Όλοι αφηγούμαστε ιστορίες. Όλοι έχουμε μια ιστορία να αφηγηθούμε. «Οι ιστορίες είναι συνυφασμένες με την ανθρώπινη φύση και αντιλαμβανόμαστε τη ζωή σαν μια σειρά από συνεχόμενες αφηγήσεις, που περιλαμβάνουν διαμάχες, χαρακτήρες και πλοκή με αρχή, μέση και τέλος. Μέσα από την αφηγηματική διαδικασία επεξεργαζόμαστε πιο σύνθετες έννοιες, κατανοούμε τις εμπειρίες μας, σχετιζόμαστε με άλλους ανθρώπους, συνδεόμαστε, κινητοποιούμαστε, συνεργαζόμαστε.
Σύμφωνα με τον Henry Jenkins (2006), η διαμεσική αφήγηση είναι μια διαδικασία κατά την οποία στοιχεία μιας ιστορίας διαχέονται συστηματικά μέσω διαφορετικών καναλιών με στόχο την παραγωγή μιας ενιαίας, συντονισμένης εμπειρίας. Ιδανικά, κάθε κανάλι-μέσο έχει τη δική του συνεισφορά στο ξεδίπλωμα της ιστορίας.
Η διαμεσική αφήγηση παρουσιάζει πολλαπλές ιστορίες σε πολλά κανάλια διανομής, ενταγμένες σε έναν μυθοπλαστικό κόσμο με την χρήση διάφορων μέσων, τα οποία επεκτείνουν την αφήγηση που το κοινό βιώνει ενεργά.