ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΜΟΥ - 4ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

Χριστουγεννιάτικο κρυπτόλεξο!

Η συνέντευξη της κυρία Ελιάς!!!!!!

-Γεια σας κυρία Ελιά, με λένε Ζωή και είμαι δημοσιογράφος. Θα μπορούσα να σας πάρω μια συνέντευξη;

-Γεια σου Ζωή, βεβαίως και μπορείς να μου πάρεις συνέντευξη!

-Τέλεια! Πού μεγάλωσες;

-Μεγάλωσα στη Καλλονή σε ένα κτήμα. Εκεί έχει κι άλλα δέντρα!

-Wow! Πώς είναι ο κορμός και πώς ο καρπός σου;

-Ο κορμός μου είναι ψηλός και ο καρπός μου είναι οι φίλες μου οι μικρές ελιές και γι' αυτό μέχρι και σήμερα με λένε Ελιά. 

-Μμ ενδιαφέρον! Τι χρώμα έχουν τα φύλλα σου;

-Τα φύλλα μου έχουν χρώμα σαν το γρασίδι!

-Τόσο πράσινα! Τι σκέφτεσαι και τι νιώθεις για τους ανθρώπους και για τα άλλα δέντρα;

-Τους ανθρώπους τους αγαπώ και τους δίνω τον καρπό μου και το ελαιόλαδο και τα άλλα δέντρα τα έχω για φίλους/ες μου.

-Ωραία! Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;

-Ναι έχω ακούσει! Μια ηλιόλουστη μέρα δύο πουλάκια ήθελαν να βρουν σκιά κι έτσι ήρθαν κι έκατσαν στα κλαδιά μου. Ήταν πολύ ζωηρά και κελαηδούσαν συνέχεια. Τότε τα άκουσα να λένε για την ημέρα που είχαν πάει στη θάλασσα κι έπαιζαν με την άμμο και το νερό. Εκεί στην άμμο βρήκαν ξυλαράκια κι άλλα χρήσιμα πράγματα για να φτιάξουν τη φωλιά τους κι επίσης έκαναν καινούριους φίλους τους γλάρους. Οι γλάροι είναι μεγάλα άσπρα πουλιά που ζούνε κοντά στη θάλασσά και τρώνε ψαράκια. Στην παραλία είχε πολύ κόσμο που ήταν χαρούμενος και όλα τα παιδάκια έπαιζαν με τα κουβαδάκια τους. Πρέπει να είναι φανταστικά στη θάλασσα!

-Ω, μη στεναχωριέστε! Σας ευχαριστώ πάντως για τη συνέντευξη!

Έθιμο της Θράκης Τα εννιά φαγιά

Τα εννιά φαγιά είναι ένα Χριστουγεννιάτικο έθιμο της Ανατολικής Θράκης. Την παραμονή των Χριστουγέννων κάθε σπίτι πρέπει να έχει εννιά φαγητά, για να έχει εννιά φαγητά σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Τα εννιά φαγιά συμβολίζουν τους εννιά μήνες που για κάποιους κυοφορούσε η Παναγιά, ενώ για κάποιους άλλους συμβολίζουν τα χωριά που πέρασαν ο Χριστός με την Παναγιά και τον Ιωσήφ για να αποφύγουν τον Ηρώδη.

Στο τραπέζι αφήνουν λίγο από όλα τα φαγητά για τις ψυχές και τα βάζουν κάτω από τα εικονίσματα, για να τα ευλογήσει ο Χριστός.

Τα εννιά φαγητά είναι φασολάδα με τουρσί, χαλβάς, ελιές, αλάτι, πιπέρι και άλλα νηστίσιμα φαγητά, αλλά το πιο σημαντικό είναι το Χριστόψωμο.

Πριν ξεκινήσει το φαγητό θυμιατίζουν το τραπέζι και το σπίτι και δίνουν σ ' ένα παιδί το Χριστόψωμο να το βάλει στο κεφάλι του και να το σηκώσει τρεις φορές επάνω.

Σε πολλά χωριά ο νοικοκύρης ασημώνει το τραπέζι βάζοντας ένα ποσό κάτω από το τραπεζομάντιλο , τα χρήματα τα έπαιρνε οποίος ξέστρωνε το τραπέζι, συνήθως τα παιδιά.

ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΞΥΛΟ

Στα χωριά της βόρειας Ελλάδας, τις παραμονές των Χριστουγέννων ο νοικοκύρης κάθε σπιτιού ψάχνει στα χωράφια και διαλέγει το πιο όμορφο και γερό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του αυτό είναι το χριστό ξύλο.

Η νοικοκυρά έχει ήδη φροντίσει να καθαρίσει το σπίτι και ιδιαίτερα το τζάκι με μεγάλη προσοχή, ώστε να μυ μείνει ούτε ίχνος από την παλιά στάχτη. Καθαρίζει ακόμα και την καπνοδόχο του σπιτιού, ώστε να μη μπορέσουν να κατέβουν οι καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια, όπως αναφέρεται στα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα παραμύθια.

Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων όταν όλη η οικογένεια θα είναι μαζεμένοι γύρο από το τζάκι, ο νοικοκύρης του σπιτιού ανάβει την καινούρια φωτιά και μπαίνει στη εστία το Χριστόξυλο .

Σύμφωνα με τις παραδόσεις του λαού, καθώς καίγεται το Χριστόξυλο, ζεσταίνεται ο Χριστός στη φάτνη Του.

Κάθε οικογένεια, προσπαθεί να διατηρήσει αυτή τη φωτιά αναμμένη για όλο το δωδεκαήμερο των εορτών, από τα Χριστούγεννα, μέχρι τα Φώτα.

Συνέντευξη από μια βερικοκιά.

-Γειά και καλημέρα βερικοκιά! Τι κανείς;

-Καλά!!!

-Είμαι ο Ευγένιος και θα ήθελα να μάθω την ιστορία σου, θα ήθελες να την μοιραστείς μαζί μου;

-Ναι!!! Ευχαρίστησή μου να μοιράζω την ιστορία μου με τους ανθρώπους.

-Από που είναι η καταγωγή σου;

-Κατάγομαι από την Κίνα και μεταφέρθηκα στην Ευρώπη πριν από πάρα πολλά χρόνια και συνεχίζουν να με καλλιεργούν για τα γλύκα και αρωματικά μου φρούτα.

-Πού μεγάλωσες;

-Μεγάλωσα στην αυλή της γιαγιάς και του παππού σου που με φύτεψαν πριν από πολλά χρόνια.

-Πώς είναι ο κορμός και ο καρπός σου;

-Ο κορμός μου είναι στρογγυλός ,όχι  πολύ χοντρός και το χρώμα του είναι σκούρο καφέ, αλλά ο καρπός μου είναι μικρός, στρογγυλός με χρώμα κίτρινο-πορτοκαλί.

-Τι χρώμα έχουν τα φύλλα σου;

-Τα φύλλα μου είναι γυαλιστερά και πράσινα και το φθινόπωρο κιτρινίζουν και πέφτουν.

-Τι σκέφτεσαι και τι νιώθεις για τους ανθρώπους και για τα άλλα δέντρα;

-Αγαπώ τους ανθρώπους που με φροντίζουν, μου παίρνουν τον καρπό και πιο πολύ αγαπώ τα παιδιά που σκαρφαλώνουν στα κλαδιά μου και τρώνε τον καρπό μου. Δεν αγαπώ τους ανθρώπους που με κόβουν, μου σπάνε τα κλαδιά και δεν με φροντίζουν. Όλα τα δέντρα είναι φίλοι μου εκτός από μια δαμασκηνιά που είναι δίπλα μου και όλη την ώρα μουρμουρίζει και λέει ότι έχει τους καλύτερους καρπούς, συγκεκριμένα με θυμώνει τα πρωινά που με ξυπνάει με τη μουρμουρά της. Ε.....τότε της ρίχνω μερικά βερίκοκα για να σταματήσει.

-Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;

-Ναι!!! Σε όλα αυτά τα χρόνια έχω ακούσει πάρα πολλές ιστορίες από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά μου.

-Σ' ευχαριστώ πολύ βερικοκιά μου για την όμορφη συνέντευξη και καλή σου μέρα!!!

-Και εγώ σ΄ ευχαριστώ!!! Γειά!

-Γειά!

Ευγένιος.

Ήθη και έθιμα Πελοποννήσου και Θράκης

Ομάδα 2η Ευγένιος, Ιουλία, Μαριάννα, Μελίνα, Κωνσταντίνος

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΡΟΔΙΑ.

Μια κυριακάτικη ηλιόλουστη μέρα βγήκα στον κήπο μου να κάνω συνέντευξη με τη ροδιά.

- Καλημέρα κυρία ροδιά.

- Καλημέρα φίλε μου.

- Που μεγάλωσες;

- Με διαλέξατε από ένα φυτώριο ανάμεσα σε άλλα δέντρα και με φυτέψατε στον κήπο σας.

- Πώς είναι ο κορμός σου και πώς ο καρπός σου;

- Ο κορμός μου είναι λεπτός και καλύπτεται από έναν κοκκινωπό φλοιό. Ο καρπός μου είναι μεγάλος και σφαιρικός.

- Τι χρώμα έχουν τα φύλλα σου;

- Τα νεαρά φύλλα μου έχουν κοκκινωπό χρώμα και όταν ωριμάζουν γίνονται πράσινα.

- Συστήνεις να πίνει κάποιος το χυμό των φρούτων σου;

- Φυσικά, γιατί έχει πολλές βιταμίνες.

- Ξέρεις γιατί δίνουμε ρόδι για δώρο Χριστουγέννων;

- Γιατί είναι σύμβολο καλοτυχίας και υγείας.

- Τι σκέφτεσαι για τους ανθρώπους;

- Θεωρώ πως οι άνθρωποι δεν μας φέρονται σωστά πολλές φορές.

- Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;

- Συνήθως ακούω πολλές μελωδίες παρά ιστορίες.

- Ροδιά σε ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες.

- Σε ευχαριστώ επίσης. Να 'ρχεσαι να τα λέμε!

ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΡΟΔΙΟΥ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

Ένα πανάρχαιο έθιμο του λαού μας για τη γιορτινή μέρα της έλευσης του νέου χρόνου είναι "το σπάσιμο του ροδιού". Το έθιμο αυτό αρχικά εντοπίστηκε στην Πελοπόννησο και μετά διαδόθηκε σε όλη την Ελλάδα.

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία. Στην επιστροφή, ο νοικοκύρης του σπιτιού έχει στην τσέπη του ένα λειτουργημένο ρόδι.

Είναι αυτός που κάνει το ποδαρικό και σπάει το ρόδι. Πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι στην κλειστή εξώπορτα και να του ανοίξουν. Δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του. Έτσι είναι ο πρώτος που μπαίνει στο σπίτι για να κάνει το ποδαρικό με το ρόδι στο χέρι.

Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί πόδι, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα για να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: "με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά".