ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΜΟΥ - 4ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

Συνέντευξη στο Έλατο !

Μ. - Γεια σου καλό μου Έλατο ! Μπορώ να σου πάρω μια συνέντευξη ;

Ε.  -  Βεβαίως και μπορείς !

Μ. - Που μεγάλωσες ;

Ε. -   Μεγάλωσα σε ένα βουνό. Για να μπορέσω να ζήσω πρέπει το βουνό να είναι πάνω από    800 μέτρα και το έδαφος γόνιμο και υγρό.

Μ. - Πως είναι ο κορμός σου και πως ο καρπός σου ;

Ε. -  Ο κορμός μου είναι ίσιος , που φτάνει σε ύψος των 15 – 25 μέτρων και ο καρπός μου είναι τα κουκουνάρια. Τα κουκουνάρια είναι μικρά και όρθια.

Μ. - Τι χρώμα έχουν τα φύλλα σου ;

Ε. -  Τα φύλλα μου είναι μικρές βελόνες , με πράσινο χρώμα. Στο κάτω μέρος έχουν δύο λευκές γραμμές.

Μ. – Τι σκέφτεσαι και τι νιώθεις για τους ανθρώπους και για τα άλλα δέντρα ;

Ε. – Μερικοί άνθρωποι με φροντίζουν , όμως κάποιοι άνθρωποι με κόβουν για να με στολίζουν τα Χριστούγεννα ή για να βάζουν τα ξύλα μου στο τζάκι. Αυτό με πληγώνει αλλά και με θυμώνει. Συγκατοικώ με Οξιές και Καστανιές και είμαστε όλοι μαζί πολύ καλοί φίλοι.

Μ.- Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου ;

Ε.- Ναι , κάθε μέρα. Μου λένε τα νέα του δάσους , τι διαδρομές έχουν περάσει και μου περιγράφουν ωραία μέρη , που ταξιδεύει η φαντασία μου.

Μ.- Σε ευχαριστώ πολύ Έλατο !

Ε.- Παρακαλώ ! Τώρα πρέπει να κοιμηθώ. Αντίο ! Καλό δρόμο!

Μ.- Αντίο ! Καληνύχτα !

Συνέντευξη απο μια αμυγδαλιά

- Γειά σας κυρία αμυγδαλιά τι κάνετε;

- Καλά είμαι. Εσείς τι κάνετε;

- Καλά είμαι, ευχαριστώ! Θα μπορούσα να σας πάρω μια συνέντευξη;

- Ναι, Βεβαίως!

- Πολύ ωραία, ας ξεκινήσουμε λοιπόν με την πρώτη μας ερώτηση.

Πού μεγάλωσες;

- Μεγάλωσα σε ένα χωριό της Θεσσαλίας, σε μια πολύ όμορφη αυλή!

- Πολύ ωραία, ας συνεχίσουμε στην δεύτερη ερώτηση.

Πώς είναι ο κορμός σου και πώς ο καρπός σου;

- Ο κορμός μου είναι λεπτός και φτάνει μέχρι τα 12 μέτρα, επίσης είναι καλυμμένος από μαυριδερή φλούδα. Ο καρπός  μου αποτελείται από μια παχιά, πράσινη φλούδα καλυμμένη από λεπτό χνούδι, μέσα υπάρχει ο πυρήνας που είναι σαν τσόφλι, που μέσα υπάρχει το αμύγδαλο. Την άνοιξη τα ανθάκια μου είναι ροζ και είμαι πολύ όμορφη!

- Πολύ ενδιαφέρον, τώρα ας πάμε στην τρίτη ερώτηση!

Τι χρώμα είναι τα φύλλα σου;

- Τα φύλλα μου είναι μακριά, πράσινα, γυαλιστερά στην πάνω επιφάνεια και γκριζωπά στην κάτω με πριονωτή παρυφή.

- Αυτό και αν είναι ενδιαφέρον. Τώρα πάμε στην τέταρτη ερώτηση.

Τι σκέφτεσαι και τι νοιώθεις για τους ανθρώπους και για τα άλλα δέντρα;

- Οι σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου για τους ανθρώπους είναι τόσα πολλά,  που θα σας τα πω μια άλλη φορά. Τα δέντρα είναι φίλοι μου και συζητάμε διάφορα πράγματα μαζί και τα αγαπώ!

- Μάλιστα! Τώρα ας περάσουμε στην τελευταία ερώτηση.

Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;

- Η αλήθεια είναι ότι τα πουλιά λένε πολλές ιστορίες αλλά είναι μπερδεμένες κι έτσι κάποιες  φορές δεν καταλαβαίνω τι λένε αν και θα ήθελα πολύ!

- Πολύ ωραία! Ευχαριστούμε κυρία αμυγδαλιά για αυτή την τόσο υπέροχη συνέντευξη!

- Παρακαλώ!

Κρητικά έθιμα!

Ήθη και έθιμα που οι ρίζες φθάνουν μέχρι την αρχαία εποχή αναβιώνουν τις Γιορτές στην Κρήτη 

 Από αυτά ξεχωρίζουν: Το σφάξιμο του χοίρου ,το χριστόψωμο, τα γλυκίσματα, το ποδαρικό και τα κάλαντα που λένε τα παιδιά την παραμονή της κάθε γιορτής , γυρίζοντας,  από σπίτι σε σπίτι κρατώντας τρίγωνα, λύρες και λαούτα. Με αυτή την διαλεκτό μνημονεύουν τα γεγονότα των εορτών και καταλήγουν με ευχές για τον νοικοκύρη του σπιτιού.

    Εκτός από αυτά τα παιδιά που φέρνουν στο σπίτι καλοτυχία , ανάλογες ιδιότητες στο σπίτι έχουν κατά τη λαϊκή μας παράδοση και τα ζώα. Μάλιστα σε κάποιες περιοχές έβαζαν στο σπίτι τους ένα ζώο τους. Σε πολλές περιοχές της Κρήτης το βόδι είναι ευλογία και εξασφαλίζει την καλή χρονιά! Σε άλλες περιοχές έβαζαν τα παιδιά να χτυπούν στην πλάτη νεόνυμφη γυναίκα για να κάνει παιδιά. Πίστευαν μάλιστα ότι με το χτύπημα μεταδίδεται στη γυναίκα η γονιμοποιός δύναμη, που κρύβει μέσα της το χλωρό κλαρί.

    Το έθιμο της ζύμης στην Κρήτη 

   Τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων έβαζαν λίγη κοινή ζύμη σ' ένα πιάτο και κάποια στιγμή, ενώ βεγγέριζαν (ξενυχτούσαν συζητώντας) περιμένοντας, η ζύμη ανέβαινε και γίνονταν, κατά την πίστη των ανθρώπων, ήταν η ώρα που γεννάται ο Χριστός. Συνδεδεμένο με το έθιμο αυτό είναι και εκείνο με τα κλαδιά και τους βλαστούς που οι νοικοκυρές έκοβαν τα βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων και τα πήγαιναν στο σπίτι. Τα έβαζαν σε ποτήρι με νερό να ανθίσουν την ώρα της θείας Γέννησης.

Έθιμα των Χριστουγέννων : Ήπειρος ,Κρήτη, Επτάνησα-Κολόνιες-Κάλαντα, Χριστόψωμο: Δήμητρα, Σίσσυ, Μανώλης, Γιώργος, Μαριλένα.

Καλές γιορτές και καλά Χριστούγεννα!!!!!!!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ

Το χριστουγεννιάτικο  δέντρο αποτελεί σήμερα διεθνές  χριστουγεννιάτικο έθιμο. Ως χριστουγεννιάτικο σύμβολο -έθιμο φέρεται από τον  8ο αιώνα ,όταν ο Άγιος  Βονιφάτιος θέλησε να αντικαταστήσει την βελανιδιά με το έλατο δηλαδή το δέντρο των Χριστουγέννων.

Ο στολισμός του δέντρου είναι καθαρά συμβολικός της ευτυχίας των ανθρώπων και της φύσεως με τη Γέννηση του Θεανθρώπου. Το πρώτο στολισμένο δένδρο εμφανίστηκε στη Γερμανία το 1539 και τα πρώτα στολίδια ήταν συσκευασμένα φαγητά  ή είδη  ρουχισμού ή άλλα χρήσιμα είδη. Κατά την παράδοση ο πρώτος που στόλισε δέντρο ήταν ο Μαρτίνος Λούθηρος.

Στην  Ελλάδα το έθιμο αυτό του έλατου ως χριστουγεννιάτικη διακόσμηση ήρθε για πρώτή φορά με τον Βαυαρό Βασιλιά  Όθωνα   το 1833. Αρχικά στολίστηκε στα ανάκτορα του Ναυπλίου και στην συνέχεια στην Αθήνα, όπου οι κάτοικοι έκαναν ουρές για να το θαυμάσουν.

Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα μπορεί να είναι φυσικά, κυρίως έλατα, είτε τεχνητά των οποίων η παραγωγή είναι  σημαντική.

Τα σημαντικότερα χριστουγεννιάτικα δένδρα  στον κόσμο είναι αυτά που στολίζονται στα Ανάκτορα  του Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο και στον Λευκό  Οίκο στις ΗΠΑ .

Στην Αθήνα το μεγαλύτερο δέντρο βρίσκεται στην πλατεία Συνάγματός.

Χριστουγεννιάτικα έθιμα Επτανήσων (Οι Κολόνιες)

ΟΙ ΚΟΛΟΝΙΕΣ:
Στην Κεφαλονιά, καθώς και στα υπόλοιπα Επτάνησα, το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, οι κάτοικοι του νησιού γεμάτοι χαρά για τον ερχομό του νέου χρόνου, κατεβαίνουν στους δρόμους κρατώντας μπουκάλια με κολόνιες και ραίνουν ο ένας τον άλλον τραγουδώντας: "Ήρθαμε με ρόδα και με ανθούς να σας ειπούμε χρόνους πολλούς" και ευλογώντας έτσι τον ερχομό του νέου έτους, ευχόμενοι μακροζωία και ευρωστία.
Η ευχή που ανταλλάσσουν για τον χρόνο που φεύγει είναι: "Καλή Αποκοπή", δηλαδή «με το καλό να αποχωριστούμε τον παλιό χρόνο».
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς η μπάντα του δήμου περνάει από όλα τα σπίτια και τραγουδάει καντάδες και κάλαντα: "Πάλιν ακούσατε άρχοντες πάλι να σας ειπούμε, ότι και αύριον εστί ανάγκη να χαρούμε και να πανηγυρίζουμε Περιτομήν Κυρίου, την εορτή του Μάκαρος Μεγάλου Βασιλείου".

Η ροζ αμυγδαλιά

-Καλημέρα αμυγδαλιά μου

-Καλημέρα φίλη μου

-Λοιπόν αμυγδαλιά μου, πού μεγάλωσες;

-Στην αρχή μεγάλωνα σε μία γλάστρα στο μπαλκόνι σου,  Μετά όμως μεγάλωνα τόσο γρήγορα που ο μπαμπάς σου με φύτεψε στην αυλή σας.

-Ναι σε θυμάμαι στο μπαλκόνι μου. Πώς είναι ο κορμός και πώς ο καρπός σου;

-Ο κορμός μου είναι λεπτός και καλύπτεται από μια μαυριδερή φλοίδα. Οι καρποί μου στην αρχή έχουν μια πράσινη φλούδα, μετά αποκτούν ένα τσόφλι στο οποίο μέσα έχει το σπόρο δηλαδή το αμύγδαλο.

-Τί χρώμα έχουν τα φύλλα σου;

-Είναι πράσινα και γυαλιστερά.

-Και το χρώμα των ανθών σου;

-Το πιο όμορφο χρώμα φυσικά, το ροζ.

-Έχουν βιταμίνες τα μικρά αμυγδαλάκια σου;

-Ναι έχουν και μάλιστα πολλές.

Τί σκέφτεσαι για τους ανθρώπους;

-Σκέφτομαι ότι οι άνθρωποι μερικές φορές μας κακομεταχειρίζονται, αλλά και κάποιοι άλλοι μας φροντίζουν.

-Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;

-Δεν έχω ακούσει ιστορίες από τα πουλιά μόνο έρχονται, κάθονται στα κλαδιά μου και μου τιτιβίζουν πως είναι ώρα να ανθίσω γιατί έρχεται η άνοιξη.

-Σε ευχαριστώ αμυγδαλιά μου για τον χρόνο σου. Πάω να φάω αμύγδαλα.

-Και εγώ σε ευχαριστώ για την παρέα σου.

The vernal blooming of an almond tree.

Ανδρικοπούλου Αλεξάνδρα