χάρτινες σαΐτες

Ο Μάρκο βρίσκεται πλέον στον πλανήτη των χριστουγεννιάτικων δέντρων μακριά από την οικογένειά του. Ένας πλανήτης γεμάτος με πανύψηλα στολισμένα δέντρα σε όλους τους δρόμους. Μα αυτό που του κάνει περισσότερο τώρα εντύπωση είναι πως στην πόλη που περπατάει συναντάει όχι μόνο περίεργα κτήρια όπου μπορείς να μπεις μέσα και να σπάζεις πράγματα, αλλά παντού υπάρχουν και κινητά πεζοδρόμια!

         Ο φίλος του, ο Μάρκους που τον συνοδεύει στην πόλη, είναι αυτόπτης μάρτυρας του μεγάλου ενθουσιασμού του. Μας ενημέρωσε ότι ο Μάρκο δεν μπορεί να σταματήσει να θαυμάζει τα κινητά πεζοδρόμια, που κινούνται και πηγαίνουν από το ένα τετράγωνο της πόλης στο άλλο. Και όχι μόνο αυτό. Πάνω στα κινητά πεζοδρόμια υπάρχουν και κινητά παγκάκια, όπου κάθεσαι και δε χρειάζεται να περπατάς και να κουράζεσαι μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου.

         Παρ’όλα αυτά, ο Μάρκο στεναχωριέται, γιατί βλέπει στα παγκάκια να κάθονται ηλικιωμένοι και έτσι σκέφτεται τον δικό του παππού. Όπως απολαμβάνουν οι παππούδες τις βόλτες στη Ρώμη, τι υπέροχα θα απολάμβανε και ο παππούς του τις βόλτες στα λιβάδια και τις εξοχές. Δε θα ήθελε να γυρίσει ποτέ σπίτι και όλο θα έκανε βόλτες.

          Λέτε άραγε, ο Μάρκους να επιστρέψει τον Μάρκο πίσω στο σπίτι του και να τον βοηθήσει να φτιάξουν κάτι αντίστοιχο έστω και για μικρές αποστάσεις;

           Φτάνει το ρολόι να δείξει 00.00 και να δούμε σε ποιον από τους δύο πλανήτες θα βρίσκεται ο Μάρκο.

         Πληροφορίες για ανυπόμονους αναγνώστες στο βιβλίο “ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ ”

Κουνάδος Γιάννης

Το σημερινό μας καυτό θέμα είναι η ισότητα των φύλων. Μετά από μία έρευνα καταλήξαμε ότι στη σύγχρονη Ελλάδα ο δρόμος προς την ισότητα είναι μακρύς. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ένας μικρός φίλος, ο Δαμιανός, η κατάσταση που επικρατεί στα περισσότερα ελληνικά σπίτια είναι η εξής:

«Αυτό που συμβαίνει στο σπίτι μας είναι πολύ άδικο. Απ’ ότι ξέρω, στα σπίτια πολλών συμμαθητών μου, οι άντρες της οικογένειας (άρα και οι συμμαθητές μου)  δεν κάνουν δουλειές. Λένε : <Πεινάω!> και η μαμά του τους βάζει να φάνε. Εγώ, όταν πω : <Πεινάω!> , ακούω: <Υπάρχει τυρί και ψωμί! Φτιάξε ένα σάντουιτς!>. Λένε οι συμμαθητές μου : <Διψώ!> Και η αδελφή τους  τους φέρνει το ποτήρι με το νερό. Εγώ, όταν το πω: <Διψώ!>, ακούω : <Η βρύση είναι στην κουζίνα και τα ποτήρια στο ντουλάπι!>.

Ε, δεν μπορώ να το χωνέψω! Και γι ’αυτή την κατάσταση φταίχτης είναι ο μπαμπάς μου, που πιστεύει στην ισότητα των φύλων. Ανοησίες! Αφού εμείς τ’ αγόρια της τάξης μου το κουβεντιάσαμε μεταξύ μας και αποφασίσαμε πως είμαστε ανώτεροι από τα κορίτσια. Είμαστε πιο δυνατοί, είμαστε πιο ψηλοί, είμαστε πιο άφοβοι, είμαστε και πιο έξυπνοι ……..Ε, και αν τα κορίτσια παίρνουν πιο καλούς βαθμούς είναι επειδή διαβάζουν πιο πολύ. Σπασικλάκια , παιδί μου, σπασικλάκια!»

Εγώ δεν συμφωνώ με τον Δαμιανό, τουλάχιστον ως προς τη δύναμη των κοριτσιών. Εσείς με ποιον συμφωνείτε;

Ίσως βρείτε απαντήσεις στο βιβλίο «Ο αδελφός της Ασπασίας».

Κατερίνα Μουτσάκη

Σήμερα συνέβησαν πολύ άσχημα γεγονότα. Το πρωί οι κάτοικοι της Αμερικής είδαν τον ουρανό σκοτεινιασμένο. Μετά από λίγο άρχισε να βρέχει δυνατά. Στην αρχή σχηματίστηκαν μικρά ρυάκια, τα οποία ενώθηκαν και έγιναν χείμαρροι. Οι χείμαρροι έπεσαν στους παραπόταμους και οι παραπόταμοι φούσκωσαν και έτρεξαν να συναντήσουν το μεγάλο ποτάμι.

Οι κάτοικοι ήταν ανήσυχοι για αυτά που συνέβαιναν. Μια ο μαυρισμένος ουρανός και μια το αγριεμένο ποτάμι, παρακαλούσαν το Μεγάλο Πνεύμα να σταματήσει τη βροχή.

Άραγε θα καταφέρουν να πείσουν το Μεγάλο Πνεύμα;

Αυτό θα το δούμε στο ομώνυμο βιβλίο.

ΠΕΤΡΕΝΤΣΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

Φέτος το καλοκαίρι  ήρθε ένα  τσούρμο τσιγγάνων στο χωριό και έστησε το τσαντίρι του έξω από την Ανηφοριά. Οι γυναίκες  ζητιανεύουν  και  κλέβουν  ότι  βρίσκουν. Οι  άντρες  κλέβουν  τα  παιδιά  και  τα  πηγαίνουν  στα  τσαντίρια  τους. Έφυγαν  την  προηγούμενη  εβδομάδα  αλλά  έμεινε  ένας  που  τον  λένε  Μάστρο-Χατζή. Αυτός  είναι  γανωτής  δηλαδή  καθαρίζει  κατσαρόλες. Κάποιοι  κάτοικοι  τον  είδαν  και  είπαν  πως  είναι  μελαψός, ψηλός ,με  κατάμαυρα  σγουρά  μαλλιά  και  γύρω  στα  είκοσι. Γι΄ αυτό  τον  λόγο  προσέξτε  μην  τον  συναντήσετε  μέχρι  να  σιγουρευτείτε  ότι  δεν  είναι  επικίνδυνος.

Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στο βιβλίο

« ΤΟ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟ ΦΕΓΓΑΡΙ»

                                                                                           ΙΩΑΝΝΑ  ΤΕΡΖΗ   

Λίγες ώρες πριν την παραμονή των Χριστουγέννων, σε ένα σκοτεινό και τρομερό υπόγειο μίας πολυκατοικίας, εκεί όπου υπήρχαν και γινόντουσαν  πράγματα μαγικά, ο τοσοδούλης Δομήνικος προσπαθεί να σώσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο από το τέρας κλαρί με τη βοήθεια της αδερφής του Άννας και του αγαπημένου του ήρωα Αστρομαχητή! Άραγε θα μπορέσουν να γλιτώσουν από τον τεράστιο γάτο της Άννας; Το μαγικό λέιζερ σπαθί του Αστρομαχητή, η μικρή ξανθούλα κατσαρίδα και τα καμιόνια χιονιού που θα τους δώσει η βασίλισσα του χιονιού θα μπορέσουν να τους βοηθήσουν να κλέψουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο ή θα κινδυνέψουν απίστευτα από το τέρας κλαρί που θέλει να πάρει τη θέση του χριστουγεννιάτικου δέντρου;

Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στο βιβλίο «ο Ορέστης και το υπόγειο – περιπέτεια στο υπόγειο»

Νίκος Αγγελάκης

Πριν λίγες μέρες κατέφτασε στη γατόφιλη γειτονιά μας μια γάτα διαφορετική από τις άλλες… Όλοι οι γείτονες δηλώνουν έκθαμβοι από την ομορφιά της. Έχει αστραφτερή μαύρη ράχη, χιονάτες πατούσες σαν σοσόνια και επίσης χιονάτη κοιλιά. Το στόμα της έχει ένα περίεργο μελανό περίγραμμα, αλλά το πιο παράξενο απ’ όλα πάνω της είναι  η μαύρη ελιά που έχει στο δεξί της μάγουλο (πιστεύω πως καμία άλλη γάτα δεν έχει τέτοια).

Αυτή η γάτα έχει μια ιδιαίτερη ομορφιά, αλλά δεν είναι μόνο η ομορφιά που την κάνει διαφορετική. Μόλις έφτασε στο σπίτι της οικογένειας που την υιοθέτησε, άρχισε να έχει μια παράξενη συμπεριφορά. Καταρχάς δεν κουνήθηκε απ’ τη θέση της. Μετά, της έβαλαν να φάει μαζί με τις υπόλοιπες γάτες της οικογένειας και εκείνη ούτε που άγγιξε το φαγητό της. Ύστερα, της έδωσαν να πιει νερό, μα εκείνη ούτε που το μύρισε. Και τέλος της έδωσαν να παίξει με το αγαπημένο της παιχνίδι (ένα κομπολόι με πολύχρωμες χάντρες), όμως εκείνη ούτε που το πρόσεξε. Έμεινε ακούνητη, περήφανη στη θέση της (ίδιο άγαλμα της Σφίγγας). Τα υπόλοιπα γατιά της γειτονιάς την πειράζουνε, την ενοχλούνε αλλά αυτή μένει πάντα  ατάραχη κι αγέρωχη σαν αιγυπτιακό άγαλμα. Οι γείτονες είναι ανάστατοι και μερικές φορές που την βλέπουν αναρωτιούνται: <<Τι συμβαίνει μ’ αυτήν την γάτα;>>, << Ποιο αίνιγμα κρύβεται από πίσω της;>> Θα μας αποκαλυφθεί άραγε;

Αν  θέλετε να  δείτε τι θα συμβεί στο τέλος μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο «Αγάπες με ουρά» και να το μάθετε…

Ελένη Γεωργαντά, 3/1/2024

ριν λίγες ώρες, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ο κύριος Ρασίτα παρατήρησε πως οι χουρμάδες είχαν εξαφανιστεί από την κάμαρα του Βασίλη του κηπουρού. Ο κύριος Ρασίτα κατηγόρησε τον Λουκά Βασιωτάκη, ένα μικρό αγόρι, για την εξαφάνιση των χουρμάδων.

Ο Λουκάς παραδέχτηκε ότι πήγε στην κάμαρα του Βασίλη, αλλά μόνο για να πάρει το ποτιστικό από την ντουλάπα της κάμαρας. Κανείς όμως δεν τον πίστεψε, εκτός από τα αδέρφια του: τον Μήτσο, την Εύα, την Άννα και τη Λίζα. Δικαιολογημένα όμως δεν τον πίστεψαν, επειδή οι απαντήσεις του φαίνονταν αρκετά ψεύτικες: “ Δεν είδα χουρμάδες στην κάμαρα του Βασίλη. Ήμουν στο στάβλο… Α! Ναι! Είχε χουρμάδες!  Ήταν στο παράθυρο, μα δεν τους έφαγα...”

Ο Λουκάς μπήκε τιμωρία. Τα αδέρφια του προσπάθησαν να τον αθωώσουν αλλά δεν τα κατάφεραν.

Ο Μάγκας, το κατοικίδιο σκυλάκι της οικογένειας Βασιωτάκη, ράτσας φοξ τεριέ, προσπαθεί τώρα να βρει τον ένοχο.

Πιστεύετε πως θα τα καταφέρει; Λέει ο Λουκάς την αλήθεια; Ίσως αύριο να μάθουμε!

Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στο βιβλίο «Μάγκας».

Δήμητρα Κυβεντίδου