Στην εποχή μας που έχουμε τα μέσα να ανάβουμε κάθε είδους φωτιά, δεν μπορούμε να φανταστούμε πόση σημασία είχε η έλλειψη της φωτιάς στους πανάρχαιους προγόνους μας, τους πρώτους ανθρώπους. Η τροφή τους ήταν οι άγριοι καρποί και το ωμό κρέας. Δεν ήξεραν τι σημαίνει μαγείρεμα, γιατί δεν ήξεραν να ανάβουν φωτιά για να ψήσουν έστω και ένα ψωμί. Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πώς «ανακαλύφθηκε» η φωτιά και, πολύ περισσότερο, ποιος την ανακάλυψε πρώτος. Ίσως κάποτε να έπεσε κάποιος κεραυνός πάνω σε ένα δέντρο που πήρε φωτιά. Και ίσως να έτυχε εκεί κοντά κάποιος πρωτόγονος άνθρωπος που ένιωσε τη ζέστη της φωτιάς και του άρεσε. Αλλά το δέντρο σιγά σιγά έσβηνε. Άλλος κεραυνός δεν έπεφτε για να ανάψει καινούρια φωτιά. Τότε, αυτός ο πρωτόγονος άνθρωπος σκέφτηκε να ρίξει μερικά ξύλα πάνω στο δέντρο που καιγόταν, για να δυναμώσει τη φωτιά. Και έπειτα πάλι θα έριξε και άλλα ξύλα και θα έβαλε και τους άλλους της φυλής του να ρίχνουν κάθε τόσο ξύλα, για να μη σβήσει ποτέ εκείνη η φωτιά που σκόρπιζε τόση θαλπωρή. Αλλά για να διατηρηθεί αυτή η πρώτη φωτιά, έπρεπε να της ρίχνουν κι άλλα ξύλα διαρκώς. Και μπορεί κάποιος από τη φυλή να ξεχνούσε να ρίξει ξύλα ή μπορούσε να πιάσει κατακλυσμιαία βροχή και η φωτιά να σβήσει. Έπρεπε τότε να περιμένουν να πέσει καινούριος κεραυνός, για να έχουν φωτιά. Και ίσως αυτό να του έκανε εντύπωση και να ξανάριξε την πέτρα στο βράχο, επίτηδες αυτή τη φορά, και παρατήρησε πως ο σπινθήρας ξαναβγήκε. Αυτή η πρώτη, σημαντική ανακάλυψη της φωτιάς ούτε από έναν άνθρωπο μονάχα έγινε ούτε μόνο σε έναν τόπο.
.
Recent Comments