Posted on May 30, 2020
Posted on May 30, 2020
Το Risk είναι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι στρατηγικής διπλωματίας , συγκρούσεων και κατάκτησης [1] για δύο έως έξι παίκτες. Η τυπική έκδοση παίζεται σε έναν πίνακα που απεικονίζει έναν πολιτικό χάρτη της Γης , χωρισμένο σε σαράντα δύο εδάφη , τα οποία ομαδοποιούνται σε έξι ηπείρους . Η στροφή περιστρέφεται μεταξύ παικτών που ελέγχουν στρατούς παιχνιδιών με τα οποία προσπαθούν να συλλάβουν εδάφη από άλλους παίκτες, με αποτελέσματα που καθορίζονται από ζάρια . Οι παίκτες μπορούν να σχηματίσουν και να διαλύσουν συμμαχίες κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ο στόχος του παιχνιδιού είναι να καταλάβει κάθε περιοχή στο ταμπλό και, με αυτόν τον τρόπο, να εξαλείψει τους άλλους παίκτες. [2] Το παιχνίδι μπορεί να είναι μακρύ, απαιτώντας αρκετές ώρες έως πολλές ημέρες για να ολοκληρωθεί. Οι ευρωπαϊκές εκδόσεις είναι δομημένες έτσι ώστε κάθε παίκτης να έχει έναν περιορισμένο στόχο «μυστικής αποστολής» που συντομεύει το παιχνίδι.
Ο Risk εφευρέθηκε το 1957 από τον Albert Lamorisse , έναν Γάλλο σκηνοθέτη και συνέχισε να γίνεται ένα από τα πιο δημοφιλή επιτραπέζια παιχνίδια στην ιστορία, εμπνέοντας άλλα δημοφιλή παιχνίδια, όπως οι Axis & Allies και Settlers of Catan . Οι απλοί κανόνες αλλά οι περίπλοκες αλληλεπιδράσεις το καθιστούν ελκυστικό για τους ενήλικες, καθώς και τα παιδιά και τις οικογένειες. Είναι ακόμη σε παραγωγή από την Hasbro με πολλές εκδόσεις και παραλλαγές με δημοφιλή θέματα πολυμέσων και διαφορετικούς κανόνες, συμπεριλαμβανομένων εκδόσεων λογισμικού υπολογιστή, βιντεοπαιχνιδιών και εφαρμογών για κινητά.
Μετά την εισαγωγή, κυκλοφόρησε η πρώτη νέα έκδοση του Risk σε σχεδόν 20 χρόνια το 1986. Ονομάστηκε Castle Risk , παρουσίασε έναν χάρτη που απεικονίζει τα ευρωπαϊκά κάστρα του 18ου αιώνα αντί για έναν χάρτη του κόσμου. Ήταν μια οικονομική απογοήτευση. Θα ήταν 15 ακόμη χρόνια πριν προσπαθήσει ξανά η εταιρεία. Το 1993, οι κανόνες για το Secret Mission Risk , που ήταν το πρότυπο στην Ευρώπη, προστέθηκαν στην έκδοση των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά από μια περιορισμένη κυκλοφορία ειδικής έκδοσης το 1999 στη Γαλλία με τίτλο Risk: Édition Napoléon για τον εορτασμό της 200ης επετείου της ναπολεόντειας εποχής (1799-1815), μια νέα έκδοση με τίτλο Risk: 2210 AD δημοσιεύθηκε το 2001 από το τμήμα Avalon Hill του Hasbro. Το παιχνίδι είχε φουτουριστικό θέμα με εδάφη φεγγάρι, εδάφη ωκεανών και μονάδες διοικητών και προσέφερε μια σειρά επεκτάσεων. Ξεκινώντας το 2002, οι εκδόσεις Risk με θέμα τα franchise μέσων όπως το Lord of the Rings , το Star Wars , το Transformers και διάφορα άλλα κυκλοφόρησαν τα περισσότερα χρόνια, μερικές φορές έως και έξι εκδόσεις ετησίως. Μια συλλεκτική έκδοση του κλασικού Risk σε ξύλινο κουτί με μορφή ραφιού εκδόθηκε το 2005 ως μέρος της σειράς Vintage Game Parker Brothers, που διανεμήθηκε μέσω του Target Stores . Το 2008, η Winning Moves , κάτοχος άδειας χρήσης της Hasbro, παρουσίασε το 1959 Risk , μια αναπαραγωγή της αρχικής έκδοσης Parker Brothers με πρωτότυπα έργα τέχνης, ξύλινα κομμάτια και κανόνες. Δημοσιεύονται πολλές θεματικές εκδόσεις, μαζί με νέες θεματικές εκδόσεις κάθε χρόνο ή δύο.
Στις πρώτες εκδόσεις, τα κομμάτια που παίζονταν ήταν ξύλινοι κύβοι (ένα σετ από μαύρο, μπλε, πράσινο, ροζ, κόκκινο και κίτρινο) που αντιπροσωπεύει ένα στρατόπεδο το καθένα και μερικά στρογγυλεμένα τριγωνικά πρίσματα που αντιπροσωπεύουν δέκα στρατεύματα το καθένα, αλλά σε μεταγενέστερες εκδόσεις του παιχνιδιού Αυτά τα κομμάτια ήταν χυτά από πλαστικό για τη μείωση του κόστους. Στη δεκαετία του 1980, αυτά άλλαξαν σε κομμάτια που διαμορφώθηκαν στους ρωμαϊκούς αριθμούς I, III, V και X. Η έκδοση του 1993 εισήγαγε πλαστικά κουπόνια πεζικού (που αντιπροσωπεύουν μία μονάδα), ιππικό (που αντιπροσωπεύει πέντε μονάδες) και πυροβολικό (που αντιπροσωπεύουν δέκα μονάδες) ). Η 40η επέτειος Συλλεκτική Έκδοση περιείχε τα ίδια κομμάτια στρατού, αλλά κατασκευασμένα από μέταλλο παρά πλαστικό. Στην έκδοση "βιβλιοθήκη" του 2005, τα κομμάτια που παίζουν είναι και πάλι ξύλινοι κύβοι.
Ο εξοπλισμός περιλαμβάνει ένα μεγάλο επιτραπέζιο πίνακα που απεικονίζει έναν πολιτικό χάρτη της γης, χωρισμένο σε σαράντα δύο εδάφη, τα οποία ομαδοποιούνται σε έξι ηπείρους ανά χρώμα. Εκτός από τα κοινά όρια μεταξύ των εδαφών που ορίζουν διαδρομές επίθεσης / άμυνας, επισημαίνονται επίσης πολλές ειδικές διασυνοριακές ή διασυνοριακές διαδρομές. για παράδειγμα, η διαδρομή μεταξύ Βόρειας Αφρικής και Βραζιλίας. Οι ωκεανοί και οι θάλασσες δεν αποτελούν μέρος του γηπέδου.
Κάθε παιχνίδι Risk έρχεται με έναν αριθμό σετ (είτε 5 είτε 6) διαφορετικών χρωματιστών μαρκών που δηλώνουν στρατεύματα. Μερικά διαφορετικά ή μεγαλύτερα μάρκες αντιπροσωπεύουν πολλαπλά (συνήθως 5 ή 10) στρατεύματα. Αυτοί οι τύποι συμβόλων είναι καθαρά σύμβαση για ευκολία αναπαράστασης ενός συγκεκριμένου μεγέθους στρατού. Εάν ένας παίκτης εξαντληθεί από κομμάτια στρατού κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, μπορεί να αντικατασταθούν κομμάτια άλλου χρώματος ή άλλα συμβολικά κουπόνια (νομίσματα, κομμάτια από άλλα παιχνίδια κ.λπ.) για να βοηθήσουν στην παρακολούθηση των στρατών.
Περιλαμβάνεται επίσης μια τράπουλα καρτών κινδύνου , που περιλαμβάνει σαράντα δύο κάρτες περιοχής, δύο μπαλαντέρ και δώδεκα ή είκοσι οκτώ κάρτες αποστολής. Οι κάρτες περιοχής αντιστοιχούν στα 42 εδάφη στον πίνακα παιχνιδιού. Κάθε κάρτα περιοχής απεικονίζει επίσης ένα σύμβολο πεζικού, ιππικού ή πυροβολικού. Ένα από αυτά τα φύλλα απονέμεται σε έναν παίκτη στο τέλος κάθε στροφής, εάν ο παίκτης έχει κατακτήσει με επιτυχία τουλάχιστον ένα έδαφος κατά τη διάρκεια αυτής της σειράς. Δεν μπορούν να δοθούν περισσότερες από μία κάρτες ανά στροφή. Εάν ένας παίκτης μαζέψει είτε τρία φύλλα με το ίδιο σύμβολο, είτε ένα από τα δύο, ή δύο διαφορετικά και ένα μπαλαντέρ, μπορούν να ανταλλαχθούν για ενισχύσεις στην αρχή της σειράς του παίκτη. Αυτές οι κάρτες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη ρύθμιση του παιχνιδιού. Οι δύο μπαλαντέρ απεικονίζουν κομμάτια πεζικού, ιππικού και πυροβολικού. Επειδή αυτές οι κάρτες έχουν και τα τρία σύμβολα, μπορούν να ταιριάξουν με άλλα δύο φύλλα για να σχηματίσουν ένα σετ. Οι κάρτες αποστολής που καθορίζουν κάθε μυστική αποστολή (κάτι λιγότερο από «κατακτήστε τον κόσμο») χρησιμοποιούνται στην παραλλαγή κανόνα Secret Mission Risk .
Ο βασικός εξοπλισμός περιλαμβάνει επίσης πέντε ή έξι ζάρια σε δύο χρώματα: τρία κόκκινα ζάρια για τον επιτιθέμενο και δύο ή τρία λευκά ή μπλε ζάρια για τον αμυντικό. Υπάρχει επίσης ένα κομμάτι Χρυσού Ιππικού που χρησιμοποιείται για να σηματοδοτήσει την προοδευτική αξία εισόδου των συνδυασμένων σετ καρτών περιοχής.
Το παρακάτω είναι μια τυπική διάταξη του πίνακα παιχνιδιών Risk , με πίνακα των αντίστοιχων ονομάτων ηπείρου και επικράτειας. [4] Κάθε περιοχή του τυπικού πίνακα παιχνιδιών Risk αντιπροσωπεύει μια πραγματική γεωγραφική ή πολιτική περιοχή στη Γη. Ως τέτοια, τα σύνορα εδάφους σχεδιάζονται για να μοιάζουν με τη γεωγραφία αυτών των περιοχών. Αυτό παρέχει έναν εσωτερικό χώρο στον οποίο θα τοποθετηθούν οι στρατιωτικές μονάδες, προσθέτει ένα στοιχείο ρεαλισμού στο παιχνίδι και επίσης προσθέτει πολυπλοκότητα. Τα περισσότερα εδάφη αντιπροσωπεύουν έναν συνδυασμό χωρών ή κρατών. Μερικές που έχουν ονόματα μεμονωμένων χωρών ή κρατών, όπως η Αργεντινή, δεν αντιπροσωπεύουν τα όρια της πραγματικής οντότητας. Η Ανταρκτική και η Νέα Ζηλανδία δεν εκπροσωπούνται.
Οι αριθμοί σε παρένθεση αντιπροσωπεύουν τον αριθμό των πρόσθετων στρατών που παραχωρήθηκαν κατά τη διάρκεια του σταδίου ενίσχυσης της σειράς ενός παίκτη που ελέγχει όλες τις περιοχές στην εν λόγω ήπειρο. Ορισμένες εκδόσεις του πίνακα χρησιμοποιούν εναλλακτικά ονόματα για ορισμένες περιοχές. Αυτά τα ονόματα είναι σε παρένθεση. Δεν συμβαίνουν όλες οι παραλλαγές ταυτόχρονα.
Το Setup αποτελείται από τον καθορισμό της τάξης του παιχνιδιού, την έκδοση στρατών σε παίκτες και την κατανομή των περιοχών στο ταμπλό μεταξύ παικτών, οι οποίοι τοποθετούν έναν ή περισσότερους στρατούς σε καθένα από τους οποίους κατέχουν.
Στην αρχή της σειράς ενός παίκτη, λαμβάνουν ενισχυτικούς στρατούς ανάλογους με τον αριθμό των εδαφών που κρατούνται, μπόνους στρατούς για την κατοχή ολόκληρων ηπείρων και επιπλέον στρατούς για να γυρίσουν σε αντιστοιχισμένα σετ καρτών περιοχής που αποκτήθηκαν με την κατάκτηση νέων περιοχών. Ο παίκτης μπορεί στη συνέχεια να επιτεθεί, να μετακινήσει τους στρατούς του ή να περάσει.
Με τη σειρά ενός παίκτη, αφού έχουν τοποθετήσει τις δυνάμεις τους, μπορούν να επιλέξουν να επιτεθούν σε περιοχές που γειτνιάζουν με τη δική τους, οι οποίες καταλαμβάνονται από εχθρικούς στρατούς. Μια περιοχή είναι παρακείμενη εάν συνδέεται ορατά μέσω της ξηράς ή μέσω " θαλάσσιας λωρίδας ". Οι επιθέσεις αποφασίζονται από ζάρια, με τον επιτιθέμενο ή τον αμυντικό να χάνει έναν καθορισμένο αριθμό στρατών ανά ρολό. Όταν επιτίθεται, μια μάχη μπορεί να συνεχιστεί έως ότου ο επιτιθέμενος αποφασίσει να σταματήσει να επιτίθεται, ο επιτιθέμενος δεν έχει πλέον στρατούς με τους οποίους να επιτεθεί, ή ο αμυντικός έχει χάσει τον τελευταίο του στρατό στην αμυντική περιοχή, οπότε ο εισβολέας καταλαμβάνει το έδαφος μετακινώντας στρατεύει πάνω του και τραβάει μια κάρτα περιοχής για εκείνη τη σειρά.
Στο τέλος της σειράς ενός παίκτη, μπορεί να μετακινήσουν στρατούς από ένα από τα εδάφη τους σε ένα άλλο "συνδεδεμένο" έδαφος.
Ένας παίκτης αποβάλλεται από το παιχνίδι όταν έχει χάσει την τελευταία του περιοχή. Ο παίκτης που τους νίκησε λαμβάνει τα χαρτιά του ηττημένου παίκτη, εάν υπάρχουν. Ο νικητής είναι ο τελευταίος παίκτης που απομένει όταν έχουν αποκλειστεί όλοι οι άλλοι παίκτες.
Υπάρχουν ειδικοί κανόνες για παιχνίδια δύο παικτών: οι περιοχές χωρίζονται μεταξύ των δύο παικτών και ενός ουδέτερου στρατού κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης. Στο παιχνίδι, ο ουδέτερος στρατός παίζει άμυνα μόνο όταν δέχεται επίθεση, ποτέ δεν επιτίθεται ή κινεί στρατούς και δεν έχει στροφή σαν ενεργός παίκτης. Εάν ο ουδέτερος στρατός εξαλειφθεί, το παιχνίδι συνεχίζεται υπό κανονικούς κανόνες.
Ορισμένες εκδόσεις έχουν παραλλαγές κανόνων σχετικά με τον τρόπο κατανομής στρατών ή εδαφών κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης ή τον τρόπο με τον οποίο οι στρατοί μπορούν να μετακινηθούν στο τέλος μιας στροφής. Υπάρχουν επίσης παραλλαγές στα κουπόνια που αντιπροσωπεύουν στρατούς που δεν επηρεάζουν το παιχνίδι. Οι ευρωπαϊκές εκδόσεις αναθέτουν σε κάθε παίκτη μια μυστική αποστολή και το παιχνίδι συνεχίζεται έως ότου ένας παίκτης ολοκληρώσει την αποστολή του αντί να κατακτήσει τον κόσμο. Διαφορετικές εκδόσεις έχουν διαφορετικό αριθμό τέτοιων αποστολών. Η ιταλική έκδοση χρησιμοποιεί διαφορετικό αριθμό ζαριών στη μάχη. Οι θεματικές παραλλαγές έχουν διαφορετικές διαμορφώσεις χάρτη και ουσιαστικά διαφορετικούς κανόνες.
Οι κανόνες ορισμένων εκδόσεων περιγράφουν μια παραλλαγή που ονομάζεται Capital Risk , όπου κάθε παίκτης έχει κεφάλαιο σε μια από τις αρχικά κατεχόμενες περιοχές. Ο παίκτης που κερδίζει όλες τις πρωτεύουσες κερδίζει. Τυχόν στρατοί και εδάφη που ανήκουν στο έθνος που χάνει παραδίδονται στον νικητή. Ο κεφαλαιακός κίνδυνος οδηγεί συχνά σε πολύ μικρότερα παιχνίδια. Παρατίθενται και άλλες παραλλαγές κανόνων για τους "ειδικούς κινδύνου ".
Οι λέσχες τυχερών παιχνιδιών μπορεί επίσης να έχουν "κανόνες εσωτερικού" ή κανόνες προσαρμοσμένους στον ανταγωνισμό. [6]
Το επίσημο βιβλίο κανόνων προτείνει τρία βασικά σημεία στρατηγικής για παιχνίδι σύμφωνα με τους τυπικούς κανόνες:
Η συγκράτηση των ηπείρων είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος αύξησης των ενισχύσεων. Οι παίκτες συχνά προσπαθούν να αποκτήσουν τον έλεγχο της Αυστραλίας στις αρχές του παιχνιδιού, καθώς η Αυστραλία είναι η μόνη ήπειρος που μπορεί να υπερασπιστεί επιτυχώς οχυρώνοντας μια χώρα (είτε Σιάμ είτε Ινδονησία ). [7] Γενικά, οι ηπείροι με λιγότερες διαδρομές πρόσβασης είναι πιο εύκολο να υπερασπιστούν καθώς διαθέτουν λιγότερες περιοχές που μπορούν να επιτεθούν από άλλους παίκτες. Η Νότια Αμερική έχει 2 σημεία πρόσβασης, η Βόρεια Αμερική και η Αφρική έχουν 3, η Ευρώπη έχει 4 και η Ασία έχει 5.
Γενικά, θεωρείται σκόπιμο να κρατάτε κάρτες κινδύνου έως ότου μπορούν να παραδοθούν για μέγιστες ενισχύσεις. [7] Αυτό ισχύει ιδιαίτερα νωρίτερα στο παιχνίδι, επειδή οι επιπλέον στρατοί κάνουν μεγαλύτερη διαφορά στην αρχή του παιχνιδιού. [7] Η εξάλειψη ενός αδύναμου παίκτη που κατέχει μεγάλο αριθμό καρτών κινδύνου είναι επίσης μια καλή στρατηγική, [7] αφού οι παίκτες που εξαλείφουν τους αντιπάλους τους κατέχουν τις κάρτες κινδύνου των αντιπάλων τους. Σε αυτήν την περίπτωση, η ανταλλαγή καρτών Risk νωρίτερα μπορεί να βοηθήσει στην απόκτηση των απαραίτητων στρατευμάτων. Εάν ο παίκτης που έχει κατακτήσει έχει έξι [8] ή περισσότερες κάρτες κινδύνου μετά τη λήψη των φύλλων ενός άλλου παίκτη, τα φύλλα πρέπει να παραδοθούν αμέσως για ενισχύσεις έως ότου ο παίκτης έχει λιγότερα από πέντε φύλλα και στη συνέχεια μπορεί να συνεχίσει να επιτίθεται.
Το "Turtling" είναι μια αμυντική στρατηγική όπου ένας παίκτης που αισθάνεται ευάλωτος προσπαθεί να γίνει πολύ ακριβός για να αφαιρεθεί, ενώ παραμένει απειλή για παρενόχληση άλλων παικτών. Ο στόχος αυτής της στρατηγικής είναι να αποφευχθεί η πρόωρη ήττα. Ένας παίκτης που χρησιμοποιεί αυτήν τη στρατηγική μπορεί να παραμείνει στο παιχνίδι μέχρι τα επόμενα στάδια και, στη συνέχεια, να επιτεθεί σε έναν πιο αδύναμο παίκτη και να ξεκινήσει μια αλυσίδα για να αφαιρέσει έναν παίκτη μετά τον άλλο για να κερδίσει το παιχνίδι. Ο παίκτης που χρησιμοποιεί αυτήν τη στρατηγική ονομάζεται «χελώνα» . Ο όρος διαδόθηκε σε παιχνίδια στρατηγικής σε πραγματικό χρόνο όπου ένας παίκτης δημιουργεί αμυντική περίμετρο ή ένα κέλυφος χελώνας γύρω από τη βάση των λειτουργιών. Έχουν προταθεί λύσεις για την αντιμετώπιση αυτής της στρατηγικής με τη συνεργασία. [9]
Οι κανόνες του Κινδύνου δεν υποστηρίζουν ούτε απαγορεύουν συμμαχίες ή ανακωχή . Έτσι, οι παίκτες συχνά σχηματίζουν ανεπίσημες συνθήκες για διάφορους λόγους, όπως η προστασία τους από επιθέσεις σε ένα σύνορο ενώ συγκεντρώνουν τις δυνάμεις τους αλλού, ή εξάλειψη ενός παίκτη που έχει μεγαλώσει πολύ δυνατός. Επειδή αυτές οι συμφωνίες δεν είναι εφαρμόσιμες από τους κανόνες, αυτές οι συμφωνίες συχνά παραβιάζονται. Η δημιουργία / σπάσιμο συμμαχίας μπορεί να είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία του παιχνιδιού και προσθέτει την ανθρώπινη αλληλεπίδραση σε ένα σίγουρα πιθανό παιχνίδι. Μερικοί παίκτες επιτρέπουν την ανταλλαγή καρτών κινδύνου , αλλά μόνο κατά τη σειρά τους. Αυτός ο προαιρετικός κανόνας μπορεί να κάνει τις συμμαχίες πιο ισχυρές.
Η κατάκτηση μιας περιοχής εξαρτάται από τον αριθμό των στρατών επίθεσης και υπεράσπισης και τις σχετικές πιθανότητες. Σε μια μάχη μέχρι την ολοκλήρωση, ένας παίκτης που έχει περισσότερους στρατούς (ακόμη και ένας ακόμη) έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα, είτε επίθεσης είτε άμυνας (ο αριθμός των επιθετικών στρατών δεν περιλαμβάνει τον ελάχιστο στρατό που πρέπει να μείνει πίσω στην περιοχή) .
Οι υπερασπιστές κερδίζουν πάντα δεσμούς όταν τα ζάρια κυλούν. Αυτό δίνει στον αμυντικό παίκτη το πλεονέκτημα στις μάχες "one-on-one", αλλά η ικανότητα του επιτιθέμενου να χρησιμοποιεί περισσότερα ζάρια αντισταθμίζει αυτό το πλεονέκτημα. Είναι πάντα επωφελές να ρίχνετε τον μέγιστο αριθμό ζαριών, εκτός εάν ένας εισβολέας επιθυμεί να αποφύγει τη μετακίνηση ανδρών σε ένα «αδιέξοδο» έδαφος, οπότε μπορεί να επιλέξει να ρίξει λιγότερα από τρία. Έτσι, όταν ρίχνετε τρία ζάρια εναντίον δύο, τρία εναντίον ενός ή δύο εναντίον ενός, ο επιτιθέμενος έχει ένα μικρό πλεονέκτημα, διαφορετικά ο αμυντικός έχει ένα πλεονέκτημα.
Υπάρχουν διαδικτυακά εργαλεία διαθέσιμα για τον υπολογισμό του αποτελέσματος ολόκληρων εκστρατειών (δηλαδή της επίθεσης πολλών περιοχών στη σειρά). [10]
RisiKo! είναι μια παραλλαγή του παιχνιδιού που κυκλοφόρησε στην Ιταλία, στο οποίο ο αμυντικός επιτρέπεται να ρίξει έως και τρία ζάρια για να αμυνθεί. Αυτή η παραλλαγή μετατοπίζει δραματικά την ισορροπία δύναμης προς την άμυνα.