Ενημερώθηκε στις 26 Μαΐου, 2020
Le Carnaval de Nice
Η Γαλλία έχει παράδοση στο καρναβάλι. Σε πολλές πόλεις οργανώνονται υπαίθριες γιορτές, παρέες μεταμφιεσμένων, παρελάσεις, θεάματα με ζογκλέρ, μασκοφόρους, μουσικούς, ταχυδακτυλουργούς και ξυλοπόδαρους. Ο κόσμος συμμετέχει με διάφορες στολές και παντού κυριαρχεί το κονφετί (confetti), οι σερπατίνες (serpentines) και τα βεγγαλικά (feux d’artifice). Αυτό είναι ό, τι οι Γάλλοι αποκαλούν "Le Carnaval".
Η έναρξη των εκδηλώσεων ξεκινά με την παρουσίαση του Βασιλιά Καρνάβαλου στην πλατεία Μασενά, ο οποίος καθοδηγεί όλες τις παρελάσεις που ακολουθούν στη λεωφόρο Promenade des Anglais, με τη συνοδεία μουσικής και βεγγαλικών.
Μεγαλειώδεις παρελάσεις, που αποτελούνται από πολλά άρματα, εμπνευσμένα κυρίως από την τρέχουσα πολιτικοκοινωνική κατάσταση στον κόσμο, κάνουν την εμφάνιση τους σε κεντρικά σημεία της πόλεις, μέρα και νύχτα, με τη συμμετοχή πολλών μουσικών και χορευτών από όλο τον κόσμο.Χιλιάδες είναι και οι επισκέπτες του Καρναβαλιού, που δίνουν κάθε χρόνο δυναμικό παρόν, προσθέτοντας χρώμα και χαρούμενη διάθεση στην ήδη μεγαλειώδη γιορτή.Για το 2020 το θέμα του καρναβαλιού ήταν "le Roi de la mode", ο βασιλιάς της μόδας δηλαδή, και για 15 μέρες, η πόλη χόρεψε στο ρυθμό του.
Σχεδόν 100.000 λουλούδια, όπως μιμόζες, ζέρμπερες, λίλιουμ και κρίνοι χρησιμοποιούνται κάθε χρόνο για τη δημιουργία αυτών των αρμάτων.
Το χαρακτηριστικό μάλιστα της εκδήλωσης είναι ο λουλουδοπόλεμος, (la bataille de fleurs) καθώς τα κορίτσια που στέκονται πάνω στα άρματα, πετούν στον κόσμο λουλούδια!
Το καρναβάλι κλείνει πάντα με μία φαντασμαγορική γιορτή όπου ρίχνεται στην πυρά ο Βασιλιάς Καρνάβαλος, σαν μία συμβολική τελετή που σηματοδοτεί τη λήξη των εκδηλώσεων.
Ενημερώθηκε στις 26 Μαΐου, 2020
Le Carnaval en France (Οι Απόκριες στη Γαλλία)
Οι Απόκριες είναι μια γιορτή που η ημερομηνία της εξαρτάται από την ημερομηνία του Πάσχα. Στη Γαλλία ονομάζεται Le Carnaval και η τελευταία μέρα είναι η Mardi Gras που αντιστοιχεί στη δική μας Τρίτη της Τυροφάγου. Έπειτα αρχίζει η νηστεία της Σαρακοστής (le carême).
Η λέξη Καρναβάλι προέρχεται από το λατινικό «Carne Levare», που σημαίνει μακριά από το κρέας. Από το Μεσαίωνα, οι άνθρωποι, πριν από τη νηστεία των σαράντα ημερών, σύμφωνα με την παράδοση της Σαρακοστής, απολάμβαναν πλούσια γεύματα.
Ήταν επίσης μια ευκαιρία να σατιρίσουν τα πάντα, κρυμμένοι πίσω από μάσκες και προστατευμένοι από αποκριάτικες στολές.
Ενημερώθηκε στις 26 Μαΐου, 2020
Château de Versailles (Ανάκτορο των Βερσαλλιών)
To Εθνικό Μουσείο της Γαλλίας, στην περιοχή των Βερσαλλιών, στο κέντρο του Παρισιού, ξεκίνησε να χτίζεται μετά από εντολή του Λουδοβίκου , για να εναποθέσει τα λάφυρα που είχε αποσπάσει από έναν υπουργό του.
Μετά από χρόνιες ανακαινίσεις και αλλαγές στη δομή του, στα τέλη του 18ου αιώνα προσέλαβε τη σημερινή του μορφή.
Το 1682 ο Λουδοβίκος ολοκλήρωσε την ανάδειξη των Βερσαλλιών σε ουσιαστική πρωτεύουσα της χώρας, μεταφέροντας εκεί μόνιμα τα ανάκτορα και την έδρα της κυβέρνησης, που παρέμεινε μέχρι και την επανάσταση του 1789.
Το παλάτι έχει συνολικά 2.513 παράθυρα, 352 τζάκια, 67 σκάλες και η συνολική του έκταση είναι 67.000 τ.μ., από τα οποία τα 50.000 είναι ανοιχτά στο κοινό.
Η Αίθουσα των Καθρεφτών, που έχει μήκος 70 μ. και είναι επενδυμένη με πανάκριβα κρύσταλλα, κεριά και 400 καθρέφτες.
Στον κήπο υπήρχαν και δύο άλλα κτίσματα: το Μεγάλο Τριανόν, χτισμένο από πορσελάνη, και το Μικρό Τριανόν. Αυτοί οι χώροι προσέφεραν στη βασιλική οικογένεια ξεκούραση και χαλάρωση. Στους διάσημους κήπους είναι τοποθετημένα 370 αγάλματα, 55 σιντριβάνια και το Μεγάλο Κανάλι, που έχει επιφάνεια 240.000 τ.μ. και 42 χλμ. διαδρόμων.
Ενημερώθηκε στις 25 Μαΐου, 2020
Disneyland Paris
Η Ντίσνεϋλαντ του Παρισιού, αρχικά Euro Disney Resort, αποτελεί ένα θέρετρο ψυχαγωγίας στην περιοχή Marne-la-Vallée, μια νέα πόλη που βρίσκεται 32 χλμ. ανατολικά του κέντρου του Παρισιού και είναι δίχως αμφιβολία, το πιο δημοφιλές θεματικό πάρκο σε όλη την Ευρώπη.
Το θέρετρο καλύπτει συνολική έκταση 4.800 στρεμμάτων και περιλαμβάνει δύο θεματικά πάρκα, πολλά θέρετρα ξενοδοχείων, ένα εμπορικό κέντρο, εστιατόρια και καφετέριες, καθώς και ένα γήπεδο γκολφ, πέραν αρκετών εγκαταστάσεων αναψυχής και διασκέδασης. Άνοιξε επίσημα τις πόρτες του στις 12 Απριλίου 1992 και από τότε αποτελεί μοναδικό προορισμό για μικρούς και μεγάλους.
Να και ένα μυστήριο να εξιχνιάσετε! Όπως σε όλα τα πάρκα της Ντίσνεΐ, υπάρχουν εκατοντάδες “κεφάλια” του Μίκυ Μάους κρυμμένα καθ’ όλη την έκταση Ντίσνεϋλαντ του Παρισιού. Αυτά τα “κρυμμένα κεφάλια Μίκυ Μάους” είναι διάσπαρτα σε πλακάκια, ρολόγια, κιγκλιδώματα, πόρτες, ή ακόμα και σε τρύπες εξαερισμού! Είστε αρκετά παρατηρητικοί ώστε να τα εντοπίσετε;
Πηγή: TOP TRAVELLER
Ενημερώθηκε στις 25 Μαΐου, 2020
Notre-Dame de Paris
Η Παναγία των Παρισίων, γνωστή και ως Νοτρ Νταμ ντε Παρί ή απλούστερα Νοτρ Νταμ, είναι ο μητροπολιτικός Ρωμαιοκαθολικός ναός της πόλης του Παρισιού και αποτελεί ένα από τα πλέον θαυμαστά αρχιτεκτονικά μνημεία . Βρίσκεται στον ποταμό Σηκουάνα, στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας.
Η κατασκευή του άρχισε το 1163 και τον θεμέλιο λίθο έθεσε ο Πάπας Αλέξανδρος Γ΄ και ο Βασιλεύς Λουδοβίκος Ζ΄ της Γαλλίας. Ο Ναός αποπερατώθηκε περί τα μέσα του 13ου αιώνα. Το 1699 υπέστη ακρωτηριάσεις, με το δικαιολογητικό της επισκευής του.
Το παράθυρο της βόρειας πλευράς του ναού
Πριν από την εμφάνιση του Χριστιανισμού στην Γαλλία, στην θέση που είναι σήμερα η Παναγία των Παρισίων, υπήρχε Ρωμαϊκός ναός αφιερωμένος στον Δία. Πριν την Παναγία των Παρισίων θεμελιώθηκαν 4 χριστιανικοί ναοί,πάνω στα θεμέλια του αρχαίου ναού που ήταν αφιερωμένος στον Δία.
Στις 2 Δεκεμβρίου του 1804 στο ναό στέφθηκε Αυτοκράτορας ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης.
Με κέντρο δράσης το ναό συνέγραψε ο Βικτόρ Ουγκώ το κλασσικό μυθιστόρημα με το τίτλο Η Παναγία των Παρισίων.
Τα τελευταία χρόνια ο ναός είχε πολλά προβλήματα συντήρησης, και καθώς η κρατική επιχορήγηση δεν ήταν επαρκής, έκανε έρανο σε ιδιώτες, ώστε να μπορέσει να καλύψει τα έξοδα.
Στις 15 Απριλίου του 2019, κατά τη διάρκεια αποκατάστασης του ναού, ξέσπασε πυρκαγιά η οποία οδήγησε σε κατάρρευση της οροφής και του κεντρικού οβελού της εκκλησίας.
Η είσοδος στον καθεδρικό γίνεται από τρεις πύλες που είναι στολισμένες με περίτεχνα γλυπτά. Επίσης σε μεσαιωνικές τοιχογραφίες αναπαρίσταται ο βίος της Παρθένου, η Δευτέρα Παρουσία και η ζωή της Αγίας Άννας.
Πάνω από τις πύλες βρίσκεται η στοά των βασιλέων της Ιουδαίας και του Ισραήλ.
Πηγή: Bικιπαίδεια
Ενημερώθηκε στις 22 Μαΐου, 2020
Le musée du Louvre
Το Λούβρο ως φρούριο
Το Λούβρο αρχικά ήταν αμυντικό φρούριο και υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την ονομασία του. Σύμφωνα με την πρώτη, ονομάστηκε Λούβρο λόγω του τοπωνυμίου της περιοχής όπου οικοδομήθηκε - αυτή λεγόταν Lupara. Πιθανολογείται ότι η περιοχή ονομαζόταν έτσι επειδή είχε πολλούς λύκους (στα λατινικά lupus και το θηλυκό, δηλαδή λύκαινα, στην καθομιλουμένη της εποχής εκείνης στη Γαλλία, λεγόταν lupara)[5]. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι η ονομασία προέρχεται από την σαξωνική λέξη lauer ή lower, η οποία στα ελληνικά αποδίδεται ως "οχυρωμένο φρούριο".[6] Τρίτη εκδοχή: από τη φράση "L'oeuvre" για το αριστουργηματικό έργο, που όμως δεν είναι ιδιαίτερα πιθανή, αφού το κτίσμα αναφέρεται ως Λούβρο ήδη από το 1200, όταν ακόμα στο φρούριο δεν υπήρχε καμία συλλογή.
Το Λούβρο έγινε μουσείο μετά την Γαλλική επανάσταση. Μέχρι τότε ήταν ανάκτορο των βασιλέων της Γαλλίας και πιο πριν απλώς φρούριο. Συγκεκριμένα το κτίριο που σήμερα στεγάζει το μουσείο οικοδομήθηκε σταδιακά στο πέρασμα των αιώνων αλλάζοντας σημαντικά μορφή ανάλογα με τις χρήσεις του.
Αρχικά, το 1190, οικοδομήθηκε εκεί ένα μεγάλο οχυρό από τον βασιλιά Φίλιππο Β΄ Αύγουστο. Άλλαξε πολύ η αρχιτεκτονική και η μορφή του απ' τους διαδόχους, προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν ως ανάκτορο, καθιστώντας το σημαντικά πολυτελέστερο και πιο καλλιτεχνικό. Παράλληλα, με το πέρασμα των αιώνων, οι βασιλείς της Γαλλίας φρόντιζαν να αποκτούν και διάφορα πολύτιμα αντικείμενα - άλλα ήταν λάφυρα πολέμων και άλλα αγορές ή δωρεές προς αυτούς. Τα αντικείμενα αυτά, στην πλειοψηφία τους ζωγραφικοί πίνακες, αποτέλεσαν σταδιακά τη λεγόμενη "βασιλική συλλογή" που υπήρξε και ο αρχικός πυρήνας του μουσείου όταν από ανάκτορο μεταβλήθηκε σε κέντρο τέχνης και μουσείο μετά τη γαλλική επανάσταση.
Τα πρώτα έργα σε είδος συλλογής άρχισαν ουσιαστικά να συγκεντρώνονται γύρω στο 1500 από τον Φραγκίσκο Α΄. Ο Φραγκίσκος ήταν εκείνος που απέκτησε (το 1519) τη Τζοκόντα του Λεονάρντο ντα Βίντσι όπως και την "Ωραία Κηπουρό" και την "Αγία Οικογένεια" του Ραφαήλ. Επί Φραγκίσκου αποκτήθηκε η προσωπογραφία του (έργο του Τιτσιάνο) και ο "Ευαγγελισμός" του Φρα Μπαρτολομέο. Ο Φραγκίσκος επίσης επέκτεινε σημαντικά τις πτέρυγες του χώρου για να προβάλλεται πιο λαμπρά η βασιλική συλλογή. Το 1549 δημιουργήθηκε μια μεγάλη αίθουσα εορτασμών (η οποία χρησίμευσε αργότερα και ως δικαστήριο) και που είναι σήμερα η "Αίθουσα των Καρυάτιδων" - φιλοξενεί πιστά αντίγραφα των Καρυάτιδων και πολλά πρωτότυπα έργα της αρχαιότητας. Το 1553 ολοκληρώθηκε η αίθουσα που οδηγούσε τότε στον προθάλαμο του βασιλιά και που σήμερα είναι η αίθουσα ετρουσκικών αρχαιοτήτων. Το Λούβρο ξαναπήρε ώθηση το 1600 επί Ερρίκου Δ', ο οποίος αύξησε τη συλλογή (κυρίως πινάκων ζωγραφικής) και η οποία έφτασε να αριθμεί τότε 200 ξεχωριστά έργα.
Αυτό που σήμερα στο μουσείο ονομάζεται "Στοά του Απόλλωνα" δημιουργήθηκε περίπου το 1602 από την σύζυγο του Ερρίκου Δ΄, τη Μαρία των Μεδίκων, που θέλησε εκεί να διαμορφώσει μια αίθουσα τέχνης με προσωπογραφίες βασιλέων και την ονόμασε "Αίθουσα των Πινάκων". Το 1639 προστέθηκε στο κτίσμα ο "Πύργος του Ρολογιού".
Η "βασιλική συλλογή" αυξήθηκε σημαντικά και επί Λουδοβίκου ΙΓ΄, χάρη όμως μάλλον στον καρδινάλιο Ρισελιέ παρά στον ίδιο. Ο Ρισελιέ είχε αποκτήσει μια μεγάλη προσωπική συλλογή έργων τέχνης και μετά το θάνατό του το 1642, αυτή πέρασε ως κληροδότημα στον βασιλιά της Γαλλίας και από αυτόν στη βασιλική συλλογή. Ανάμεσα στα έργα που είχε αποκτήσει ο Ρισελιέ και σήμερα ανήκουν στο Λούβρο ήταν και το "Δείπνο στην Εμμαούς", του Βερονέζε. Το 1625 στη βασιλική συλλογή (και σήμερα στου μουσείου του Λούβρου) προστέθηκαν 24 πίνακες του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς με θέμα τη ζωή της Μαρίας των Μεδίκων συζύγου του Ερρίκου Δ΄.
Ενημερώθηκε στις 22 Μαΐου, 2020
Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΆΙΦΕΛ (La Tour Eiffel)
Ο πύργος του Άιφελ (γαλλικά: La Tour Eiffel ) είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού. Κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ και σήμερα αποτελεί ένα από τα γνωστότερα κτίρια στον κόσμο. Με ύψος 324 μέτρα (300 χωρίς την κεραία) ήταν το πιο ψηλό κτίριο στον κόσμο μέχρι που το ξεπέρασε το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ της Νέας Υόρκης το 1931. Έχει βάρος 10.000 τόνους και η κατασκευή του είναι τόσο σταθερή, ώστε παρεκκλίνει μόλις έως 7,5 εκατοστά με σφοδρό άνεμο.
Έχει τρία επισκέψιμα επίπεδα, καθένα προσβάσιμο με σκάλες ή με ανελκυστήρα. Για την άνοδο μέχρι το πρώτο επίπεδο χρειάζονται 302 βήματα (το ίδιο και για το δεύτερο). Το τρίτο και μεγαλύτερο επίπεδο είναι προσβάσιμο μόνο με τον ανελκυστήρα. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο επίπεδο διαθέτουν εστιατόριο.
Ενημερώθηκε στις 22 Μαΐου, 2020
Ο πύργος του Άιφελ (La Tour Eiffel)
Κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ και αποτελεί ένα από τα γνωστότερα κτίρια στον κόσμο.
Έχει ύψος 324 μέτρα και βάρος 10.000 τόνους.
Έχει τρία επισκέψιμα επίπεδα, καθένα προσβάσιμο με σκάλες ή με ανελκυστήρα. Για την άνοδο μέχρι το πρώτο επίπεδο χρειάζονται 302 βήματα (το ίδιο και για το δεύτερο). Το τρίτο και μεγαλύτερο επίπεδο είναι προσβάσιμο μόνο με τον ανελκυστήρα. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο επίπεδο διαθέτουν εστιατόριο.
Ο Άιφελ είχε πάρει άδεια για να σταθεί ο πύργος επί 20 έτη· προοριζόταν για να διαλυθεί το 1909, όταν η ιδιοκτησία του θα είχε επανέλθει στον Δήμο Παρισιού. Η πόλη είχε προγραμματίσει να τoν γκρεμίσει (μέρος των αρχικών κανόνων του διαγωνισμού για ένα πύργο ήταν πως μπορούσε εύκολα να κατεδαφιστεί) αλλά επειδή ο πύργος αποδείχτηκε χρήσιμος για σκοπούς επικοινωνίας, επετράπη η παραμονή του και μετά τη λήξη της άδειας.
Σήμερα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Γαλλίας.
Ενημερώθηκε στις 20 Μαΐου, 2020
Η ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ
Η όπερα του Παρισιού (l’opera de paris) Ιδρύθηκε το 1669 από τον Λουδοβίκο Ι Δ'. Το κλασσικό μπαλέτο όπως είναι γνωστό σήμερα δημιουργήθηκε μέσα στην Όπερα του Παρισιού ως Paris Opera Ballet. Σε όλο το κτήριο καθώς και στην οροφή του, υπάρχουν πολλές τοιχογραφίες. Στην είσοδο του περίτεχνου κτηρίου υπάρχουν καθρέφτες, οι οποίοι κάνουν τους επισκέπτες να αισθάνονται ότι αποτελούν μέρος του σκηνικού. Επιπλέον, στον ίδιο χώρο μία μεγάλη μαρμάρινη, εντυπωσιακή σκάλα οδηγεί στο εσωτερικό του θεάτρου. Το εντυπωσιακό είναι ότι σε αυτή τη σκάλα, κανένα σκαλί δεν είναι ίδιο με το άλλο, έτσι ώστε να δίνει την αίσθηση της κίνησης. Η κουπαστή είναι κατασκευασμένη από κόκκινο και πράσινο μάρμαρο. Το θέατρο έχει χωρητικότητα 1.979 ατόμων και περιλαμβάνει 5 διαζώματα Οι οροφές του κτηρίου είναι ζωγραφισμένες και φωτίζονται από πολυελαίους. Στον εσωτερικό χώρο του θεάτρου υπάρχει ακόμα ένας κρυστάλλινος πολυέλαιος με χάλκινες λεπτομέρειες, ο οποίος ζυγίζει 7 τόνους. Από εκεί διαχέεται το φως σε όλο τον εντυπωσιακό χώρο του θεάτρου. ια το έργο αυτό εμπνεύστηκε από κλασικά έργα του μπαλέτου και της όπερας. Ο κύριος χώρος του θεάτρου καταλαμβάνει το 1/5 του κτηρίου, το οποίο συνολικά διαθέτει 17 ορόφους, οι 7 από τους οποίους βρίσκονται κάτω από τη σκηνή. Το καμπυλόμορφο θέατρο διαθέτει 1.979 βελούδινα καθίσματα και κυριαρχεί το βαθύ κόκκινο και το χρυσό. Τα αγάλματα, η εντυπωσιακή οροφή, η κεντρική μαρμάρινη σκάλα, τα πολυτελή υφάσματα, οι ταπετσαρίες, σε συνδυασμό με τον ατμοσφαιρικό φωτισμό, συνθέτουν ένα εντυπωσιακό, παραμυθένιο, ονειρικό και γοητευτικό σκηνικό, το οποίο μένει χαραγμένο στο νου κάθε επισκέπτη.
Ενημερώθηκε στις 13 Μαΐου, 2020
DISNEYLAND PARIS
Η Disneyland Paris (πρώην Euro Disney) είναι ένα τουριστικό συγκρότημα με συνολική έκταση 22 τετραγωνικών χιλιομέτρων που βρίσκεται στην κοινότητα του Chessy, 32 χιλιόμετρα ανατολικά του Παρισιού.
Το συγκρότημα περιλαμβάνει 2 θεματικά πάρκα- Parc Disneyland και Walt Disney Studios - ξενοδοχεία, καταστήματα, εστιατόρια, γήπεδα γκολφ και άλλα.
Πρόκειται για το νούμερο ένα ταξιδιωτικό προορισμό της Ευρώπης με περισσότερους από 13 εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο.
Η Disneyland Paris άνοιξε τις πόρτες της για το κοινό για πρώτη φορά στις 12 Απρίλη 1992 υπό την ονομασία Euro Disney Resort και από τότε έχει φιλοξενήσει περισσότερους από 320 εκατομμύρια επισκέπτες.
Στο συγκρότημα περιλαμβάνονται:
- 7 ιδιόκτητα ξενοδοχεία:
- Disneyland Hotel
- Disney’s Hotel New York
- Disney’s NewPort Bay Club
- Disney’s Sequoia Lodge
- Disney’s Hotel Cheyenne
- Disney’s Hotel Santa Fe
- Disney’s Davy Crockett Ranch
- Το Disney Village, ένας χώρος διασκέδασης και αναψυχής με εστιατόρια, κινηματογράφους και καταστήματα
- Ένα γήπεδο γκολφ (27 τρύπες)
Παράλληλα, σε απόσταση λίγων λεπτών από τα πάρκα, στην περιοχή του Βαλ Ντ'Ερόπ (Val d'Europe) βρίσκονται 2 εμπορικά κέντρα με περισσότερα από 200 καταστήματα συνολικά και άλλα 8 συνεργαζόμενα με τη Disney ξενοδοχεία.
Commentaires