Το ταξίδι μου στο διάστημα(Τ ημερολόγιο μου μέρος 5)

Η συνέχεια...

(Τώρα θα σας δείξω τις τελευταίες προτάσεις από το προηγούμενο part.)

Η Λεμονιά θα τους απασχολούσε, θα με κάλυπτε. Μου έδωσε όπλο και άρχισα! Θα πήγαινα να τα κάνω… σαλάτα! Η Λεμονιά θα πολεμούσε με τους εξωγήινους!  Και θα έπρεπε να το κάνω με τρόπο. Θα έμπαινα στο διαστημόπλοιο κρυφά, θα έκοβα καλώδια και ίσως να υπήρχε μάχη. Η περιπέτεια αρχίζει!

6/5/2031

Άρχισα σιγά σιγά να πηγαίνω προς το διαστημόπλοιο. Η αλήθεια είναι πως δεν φοβόμουν, μετά από όλα αυτά που είχα περάσει. Η Λεμονιά θα είχε φοβηθεί πολύ, το ξέρω, ακόμα να το συνηθίσει. Περπατούσα,περπατούσα, μέχρι που έφτασα μέσα στο διαστημόπλοιο. Αυτό το διαστημόπλοιο  ήταν πολύ περίεργο.Το σχήμα το δηλαδή, έκανε πολλές στροφές, γωνίες και δεν ξέρω και εγώ γιατί.(συγνώμη που δεν έχω φωτογραφία, αλλά δεν μπορούσα να βγάλω εκείνη την στιγμή.) Αυτό ήταν το διαστημόπλοιο του αρχηγού και ήταν περίεργο να μην ήταν κανείς εκεί. Τέλος πάντων, πήγα να απενεργοποιήσω τα όπλα. Ήταν αρκετά δύσκολο, αλλά τα απενεργοποίησα. Αλλά έπρεπε να απαενεργοποιήσω και τα άλλα. Θα ήταν δύσκολο. Και καθώς έβγαινα έξω συναντάω έναν, τρομαγμένο άνθρωπο.  Εγώ τότε του τράβηξα όπλο όμως δεν έκανε τίποτα. Το μόνο που μου έκανε ήταν να μου χαμογελάσει. Άρχισα να φοβάμαι πολύ, μέχρι που κατάλαβα πως ήταν ολόγραμμα. Μα αυτό κάτι θα σύμενε, σαν να ήθελαν να μου αποσπάσουν την προσοχή. Έτρεξα να βγω έξω, μα τότε είδα πως όλοι είχαν φύγει, οι εξωγηεινοι έλειπαν και οι άνθρωποι. Τότε πρατηρώ πως ένα διαστημόπλοιο έλειπε. Και η Λεμονιά, πουθενά! Όλοι έλειπαν, μέχρι που έγεινε μια έκρηξη, άρχισα να τρέχω γρήγορα, να κρυφτό. Κρύφτηκα. Μα τότε μουν που άρχισα να λυποθυμώ από την έκρηξη. Όταν ξύπνησα...

(Δεν θυμάμαι που βρήκα την εικόνα)

Συνεχίζεται...