Θηραμένης δὲ

καὶ οἱ ἄλλοι πρέσβεις

ἐπεὶ ἦσαν ἐν Σελλασίᾳ͵

ἐρωτώμενοι δὲ

ἐπὶ τίνι λόγῳ ἥκοιεν

εἶπον

ὅτι αὐτοκράτορες

περὶ εἰρήνης͵

μετὰ ταῦτα οἱ ἔφοροι ἐκέλευον

καλεῖν αὐτούς.

Ἐπεὶ δ΄ ἧκον͵

ἐκκλησίαν ἐποίησαν͵

ἐν ᾗ ἀντέλεγον

μάλιστα Κορίνθιοι καὶ Θηβαῖοι͵

πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι τῶν Ἑλλήνων͵

μὴ σπένδεσθαι

Ἀθηναίοις͵

ἀλλ΄ ἐξαιρεῖν.

Ο Θηραμένης

και οι υπόλοιποι πρέσβεις

όταν βρίσκονταν στην Σελλασία,

καθώς τους ρωτούσαν

για ποιο λόγο είχαν έρθει

είπαν

ότι είχαν απόλυτη εξουσιοδότηση

για την ειρήνη.

Μετά από αυτά διέταξαν

να τους φωνάξουν.

Όταν έφτασαν

έκαναν συνέλευση

στην οποία διαφωνούσαν

κυρίως οι Κορίνθιοι και οι Θηβαίοι

και πολλοί άλλοι από τους Έλληνες,

να μην κάνουν συμφωνία

με τους Αθηναίους

αλλά να τους καταστρέψουν.