Στην αρχή έδειξα στα παιδιά κάποια χαρτόνια που είχα κόψει κι είχαν σχήμα "δάκρυ" χωρίς όμως να τους πω κάτι. Αντίθετα, τους τα έδειξα και τους ενθάρρυνα να κάνουν υποθέσεις για το τι μπορεί να είναι. Πραγματικά, ακούστηκαν πάνω από 24 υποθέσεις, κάθε παιδί σκεφτόταν και κάτι διαφορετικό. Μερικές από τις ιδέες τους: αχλάδι, σταγόνα, παγωτό, βεντάλια, πουλάκι που κλαίει, τσάντα κλπ. Κάποιο κορίτσι είπε και την λέξη "δάκρυ" μα δεν τους αποκάλυψα ότι πρόκειται για την "σωστή" απάντηση, καθώς στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σωστή απάντηση. Είναι ό,τι εμείς βλέπουμε ότι είναι. Με εντυπωσίασε το ότι τα παιδιά απορροφήθηκαν πάρα πολύ από την διαδικασία και δεν ήθελα να τους διακόψω. Οι ερωτήσεις που δίνουν την ευκαιρία στο παιδί να κάνει υποθέσεις και να τις διατυπώνει απαιτούν από το παιδί να κάνει μια σειρά από συσχετισμούς και να προχωρήσει στην δημιουργία μιας δική του πρωτότυπης ιδέας ή ερμηνείας. Τέτοιες στιγμές βοηθούν πολύ την ανάπτυξη της αποκλίνουσας σκέψης των παιδιών με άλλα λόγια της δημιουργικής σκέψης.
Στη συνέχεια κι αφού είχαν ακουστεί πάρα πολλές ιδέες τους είπα ότι πρόκειται για δάκρυα. Τους ζήτησα να βρούμε λέξεις που σχετίζονται με τα δάκρυα και γράψαμε μερικές στον πίνακα. Ζητούσα από τα παιδιά να βρουν το επόμενο γράμμα, δηλαδή την επόμενη φωνούλα που ακούγεται (πχ. στη λέξη ΛΥΠΗ έχουμε ήδη γράψει ΛΥ... Ποια φωνούλα ακούς μετά;). Αυτός ο τρόπος βοηθάει τα παιδιά να αντιστοιχήσουν κάθε ήχο/φώνημα με το αντίστοιχο γράμμα-σύμβολο και να καταλάβουν πως οι ελληνικές λέξεις γράφονται με συνδυασμό γραμμάτων-φωνημάτων.
Αργότερα ζήτησα από τις ομάδες των παιδιών να καθίσουν στο τραπέζι τους όπου άφησα και 1-2 φύλλα χαρτί για τις πρόχειρες σημειώσεις τους κι ένα χάρτινο δάκρυ. Κάθε ομάδα είχε ως στόχο να βρει κι άλλες λέξεις που σχετίζονται με τη λύπη και τα μέλη της ομάδας να αλληλοβοηθηθούν ώστε να τις γράψουν, ψάχνοντας από κοινού τις λέξεις και τις φωνούλες. Παράλληλα, επισκεπτόμουν τα τραπέζια για να βοηθήσω τη διαδικασία.
Η συγκεκριμένη δραστηριότητα επίσης απορρόφησε πολύ τα παιδιά και χρειάστηκε να τη συνεχίσουμε την επόμενη μέρα. Παρατηρήθηκε μια δυσκολία στο να εργαστούν ομαδικά, να μοιραστούν το φύλλο χαρτί και τις αρμοδιότητες όμως κάτι τέτοιο είναι αναμενόμενο. Θα υπάρξει σίγουρα βελτίωση μετά από εξάσκηση και πολλές δραστηριότητες σε μικρές ομάδες.
Όταν όλες οι ομάδες δημιούργησαν το "δάκρυ" τους, τα κρέμασα στο σχοινί πάνω από την παρεούλα μας!
Επίσης φωτογράφησα τις πρόχειρες σημειώσεις των παιδιών γιατί φαίνεται πόσο πολύ προσπάθησαν, πειραματίστηκαν, δίδαξαν το ένα το άλλο:
(ΔΕΠΠΣ-Παιδί και Γλώσσα, ομιλία, ακρόαση, γραφή και γραπτή έκφραση)