Δίνοντας φωνή στους καταπιεσμένους

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Από την στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο εξπρές Όριαν τα ατυχήματα και τα εγκλήματα δεν έχουν σταματήσει, και το χειρότερο είναι οτι χρειάστηκε να πω και να μου πουν ψέματα. Έλεγα ψέματα για να καλύψω τους δολοφόνους, κάτι το οποίο δεν θα έπρεπε να κάνω, διότι τους άξιζε να τιμωρηθούν, σκότωσαν άδικα ανθρώπους. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος μου.

Στεφανίδου Αθηνά Α1

Μα του είπα να με αφήσει ήσυχο. Να με παρατήσει!!!! Αλλά όχι, αυτός έκανε το δικό του. Χωρίς την θέληση μου με πήρε μαζί του. Πού να ήξερα ότι αυτή η υποχώρηση μου θα με έβαζε σε μεγάλους κινδύνους την ζωή μου. Ας μην υποχωρούσα αλλά τι να κάνω με πίεσε πολύ. Απαιτώ επιτέλους να σταματήσουν να το κάνουν αυτό. Να εκμεταλλεύονται την ψυχική μου αδυναμία. Έτσι με βάζουν να κάνω ότι θέλουν. Και να τώρα. Αυτός ο ανόητος βάτραχος πέρασε εμένα(έναν συντάκτη της τοπικής εφημερίδας) για ιππότη. Για αυτόν που θα έσωζε την νεράιδα στον κόσμο της φαντασίας. Μα που τον άφησα να με μπλέξει. Και κατέληξα να παλεύω με μάγισσες. Τι ειρωνεία. Ένα ποντίκι απέναντι σε ένα στρατό σατανικών μαγισσών. Πόσο μου λείπει το κρεβάτι μου. Ο γήινος κόσμος. Το κρεβάτι μου. Η σοφίτα μου. Θέλω να βγω από το βασίλειο της Φαντασίας. Που να ήξερα ότι αυτή όλη η άσχημη κατάσταση θα έβγαινε σε καλό. Έσωσα το βασίλειο. Μπορείτε να το πιστέψετε; Αν δεν ήμουνα εγώ το πιο όμορφο βασίλειο, το βασίλειο της Φαντασίας, θα είχε καταστραφεί ολοσχερώς αν δεν υπήρχα. Τι έμαθα στο τέλος; Ότι κάποιες φορές(όπως αυτή εδώ) η αδυναμία μου βγήκε σε καλό. Τι έμαθα από όλο αυτό; Για να ζήσεις στο έπακρο, για να χαρείς την ζωή πρέπει να ρισκάρεις. Και κάποιες φορές αυτό το ρίσκο είναι απλό. Πολύ απλό. Το μόνο που χρειάζεστε να κάνεις είναι να κλίσεις τα μάτια σου. Θα βρεθείς σε ένα διαφορετικό και υπέροχο βασίλειο. Το βασίλειο της Φαντασίας. Αρκεί να βρεθείς εκεί και τότε όλα είναι πιθανά. Απλά απίστευτο!!!!

Θοδωρής Μαυρίδης

Είμαι ένας ελέφαντας ενός τσίρκου που κακομεταχειρίζεται τα ζώα του. Κάθε φορά που έχει παράσταση το τσίρκο εγώ είμαι αναγκασμένος να κάνω ακροβατικά και πράγματα που δεν θα έκανε κανένα ζώο σαν και εμένα στην φύση. Για αυτό και απαιτώ να ελευθερωθώ απο αυτο το τσίρκο και να γυρίσω εκεί όπου ανήκω στην άγρια φύση. Διεκδικώ το δικαίωμα της ελευθερίας, το δικαίωμα να μην μου φέρονται έτσι στο τσίρκο και το δικαίωμα να πιστεύω στον εαυτό μου χωρίς κανένας άλλος να το αψηφά.

Το βιβλίο "Η ΕΠΙΛΟΓΗ" μιλάει για την Αμέρικα Σίνκερ της οποίας καταπιέζεται το δικαίωμα στο να κάνει ότι εκείνη θέλει με την ζωή και τον τρόπο της. Η μητέρα της την καταπίεσε να κάνει κάτι που δεν ήθελε. Όλοι έχουμε το δικαίωμα να αποφασίζουμε εμείς για την δικιά μας ζωή και όχι άλλος. Απαιτώ όλοι να σταματήσουν να καταπιέζουν τους άλλους να κάνουν πράγματα που δεν θέλουν, επειδή εκείνοι νομίζουν πως είναι καλύτερα αυτά τα πράγματα για εμάς και πως θα μας κάνουν πιο χαρούμενους, και να αρχίσουν να νοιάζονται για το πως νοιώθουμε εμείς για τις επιλογές που κάνουν για την δικιά μας ζωή.

Στεφανίδου Αθηνά Α1

Είναι απαράδεχτο στην σύγχρονη εποχή να δέχεται ένα παιδί όπως ο Ίκαρος τον σχολικό εκφοβισμό από τους συμμαθητές του γιατί είναι διαφορετικός και  δεν μοιάζει με τους υπόλοιπους ανθρώπους . Κανένα παιδί δεν πρέπει να περιθωριοποιεί ένα συνομήλικο του   και να  τον απομονώνει αλλά ταυτόχρονα πρέπει να τον αγκαλιάζει , να τον εντάσσει στις ομάδες και να τον κάνει να νιώθει αποδεχτό από το σύνολο . Ούτε οι εκπαιδευτικοί  πρέπει να εθελοτυφλούν πάνω σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας . Πώς να νιώθουν άραγε τα παιδία αυτά ? . Το έχετε σκεφτεί ποτέ ? . Οπότε απαιτώ  όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους σκεπτόμενοι πάντα τον συνάνθρωπο τους . 

Πετρά Δέσποινα .

Είμαι ένα παιδί της πόλης ποτέ δεν έφυγα μακρύτερα, όμως τώρα με ανάγκασαν να φύγω. Με αρπάξανε από το νοσοκομείο ενώ ήμουν σε κόμμα και με πήγαν σε ένα μέρος πολύ μακριά από το σπίτι μου και τους δικούς μου ανθρώπους. Απαιτώ να γυρίσω πίσω! Είμαι ένα απλό παιδί και με έχουν παγιδέψει κάποιοι τρελοί που νομίζουν ότι είναι γιατροί! Μου έχει καταπατηθεί το δικαίωμα στην ελευθέρια και όταν επιχείρησα να το διεκδικήσω παραλίγο να πέθανα! Τα μόνα άτομα που κατάφερα να συναναστρέφω είναι τρία παιδιά που είχαν πέσει και αυτά θύματα απαγωγής. Το μέρος είναι γεμάτο κάμερες και κοριούς ούτε να μιλήσω δεν μπορώ.

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι ανεξαρτήτως θρησκεία, χρώμα και γλώσσα. Με αυτόν τον τρόπο απαιτώ τον σεβασμό που μας αξίζει ως φυλή. Ειδικά αυτή την περίοδο μετά τη μεγάλη ανακάλυψή μου και αυτήν την μεγάλη πρόοδο που αναπτύξαμε, δεν επιτρέπω σε κανέναν να φέρεται έτσι σε εμάς. Έχω περάσει πολλά σαν αυτό και πιστεύω πως δεν έχω μόνο εγώ πρόβλημα αλλά και άλλοι πολλοί. Για αυτόν τον λόγο παρακαλώ να μην γίνονται τέτοια περιστατικά και φυσικά δεν εννοώ μόνο την λεκτική βία αλλά και για τη σωματική !

Γουίλιαμ Καμγκουάμπα

                             Χριστίνα Πικάζη    Α1