστηση, ελαιώνες, υπόγειες σπηλιές και τιρκουάζ νερά σας περιμένουν να τα εξερευνήσετε μόλις 7 ναυτικά μίλια νότια της Κέρκυρας. Οι Παξοί αποτελούνται από τη σύσταση μικρών νησιών και βραχονησίδων. Με πρωτεύουσα και λιμάνι των Παξών τον Γάιο, οι Παξοί διατηρούν ακόμη την παραδοσιακή χροιά τους χωρίς να χάνουν σε τουριστική κίνηση. Ενώ στους Παξούς κυριαρχούν οι αιωνόβιοι ελαιώνες, στους Αντίπαξους κυριαρχούν οι αμπελώνες.  Γενικώς δεν είναι φθηνό νησί, αλλά σίγουρα μπορείς να βρεις προσιτές τιμές, με λίγο ψάξιμο.

Το νησί που έφτιαξε ο Ποσειδώνας για να ζήσει τον έρωτά του:

Σύμφωνα με τη μυθολογία, οι Παξοί δημιουργήθηκαν όταν ο θεός Ποσειδώνας χτύπησε με την τρίαινα του την Κέρκυρα, αποκόπτοντας το νότιο άκρο της και σχηματίζοντας τους Παξούς, για να στεγάσει τον ερωτά του με την Αμφιτρίτη. Έχασε όμως την τρίαινα του, την οποία βρήκαν οι Παξινοί και την έκαναν έμβλημά τους.

Αντίπαξοι: το νησάκι που δεν ξεχνάς εύκολα

Αν φτάσετε μέχρι τους Παξούς και δεν επισκεφθείτε στους Αντίπαξους, θα έχετε διαπράξει το μεγαλύτερο σφάλμα. Δύο μοναδικές παραλίες, η Βρίκα και το Βουτούμι, με έντονο τιρκουάζ χρώμα, λευκή αμμο και πράσινο στο φόντο περιμένουν για να σας καταπλήξουν με την ομορφιά τους . Κι αν πεινάσετε, μέχρι να έρθει το καραβάκι για να σας γυρίσει στους Παξούς , δύο ταβέρνες σας περιμένουν για να καλύψουν τις γαστρονομικές σας επιθυμίες. Η μία, μάλιστα, πάνω στο λόφο, με πανοραμική θέα σε ολόκληρο τον κόλπο.

Όνομασια:

Κατά το Στράβωνα, το όνομά της στους Παξούς έδωσε η Φοινικική λέξη «πακς», που σημαίνει γεωμετρικό «τραπέζιο», δηλαδή νησί με τραπεζοειδές σχήμα, όπως φαίνεται από τη θάλασσα. Ο Μητροπολίτης Παραμυθίας Αθηναγόρας Ελευθερίου αιτιολογεί το όνομα Παξοί από τις πλάκες που έβγαιναν στους Παξούς και γινόταν εξαγωγή.Σύνθεση της λέξης Παξ = πλάκα και αε ή αι = νησί, μας δίνουν το όνομα του νησιού των πλακών. Ο Μουστοξύδης θεωρεί ότι προέρχεται το όνομα των νησιών από το επίθετο πακτός (δωρικός τύπος του πηκτός). Ο θησαυρός της Ελληνικής γλώσσας του Ερρίκου Στεφάνου ετυμολογεί την ονομασία από το αρχαίο ρήμα πηγνύω και μάλιστα από το μέλλοντα «πήξω». Επίσης είναι δυνατό να προήλθε από τη φράση «πακσώσας θύρας» (κεκλεισμένες), γιατί το λιμάνι του Γάιου είναι κλειστό. Ο Γιάννης Δόικας πιστεύει ότι η λέξη –ειρήνη, είναι αυτή που θα ταίριαζε στο ειρηνικό νησί των Παξών. Αλλη εκδοχή υποστηρίζει ότι μερίδα κατοίκων της Σικελικής Παξούντος, από ανάγκη ή φατριαστική καταδρομή, εκπατρίστηκε και εγκαταστάθηκε στους Παξούς, που τους δόθηκε το πάτριο όνομα.

 

Που να πάω – Τι να δω:

    Θέλοντας και μη θα φτάσεις στην πρωτεύουσα και λιμάνι των Παξών, τον Γάιο. Εκεί πάρε μια γεύση για το τι θα ακολουθήσει και απόλαυσε το στολίδι του λιμανιού που δεν είναι άλλο από το νησάκι του Αγίου Νικολάου, με το ενετικό φρούριο, τα εκκλησάκια του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Ιωάννη, καθώς και τον ανεμόμυλο.Στο λιμάνι του Γάιου θα βρεις και καραβάκια που συνδέουν τους Παξούς με τους Αντίπαξους. Έπειτα επισκέψου την Λάκκα. Είναι ένας παραδοσιακός οικισμός από τον οποίο πραγματοποιούνται και εκδρομές σε κοντινές παραλίες. Δες από κοντά τις περίφημες πελεκητές στέρνες. Δημιουργήθηκαν από ανάγκη, έτσι ώστε να κρατούν το βρόχινο νερό, όμως σήμερα αποτελούν από τα χαρακτηριστικά μνημεία πολιτισμού στο νησί. (Στέρνες θα βρεις στην Αγία Ελεούσα, στην θέση Μποϊκάτικα, και στο μονοπάτι πέρα από τα Φαναριώτικα). Εν συνεχεία πήγαινε στον Λόγγο, το παραδοσιακό επτανησιακό χωριό  που φημίζεται για τις παραδοσιακές ταβέρνες του. Επίσης αν θέλεις να δεις παραδοσιακά πετρόχτιστα σπίτια μπορείς να το κάνεις στα χωριά Μαγαζιά και Οζιάς. (ενημερωτικά, υπάρχουν και θειούχες ιαματικές πηγές στον Οζιά, στο Γιαννά και στη Γλυφάδα). Φυσικά απόλαυσε το ηλιοβασίλεμα στον «Βράχο του Ερημήτη» και εξερεύνησε τις άπειρες σπηλιές του νησιού. Κάντε μια βουτιά στην εκπληκτική παραλία, Ορκός. Τέλος, επισκέψου τις αιωνόβιες ελιές του νησιού. Για τους ντόπιους αυτές οι ελιές είναι ιερές.

Παραλίες:

Όλες οι παραλίες του νησιού είναι καταγάλανες και δανδελωτές. Οι πιο γνωστές κι ενδιαφέρουσες είναι η Κακιά Λαγκάδα, το Κηπιάδι, η Γλυφάδα, Λεβρέχιο, Κήπος και Μαρμάρι. Φυσικά δεν παραλείπουμε την οργανωμένη παραλίαΜονοδένδρι.

 

 

 

Μετακίνηση:

Καλό θα είναι να έχεις νοικιάσει ένα όχημα για την μετακίνησή σου στο νησί. Η συγκοινωνία σταματάει πολύ νωρίς και τα λίγα ταξί είναι δυσεύρετα. Αν θέλεις να γνωρίσεις καλά και την πιο θαλασσινή πλευρά του νησιού νοίκιασε και μια βάρκα. Έτσι θα απολαύσεις τα πιο γνωστά και όμορφα αξιοθέατα όπως οι γράβες του νησιού αλλά και οι υπέροχες παραλίες του.

Τι είδους διακοπές παρέχει:

Αν θέλεις ήσυχες και ποιοτικές διακοπές τότε είσαι στο σωστό νησί. Εδώ θα μείνεις σε πολυτελή καταλύματα, θα φας καλό φαγητό και θα κάνεις ήρεμος το μπάνιο σου σε καταπράσινες ακρογιαλιές. Δεν θα συναντήσεις πολυκοσμία στο νησί και αυτό είναι κάτι που το καθιστά ξεχωριστό και ιδιαίτερο. Ακόμη και την αυξημένη τουριστικά περίοδο του καλοκαιριού στο νησί υπάρχει μια ισορροπία και δεν θα δεις ποτέ κατάμεστες παραλίες όπως της Ζακύνθου, της γειτονικής Κέρκυρας και άλλων ελληνικών νησιών.

Γρήγορες κοντινές διακοπές με αυτοκίνητο στην νότια Πελοπόννησο

Η Καλαμάτα, είναι πόλη της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου, πρωτεύουσα του Νομού Μεσσηνίας και λιμάνι της νότιας ηπειρωτικής Ελλάδας. Η Καλαμάτα έχει πληθυσμό 54.100 κατοίκους, ενώ ο Δήμος Καλαμάτας έχει πληθυσμό 69.849 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011.(71.894 κατοίκους σύμφωνα με τα προσωρινά αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ που εξήχθησαν στις 19/7/22). Η πόλη είναι κτισμένη στους πρόποδες του όρους Καλάθι (παρυφή του Ταϋγέτου), στην καρδιά του Μεσσηνιακού κόλπου. Απέχει 223 χιλιόμετρα από την Αθήνα, 215 χλμ. από την Πάτρα και 715 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη.

Επανάσταση 1821 και Απελευθέρωση

Στα μέσα Μαρτίου 1821 οι Μικρασιάτες Φιλικοί της Σμύρνης έστειλαν στη Μεσσηνία ένα πλοίο γεμάτο μπαρούτι και πολεμοφόδια για τους Επαναστάτες. Το πολύτιμο φορτίο μεταφέρθηκε από τη Σμύρνη με καπετάνιο τον Χριστόφορο Μέξη. Το πλοίο κατάφερε και πέρασε όλα τα θαλάσσια μπλόκα και αγκυροβόλησε στη Μεσσηνία, στο λιμανάκι Αλμυρού της Βέργας. Το μπαρούτι κατέφτασε μέσα στη νύχτα και μετά πάνω σε μουλάρια, από τον Αλμυρό της Βέργας στη Μονή Μαρδακίου στη Νέδουσα, για να ετοιμάσουν τα φυσέκια για τον Αγώνα. Στις 23 Μαρτίου, έχοντας πλεόν πολεμοφόδια, ο Κολοκοτρώνης, ο Νικηταράς, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ο Παπαφλέσσας και άλλοι μπήκαν μέσα στην πόλη της Καλαμάτας ως απελευθερωτές. Συμμετείχαν στην πανηγυρική δοξολογία που τελέστηκε στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων (μικρή βυζαντινή εκκλησία των μέσων του 11ου-12ου αι. που σώζεται μέχρι σήμερα και αποτελεί σύμβολο της πόλης). Από την Καλαμάτα η Μεσσηνιακή Γερουσία συνέταξε την Προειδοποίηση προς τας Ευρωπαϊκάς αυλάς. Έτσι, η 23η Μαρτίου αποτελεί την ημέρα απελευθέρωσης της Καλαμάτας από τους Τούρκους.

Καλαμάτα αξιοθέατα

Η Καλαμάτα έχει εξελιχθεί σε μία πόλη που συνεχώς αναπτύσσεται έχοντας, πλέον, κερδίσει μια θέση στον τουριστικό χάρτη της χώρας υποδεχόμενη χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που δράττονται της ευκαιρίας να επισκεφθούν τα πολλά της αξιοθέατα. Πλατείες, παραλίες, εκκλησίες, αρχοντικά, μουσεία και ένα κάστρο με μεγάλη ιστορία και φοβερή πανοραμική θέα σε ολόκληρη την μεσσηνιακή πρωτεύουσα συνθέτουν την εικόνα μιας σύγχρονης πόλης με πολλά πρόσωπα, αμέτρητες προτάσεις διασκέδασης και ψυχαγωγίας, κι ενός τόπου που χαράσσεται στη μνήμη και την καρδιά κάθε επισκέπτη!

Η κεντρική πλατεία Βασιλέως Γεωργίου Β΄ ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της πόλης, έχει μήκος 397 μέτρα και πλάτος περίπου 45 μέτρα. Αποτελεί σημείο αναφοράς για τη νεότερη ιστορία της. Το όνομα της πλατείας έχει αλλάξει δώδεκα φορές συνολικά.

Η ιστορική πλατεία της 23ης Μαρτίου είναι γεμάτη ζωή αφού διαθέτει πολλές καφετέριες και μπαρ. Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει το Ηρώο που μνημονεύει τη στιγμή του ξεσηκωμού, ενώ βόρεια της πλατείας βρίσκεται το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, όπου σύμφωνα με την παράδοση, σε αυτό το ναό κηρύχτηκε η Επανάσταση του 1821.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑ 

Στο ιστορικό κέντρο της πόλης της Καλαμάτας, κάτω από το κάστρο των Βιλλαρδουΐνων, στην ομώνυμη πλατεία βρίσκεται ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός Υπαπαντής του Χριστού. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό κτίριο της πόλης, που θεμελιώθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1860 και εγκαινιάστηκε στις 19 Αυγούστου 1873 από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Μεσσηνίας Προκόπιο Γεωργιάδη. Το σημείο των εγκαινίων είναι πολύ κοντά στο σημείο που βρισκόταν ο παλιός ναός. Για τον λόγο αυτό, στα νοτιοανατολικά του ναού έχει στηθεί ένας πέτρινος σταυρός υπερυψωμένος και με κιγκλίδωμα στο σημείο που θεωρείται οτι ήταν η Αγία Τράπεζα με μια επιγραφή που γράφει:

 

<<Η πλαξ αυτή ενθυμίζει ιερόν και άδυτον>>.

Από στα σημαντικότερα σημεία του ναού είναι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, η επονομαζόμενη ''Παναγία Υπαπαντή'', η οποία είναι προστάτιδα και πολιούχος της Καλαμάτας. Σύμφωνα με τον θρύλο η εικόνα βρέθηκε την περίοδος της τουρκοκρατίας από έναν σταβλίτη, μετά από ένα όραμα που είδε. Ο σταβλίτης αυτός, ιπποκόμος του πασά και κρυφοχριστιανός, έβλεπε για τρεις συνεχόμενες μέρες ένα όραμα. Στο όραμα αυτό μια νεαρή μαυροφορεμένη γυναίκα περπατούσε μέσα στον στάβλο, τον πλησίαζε και του έλεγε να ακούσει αυτά που έχει να του πει το άλογο. Όταν ξυπνούσε το πρωί δεν μπορούσε να καταλάβει τι σήμαινε αυτό το όνειρο. Την τρίτη μέρα παρατήρησε ότι το άλογο χτυπούσε το πόδι του συνέχεια σε ένα σημείο. Αφού πήρε άδεια από τον πασά, έσκαψε μαζί με άλλους άντρες και τότε εμφανίστηκε εκεί η εικόνα της Παναγίας. Στο σημείο, λοιπόν, που βρέθηκε η εικόνα χτίστηκε ο νέος ναός της Υπαπαντής του Σωτήρος και τοποθετήθηκε μέσα η εικόνα. Αρχικά βέβαια, αμέσως μετά την εύρεσή της, τοποθετήθηκε στο ναό του Αγίου Γεωργίου, που τότε ήταν μητροπολιτικός, το 1843 μεταφέρθηκε στο ναό Αγίων Κωνσταντίνου Ελένης (μονή Καλογραιών), το 1854 στον επισκευασμένο ναό της Υπαπαντής και από το 1873 βρίσκεται στην σημερινό ναό.

Το Λιμένι χαρακτηρίζεται από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Μάνης, με τα κτίρια κτισμένα δίπλα στη θάλασσα. Σε λίγο μεγαλύτερο υψόμετρο είναι κτισμένο το λεγόμενο Παλάτι του Πετρόμπεη. Αποτελείται από ένα μακρόστενο κτίριο με την πρόσοψη στραμμένη προς τη θάλασσα και με δίρριχτη στέγη, με διαστάσεις 5,5 επί 17 μέτρα, το οποίο στο νότιο άκρο του έχει τετραόροφο πύργο. Στη βόρεια πλευρά βρίσκεται το μόνοχωρο μαγειρίο. Η κύρια πύλη προστατεύεται με προτείχισμα. Αν και λιτό όσον αφορά τη δομή ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα σπίτια της ίδιας περιόδου χάρις στην ποιότητα κατασκευή και το μέγεθός του και συμβολίζει την προεπαναστατική ακόμη των Μαυρομιχαλέων. Στο Λιμένι για λόγους άμυνας έχει κατασκευαστεί στρογγυλή ντάπια (προμαχώνας) και σπηλιές στους γκρεμούς γύρω από τον κόλπο, τα αποκαλούμενα καταφύγγια, έχουν οχυρωθεί.

Στο βόρειο άκρο του οικισμού σώζεται η ερειπωμένη μονή της Παναγίας Ευρέτριας ή Βρετής. Το παλαιότερο τμήμα της μονής είναι το διώροφο κτίριο στη νότια πτέρυγα, μεγαλιθικής αρχιτεκτονικής. Ο ναός και ο τριώροφος πύργος της μονής χρονολογούνται από το πρώτο μισό του 18ου αιώνα και τα υπόλοιπα τρία διώροφα κτίρια που αποτελούν τα κελιά της μονής είναι μεταγενέστερα. Τα κτίρια σχηματίζουν οχυρό περίβολο με την κύριο είσοδο στην πλευρά της θάλασσας.

 

Το Σπήλαιο Γλυφάδα (ή Βλυχάδα) Διρού βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Λακωνικής Χερσονήσου, στον Ορμο του Διρού, Δήμος Οιτύλου.

Η ύπαρξη του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου. Το 1949 οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Γιάννης και Αννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά. Εως το 1960 είχαν εξερευνηθεί και χαρτογραφηθεί 1.600 μέτρα ενώ σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα. Το 1970 έγινε η πρώτη υποβρύχια εξερεύνηση. Σε ένα σημείο του σπηλαίου το βάθος φτάνει περίπου τα 100 μέτρα.

Το σπήλαιο άρχισε να σχηματίζεται πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες που σήμερα βρίσκονται κάτω από το νερό σχηματίστηκαν όταν η επιφάνεια της θάλασσας βρισκόταν πολύ χαμηλότερα από το σημερινό της επίπεδο. Το νερό μέσα είναι υφάλμυρο και έχει μεγάλη σκληρότητα. Η θερμοκρασία του είναι περίπου 14 C, ενώ του αέρα κυμαίνεται από 16 έως 19 C.

Η φυσική του είσοδος έχει διάμετρο μόλις μισού μέτρου και βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Σε παλαιότερες εποχές το σπηλαίο είχε και άλλες εισόδους οι οποίες σταδιακά έκλεισαν.

Μέσα στο σπήλαιο έχουν βρεθεί απολιθωμένα οστά πάνθηρα, ύαινας, λιονταριού, ελαφιού, κουναβιού και το μεγαλύτερο κοίτασμα ιπποπόταμων στην Ευρώπη. Κοντά στην φυσική του είσοδο έχουν βρεθεί κεραμικά που υποδηλώνουν την ανθρώπινη παρουσία.

Περούλια: Μια παραλία στη Μεσσηνία με πεντακάθαρα ζεστά νερά και πρόσβαση με ασανσέρ

Στον δρόμο Καλαμάτας- Κορώνης, θα κάνετε μια μικρή παράκαμψη στο χωριό Βουνάρια και μετά από λίγο ακολουθώντας προς το τέλος έναν ιδιαίτερα στενό δρόμο στον οποίο σε κάποια σημεία δεν χωράει πάνω από ένα αυτοκίνητο θα φτάσετε στα Περούλια. Η όποια δυσκολία στην προσέγγιση της παραλίας αποζημιώνεται από αυτό που θα αντικρίσετε.Μία χρυσαφένια αμμουδιά που εκτείνεται για περίπου 1300 μέτρα και μια πραγματικά διάφανη θάλασσα αλλά και πολύ πράσινο με τα φυτά και τα δέντρα, ανάμεσα τους κυπαρίσσια και φοίνικες να μοιάζουν να θέλουν να «εισβάλλουν» στη θάλασσα.

 

Το Κάστρο της Κορώνης χτίστηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους (άγνωστη χρονολογία) στη θέση, όπου δέσποζε κάποτε η πόλη της Αρχαίας Ασίνης

Το Κάστρο Κορώνης είναι το λιγότερο καλά διατηρημένο. Χτίστηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους και στη συνέχεια, δέχθηκε διάφορες τροποποιήσεις από τους εκάστοτε κατακτητές της περιοχής. Με την κατάληψη της Κορώνης από τους Φράγκους, το Κάστρο δόθηκε ως τιμάριο στην οικογένεια του Βιλλεαρδουίνου. Το 1206, οι Βενετοί πέτυχαν την κατάκτηση της Κορώνης,στο πλαίσιο της αναζήτησης νέων ναυτικών εμπορικών σταθμών. Η επικύρωση της κυριαρχίας των Βενετών πραγματοποιήθηκε το 1209, ενώ το 1265 ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η´ Παλαιολόγος επικύρωσε αυτή την εξουσία.Οι Βενετοί οργάνωσαν τη ζωή και τη διοίκηση της πόλης, κατασκευάζοντας παράλληλα ισχυρή οχύρωση στο Κάστρο.

Συνεχίστε την ανάγνωση Γρήγορες κοντινές διακοπές με αυτοκίνητο στην νότια Πελοπόννησο

ΔΩΔΕΚΆΝΗΣΑ

Δωδεκάνησα  ή Δωδεκάνησος  ονομάζεται το σύνολο των νησιών και νησίδων που βρίσκονται στον θαλάσσιο χώρο ανάμεσα στη Σάμο, στην Κρήτη, στις Κυκλάδες και τα μικρασιατικά παράλια. Τα Δωδεκάνησα ανήκουν στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα του Αιγαίου.

ΚΩΣ

Η Κως είναι ελληνικό νησί του Αιγαίου. Έχει πληθυσμό 36.986 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2021) και είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου σε έκταση μετά τη Ρόδο και την Κάρπαθο και το δεύτερο σε πληθυσμό μετά τη Ρόδο. Η επιφάνεια του νησιού είναι 295,3 τ.χλμ. με ακτογραμμή 112 χιλιομέτρων. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Κως, όπου είναι και το κυριότερο λιμάνι του νησιού. Απέχει από τον Πειραιά 200 ναυτικά μίλια.

Είναι πλούσιο σε ιστορικά μνημεία νησί και παρουσιάζει αξιόλογο αρχαιολογικό και τουριστικό ενδιαφέρον. Αποκαλείται επίσης και «νησί του Ιπποκράτη», του πατέρα της ιατρικής, επειδή εκεί γεννήθηκε ο Ιπποκράτης. Η σημερινή Κως είναι ένα σύγχρονο τουριστικό νησί με πολλές δυνατότητες σε θέματα διαμονής, φαγητού, σπορ, εκδρομών, ψυχαγωγίας. Το πλέον αξιοσημείωτο στοιχείο που χαρακτηρίζει το νησί είναι οι ατελείωτοι ποδηλατόδρομοι, γι' αυτό και πολύ συχνά η Κως χαρακτηρίζεται ως το νησί του ποδηλάτου.

Η ονομασία «Κως» οφείλεται πιθανότατα στην κόρη του μυθικού
βασιλιά Μέροπα, που λεγόταν Κώος.
  • Αρχαιολογικό μουσείο: Βρίσκεται στην πλατεία Ελευθερίας και περιλαμβάνει συλλογή με ευρήματα προϊστορικά, γλυπτά ελληνιστικά και κλασικά μικρά αγάλματα της Αφροδίτης, του Έρωτα, της Δήμητρας, του Ιπποκράτη, επιγραφές και ψηφιδωτά με παραστάσεις και αρχιτεκτονικά μαρμάρινα μέρη ναών και κτιρίων.

Στην Κω, εκτός από την πρωτεύουσα, την πόλη της Κω, υπάρχουν και έξι μεγάλα χωριά, η Κέφαλος, η Καρδάμαινα, η Αντιμάχεια, το Μαστιχάρι, το Πυλί και το Ζηπάρι. Με τις τελευταίες αλλαγές στη νομοθεσία ολόκληρο το νησί αποτελεί τον ενιαίο δήμο Κω, στον οποίο ενσωματώθηκαν οι τέως δήμοι Δικαίου και Ηρακλειδών.

Το Λαγούδι - Ζια είναι ημιορεινό χωριό της νήσου Κω στα Δωδεκάνησα, αποτελεί το ψηλότερο κατοικημένο σημείο της σε υψόμετρο 240 μέτρα[1]και στην πραγματικότητα είναι 2 οικισμοί μαζί.

Το Τιγκάκι είναι οικισμός στη νήσο Κω της Δωδεκανήσου. Βρίσκεται 11 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης της Κω, σε απόσταση 7 χιλιομέτρων βόρεια από το κεφαλοχώρι Ασφενδιού και έχει πληθυσμό περίπου 250 μόνιμων κατοίκων.

Η Αντιμάχεια είναι η κωμόπολη της νήσου Κω. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 2.068 κατοίκους.

Η Καρδάμαινα είναι παραλιακό χωριό της Κωπερίπου 30 χλμ από την πόλη της Κω και 6 χλμ από το αεροδρόμιο. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 1.650 κατοίκους.

Το Μαρμάρι είναι τουριστικός οικισμός στη βόρεια ακτή του νησιού Κως, σε απόσταση 13 χλμ. περίπου από την πόλη της Κω και 9 χλμ. από το αεροδρόμιο. Το χωριό αποτελεί θερινό προορισμό πολλών Ευρωπαίων τουριστών. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 567 κατοίκους.

Το Μαστιχάρι είναι το επίνειο της Αντιμάχειας και βρίσκεται περίπου 3 χλμ. στα βόρειά της και 22 χλμ. από την πόλη της Κω. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, το Μαστιχάρι έχει 470 κατοίκους.Ιδρύθηκε από τον Εμμανουήλ Γκίκα το 1926 .Διαθέτει πλήθος καταλυμάτων και τουριστικών υποδομών. Λίγο έξω από το χωριό υπάρχει υδάτινο πάρκο αναψυχής (waterpark).

Η Κέφαλος είναι ένα χωριό στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού Κως, περίπου 42 χλμ. από την πόλη της Κω και 16 χλμ. από το Διεθνή Αερολιμένα «Ιπποκράτης». Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 3.856 κατοίκους. Κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Αστυπάλαια και μέχρι το 366 π.Χ. ήταν η πρωτεύουσα του νησιού. Η ανακάλυψη του σπηλαίου της Άσπρης Πέτρας στην περιοχή αποδεικνύει πως τα πρώτα δείγματα ζωής στο νησί χρονολογούνται στη Νεολιθική Εποχή.

Το νησί κατοικήθηκε από τους Προϊστορικούς χρόνους. Αποικίστηκε αρχικά από τους Κάρες και στους ιστορικούς χρόνους δέχτηκε Δωριείς από την Αργολίδα. Τον 7ο-6ο αι. π.Χ., η Κως μαζί με τις πόλεις Κνίδο, Αλικαρνασσό, Ιαλυσό, Κάμειρο και Λίνδο, αποτέλεσε τη Δωρική εξάπολη. Το 500 π.Χ. κατακτήθηκε από τους Πέρσες, από τους οποίους ελευθερώθηκε το 479 π.Χ. και έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη τον 4ο αι. π.Χ. κυρίως ύστερα από την εγκαθίδρυση της νέας πόλης της Κω (366 π.Χ.) στη Β.Α. ακτή του νησιού, στη θέση της σημερινής πρωτεύουσας. Στην Κω γεννήθηκε ο πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης (460-357 π.Χ.), μετά το θάνατο του οποίου καθιερώθηκε στο νησί το Ασκληπιείο. Κατακτήθηκε από το Μέγα Αλέξανδρο το 332 π.Χ.