English

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης – 2 Δεκεμβρίου

Οι Άγιοι, δεν είναι κάτι ξένο, ψεύτικο και παραμυθένιο. Αλλά είναι κάτι αληθινό και ζωντανό!

Οι Άγιοι είναι απλοί άνθρωποι σαν όλους εμάς, οι οποίοι ακολούθησαν τον τρόπο που μας δείχνει η Εκκλησία του Χριστού και με τη χάρη του Θεού,

γνώρισαν τον εαυτό τους,

καθαρίστηκαν εσωτερικά,

αγάπησαν όλον τον κόσμο

και ενώθηκαν με τον Θεό.

 

Έτσι και ο άγιος Πορφύριος ήταν ένα απλό παιδί που γεννήθηκε το 1906 από ευσεβείς και πολύ φτωχούς γονείς στην Εύβοια. Στο σχολείο πήγε μέχρι Β´ Δημοτικού. Τα γράμματα, τα έμαθε διαβάζοντας το Ευαγγέλιο και τα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας. Ο πατέρας του είχε πάει να δουλέψει στην Αμερική, για να συντηρήσει την οικογένειά του. Έτσι ο μικρός Ευάγγελος- αυτό ήταν το όνομα του Γέροντα- δούλευε στα χωράφια και έβοσκε τα λιγοστά πρόβατά τους στις πλαγιές του χωριού. Εκεί διάβαζε τη ζωή κάποιου Οσίου που τόσο πολύ τον συνεπήρε η αγία μορφή του, που άρχισε να σκέπτεται να τον μιμηθεί.

Μικρός καθώς ήταν, 13-14 ετών, βρήκε τρόπο και έφυγε για το Άγιον Όρος. Εκεί εγκαταστάθηκε στα Καυσοκαλύβια και έγινε υποτακτικός, σε δύο πολύ καλά και αυστηρά Γεροντάκια. Έζησε μαζί τους 5-6 χρόνια, έμαθε την «άκρα» και «χαρούμενη» όπως έλεγε, υπακοή, την καθαρή αγάπη του Θεού και δέχθηκε από τον Θεό – άδολο και αγνό παιδί όπως ήταν- το διορατικό χάρισμα.

Διορατικό χάρισμα = Μπορούσε να βλέπει χωρίς να περιορίζεται από το χώρο. Μπορούσε να βλέπει για παράδειγμα: πίσω από ένα βουνό ή σε κάποια άλλη πόλη ή  χώρα ή και πλανήτη ακόμα! ...  ή να βλέπει τι σκέψεις των ανθρώπων που είχαν ανάγκη 

Όμως κάποια στιγμή αρρώστησε άσχημα, και ο Θεός έδειξε ότι ήθελε να τον «μεταθέσει» στον κόσμο. Έτσι μετά από μερικά χρόνια διορίσθηκε εφημέριος στον Ιερό Ναό του Αγίου Γερασίμου, σε Πολυκλινική, κοντά στην Ομόνοια. Εκεί υπηρέτησε 33 χρόνια το Θεό και τους ανθρώπους, ζώντας στην ταπεινή αφάνεια και μεγαλουργώντας για τη δόξα του Θεού. Βοήθησε χιλιάδες ανθρώπους να βρουν την ειρήνη του Θεού. Αμέτρητους ασθενείς θεράπευε με τη χάρη του Θεού. Ακόμη και τους ίδιους τους γιατρούς βοηθούσε με τις χαρισματικές του διαγνώσεις.

Και όλα αυτά τα έκαμνε, ο αγράμματος για τον κόσμο, π. Πορφύριος, που ήξερε όμως άριστα τα άγια γράμματα του Θεού.

Έζησε μερικά χρόνια στον Άγιο Νικόλαο Καλισσίων Πεντέλης και τελικά κατέληξε στο Μήλεσι της Μαλακάσας, όπου έζησε το ίδιο ταπεινά, παλεύοντας με τις αρρώστιες του, που του χαρίσθηκαν από την αγάπη του Θεού. Ο τόπος εκείνος έγινε αληθινό προσκύνημα.

Ο Γέροντας πέθανε ταπεινά στο κελί του, στις 2 Δεκεμβρίου 1991.

Να έχουμε την ευχή και την ευλογία του !

 

Η πνευματική Διαθήκη του Γέροντα Πορφυρίου

«Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά,

Τώρα που ακόμη έχω τας φρένας μου σώας, θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα. Και όταν με έστελνε η μητέρα μου να φυλάξω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου, επειδή ήμασταν πτωχοί, είχε πάει στη διώρυγα του Παναμά, για εμάς τα παιδιά του, εκεί που έβοσκα τα ζώα, συλλαβιστά διάβαζα το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές, σαν μικρό παιδί που ήμουνα 12-15 χρόνων, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά. Και θέλοντας να τον μιμηθώ, με πολύ αγώνα, έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους και υποτάχθηκα σε δύο Γέροντες αυταδέλφους, Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο. Μου έτυχε να είναι πολύ ευσεβείς και ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και γι' αυτό, με την ευχή τους, τους έκανα άκρα υπακοή. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ, αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη και προς το Θεό και πέρασα πάρα πολύ καλά. Αλλά, κατά παραχώρηση Θεού, για τις αμαρτίες μου, αρρώστησα πολύ και οι Γέροντές μου μου είπαν να πάω στους γονείς μου στο χωριό μου εις τον Άγιο Ιωάννην Ευβοίας.

Και ενώ από μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες, όταν ξαναπήγα στον κόσμο, συνέχισα τις αμαρτίες, οι οποίες μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλές. Ο κόσμος όμως με πήραν από καλό και όλοι φωνάζουνε ότι είμαι άγιος. Εγώ όμως αισθάνομαι ότι είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου. Όσα ενθυμόμουνα βεβαίως τα εξομολογήθηκα και γνωρίζω ότι γι' αυτά που εξομολογήθηκα με συγχώρησε ο Θεός, αλλά όμως τώρα έχω ένα συναίσθημα ότι και τα πνευματικά μου αμαρτήματα είναι πάρα πολλά και παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, διότι και εγώ, όταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας. Αλλά όμως, τώρα που θα πάω για τον ουρανό, έχω το συναίσθημα ότι ο Θεός θα μου πει: Τι θέλεις εσύ εδώ; Εγώ ένα έχω να του πω: Δεν είμαι άξιος, Κύριε, για εδώ, αλλά ό,τι θέλει η αγάπη σου ας κάμει για μένα. Από εκεί και πέρα, δεν ξέρω τι θα γίνει. Επιθυμώ όμως να ενεργήσει η αγάπη του Θεού.

Και πάντα εύχομαι τα πνευματικά μου παιδιά να αγαπήσουν το Θεό, που είναι το παν, για να μας αξιώσει να μπούμε στην επίγειο άκτιστη Εκκλησία του. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε. Εγώ πάντα είχα την προσπάθεια να προσεύχομαι και να διαβάζω τους ύμνους της Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και τους βίους των Αγίων μας και εύχομαι και εσείς να κάνετε το ίδιο. Εγώ προσπάθησα με τη χάρη του Θεού να πλησιάσω τον Θεό και εύχομαι και σεις να κάνετε το ίδιο.
Παρακαλώ όλους σας να με συγχωρέσετε για ό,τι σας στενοχώρησα.

Ιερομόναχος Πορφύριος
Εν Καυσοκαλυβίοις, 17 Ιουνίου 1991»

---------------------------------

Ας ακούσουμε όμως τον προσωπικό γιατρό του Αγίου να μας διηγείται τις εμπειρίες του από τον Άγιο. (εδώ)

Leave a Reply