Λαθεύοντας ιστορίες

- Ήταν μια φορά ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Κιτρινοσκουφίτσα.
- Όχι, Κοκκινοσκουφίτσα!
- A, ναι, Κοκκινοσκουφίτσα. Η μαμά του το φώναξε και του είπε: Άκου, Πρασινοσκουφίτσα.
- Μα όχι, Κοκκινοσκουφίτσα!
- Α, ναι, Κοκκινοσκουφίτσα. Πήγαινε στη θεία Διομίρα και δωσ' της αυτή τη φλούδα πατάτα.
- Όχι, πήγαινε στη γιαγιά και δώσε της αυτή την πίτα.
- Καλά. Το κοριτσάκι πήγε στο δάσος και συνάντησε μια καμηλοπάρδαλη.
- Τι μπέρδεμα! Συνάντησε ένα λύκο, όχι καμηλοπάρδαλη.
- Κι ο λύκος τη ρώτησε: Πόσο κάνει έξι επί οχτώ;
- Καθόλου. Ο λύκος τη ρώτησε: Που πάς;
- Έχεις δίκιο. Η Μαυροσκουφίτσα απάντησε…
- Παππού, δεν ξέρεις καθόλου να διηγείσαι ιστορίες, τις κάνεις όλες λάθος.

Τζάνι Ροντάρι, «Παραμύθια από το τηλέφωνο», εκδ. Μεταίχμιο