Το θέατρο των Δελφών

Το αρχαίο θέατρο των Δελφών συγκαταλέγεται μεταξύ των αρχαίων ελληνικών θεάτρων που διατηρούνται σε καλή κατάσταση. Βρίσκεται μέσα στο ιερό του Απόλλωνα και συγκεκριμένα στη βορειοδυτική γωνία του, σε επαφή με τον περίβολο του τεμένους. Πρόκειται για το μεγαλύτερο οικοδόμημα του Απολλώνιου Ιερού, αν και σε σύγκριση με άλλα γνωστά μνημεία του είδους του οι διαστάσεις του είναι περιορισμένες. Στο θέατρο των Δελφών διεξάγονταν οι αγώνες φωνητικής και ενόργανης μουσικής, με σκηνικό την κοιλάδα του Πλειστού και το όρος της Κίρφης, στο πλαίσιο των Πυθίων και άλλων θρησκευτικών εορτών και τελετουργιών. Η σημασία των εορτών αυτών προσδίδει στο θέατρο των Δελφών πνευματική και καλλιτεχνική αξία ισότιμη με την αθλητική ιδέα που συμβολίζει το αρχαίο στάδιο της Ολυμπίας.

Η αρχική μορφή του θεάτρου δεν μας είναι γνωστή. Πιθανώς οι θεατές κάθονταν σε ξύλινα καθίσματα ή απ’ ευθείας στο έδαφος για να παρακολουθήσουν τους μουσικούς και δραματικούς αγώνες. Αργότερα, τον 4ο αι. π.Χ., κτίστηκε το πρώτο λίθινο θέατρο από ντόπιο ασβεστόλιθο και ακολούθησαν πολλές μετασκευές και επισκευές.

Το βαθύ αμφιθεατρικό κοίλον, κυκλικής χάραξης και συνολικής χωρητικότητας 5000 θεατών, εδράζεται εν μέρει στο φυσικό επικλινές έδαφος (στα βόρεια και δυτικά) και εν μέρει σε τεχνητές επιχώσεις, δηλαδή σωρευμένους όγκους χωμάτων (στα νότια και ανατολικά), που αντιστηρίζονταν σε ισχυρούς αναλημματικούς τοίχους.

Το κάτω κοίλο ή θέατρον έχει 27 σειρές εδωλίων και χωρίζεται με ακτινωτές συμμετρικές κλίμακες σε 7 κερκίδες, ενώ το άνω κοίλο ή επιθέατρον, περιλαμβάνει 8 σειρές εδωλίων και χωρίζεται σε 6 κερκίδες.

Στα άκρα του διαζώματος ανοίγονταν δύο θύρες για τη διέλευση των θεατών.

Στους αναλημματικούς τοίχους των παρόδων, μέσω των οποίων εισερχόταν στην ορχήστρα ο χορός κατά την έναρξη της παράστασης, αλλά και οι θεατές στις κερκίδες του κοίλου, χαράχτηκε, μεταξύ του 2ου αι. π.Χ. και του 1ου αι. μ.Χ., μεγάλος αριθμός επιγραφών απελευθέρωσης δούλων.

Μια μεγάλη βάση που βρίσκεται τοποθετημένη μπροστά στη δυτική πάροδο έφερε το άγαλμα του θεού προστάτη του θεάτρου Διονύσου, αφιέρωμα των Κνιδίων, σύμφωνα με τον Παυσανία.

Απέναντι από το κοίλο και την ορχήστρα υψωνόταν η σκηνή του θεάτρου, που χρησίμευε ως χώρος αποδυτηρίων, αντίστοιχος με το χώρο των παρασκηνίων στα σημερινά θέατρα.

Στα βόρεια της κυρίως σκηνής υψωνόταν το προσκήνιο, μία μικρή στοά με κίονες ή ημικίονες, που αντίκριζε την ορχήστρα.

Οι πρώτες ανασκαφές στο χώρο του θεάτρου ξεκίνησαν το 1895 από τη Γαλλική Σχολή των Αθηνών.

Την περίοδο του Μεσοπολέμου, στο πλαίσιο των Πρώτων Δελφικών Εορτών το Μάιο του 1927, ανέβηκε στο θέατρο των Δελφών παράσταση αρχαίας τραγωδίας, για πρώτη φορά σε αρχαίο θέατρο, στο φυσικό της χώρο, μετά από 2.000 χρόνια.

Το θέατρο των Δελφών κτίστηκε τον 3^ο αιώνα π.Χ.

Ομαδική εργασία της

Εριφύλλης και της Μαριάνννας