Γυναίκα……

Γυναίκα……

Γεννημένη και θρεμμένη σ ένα ανδρικό κόσμο εντοπίζει το πρόσωπό της στη γέννηση του ανθρώπινου πολιτισμού. Η δυνατότητα της κυοφορίας και της μητρότητας  την καθιστά δημιουργό , παραγωγό εργάτη και αγρότη , δάσκαλο της επιστημονικής και πολιτιστικής ζωής. Την ειδή της την δανείζονται οι πρώτες θεϊκές μορφές αναπαριστώντας την μητέρα – φύση. Πάνω στην ένωση της μητρότητας και της εργασίας θεμελιώθηκε το πρώτο ανθρώπινο κοινωνικό σύστημα.

Η γυναίκα ενσαρκώνει τον πυρήνα της οικογένειας, της κοινωνίας, της ιστορίας. Όσο και αν η ανδροκρατούμενη κοινωνία προσπαθεί να της αποδώσει ρόλο δευτεραγωνιστή –συχνά και κομπάρσου- αυτή έχει το προνόμιο να κρατάει αναμμένη τη  φλόγα του Θεού , του Πολιτισμού , του ηρωισμού μέσα στην ιστορία του κόσμου!

Πανδώρα , Αντιγόνη, Μήδεια ,Αφροδίτη ,Εύα, Κασσιανή,Ιουλιέτα, Δεισδαιμόνα ,Παρρέν, μητέρα Τερέζα , :όλες τους γυναίκες!!! Μπορεί ο αριθμητής των χαρακτηριστικών τους να αλλάζει , ο παρανομαστής όμως παραμένει αναλλοίωτος : μαγικές……

Η γυναίκα μπορεί να πρωτεύσει στην αγάπη , τη θυσία, τη λατρεία διατηρώντας και το φύλλο της και εκπληρώνοντας την ιστορική της αποστολή….Γιατί το μεγαλείο της βρίσκεται στο εσωτερικό της, στην τρυφερότητα , στη μητρότητα , στη θυγατρικότητα , στο ήθος , στην αγιότητα.

Η γυναίκα ενέπνευσε καλλιτέχνες , δημιούργησε  πυγμαλίωνες, προστάτευσε συγγραφείς, προώθησε επιστήμονες, δημιούργησε κοινό για τα έργα τους.

Σύμμαχος , συμπαραστάτης ,αρωγός διατηρεί πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο της ΖΩΗΣ.

Η μαγεία που την περιβάλλει ,την ταυτίζει με Φύση, Μούσα , Δημιουργία .Είναι η άνοιξη στην χειμωνιάτικη καθημερινότητα. Τα μάτια της χαρίζουν την ομορφιά και τα τραγούδια της την ελπίδα. Το χαμόγελο της εκμαυλίζει τις αντιξοότητες και καθιστά τον Παράδεισο εφικτό . Η κάθε κίνησή   της, απλή και καθημερινή, προσλαμβάνει νόημα ξεχωριστό και διαστάσεις υπερφυσικές.

 

«Πριν απ τα μάτια μου ήσουν φως

Πριν απ τον έρωτα, έρωτας

Κι όταν σε πήρε το φιλί

Γυναίκα»

Οδ. Ελύτης