Ξενοφῶντος Ἑλληνικά

Κεφάλαιο 2. Παράγραφος 18

Πρωτότυπο Κείμενο

Λύσανδρος δὲ τοῖς ἐφόροις ἔπεμψεν ἀγγελοῦντα μετ΄ ἄλλων Λακεδαιμονίων Ἀριστοτέλην͵ φυγάδα Ἀθηναῖον ὄντα͵ ὅτι ἀποκρίναιτο Θηραμένει ἐκείνους κυρίους εἶναι εἰρήνης καὶ πολέμου.

Μετάφραση

Ο Λύσανδρος έστειλε στους Εφόρους μαζί με άλλους Λακεδαιμόνιους τον Αριστοτέλη, εξόριστο από την Αθήνα, για να αναγγείλουν ότι απάντησε στον Θηραμένη ότι εκείνοι είναι αρμόδιοι για πόλεμο ή ειρήνη.

Λύσανδρος δὲ τοῖς ἐφόροις ἔπεμψεν ἀγγελοῦντα μετ΄ ἄλλων Λακεδαιμονίων Ἀριστοτέλην͵ φυγάδα Ἀθηναῖον ὄντα: κύρια πρόταση κρίσεως.

ἔπεμψεν: ρήμα/ Λύσανδρος: υποκείμενο / Ἀριστοτέλην: άμεσο αντικείμενο / τοῖς ἐφόροις: έμμεσο αντικείμενο / μετ΄ Λακεδαιμονίων: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της συνοδείας/ ἄλλων: επιθετικός προσδιορισμός/ ὄντα: επιθετική μετοχή, με υποκείμενο Ἀριστοτέλην (συνημμένη) / φυγάδα: κατηγορούμενο στο Ἀριστοτέλην μέσω του συνδετικού ρήματος ὂντα / Ἀθηναῖον: επιθετικός προσδιορισμός/ ἀγγελοῦντα: επιρρηματική τελική μετοχή, συνημμένη στο αντικείμενο του ρήματος / τοῖς ἐφόροις: έμμεσο αντικείμενο της μετοχής ἀγγελοῦντα.

ὅτι ἀποκρίναιτο Θηραμένει ἐκείνους κυρίους εἶναι εἰρήνης καὶ πολέμου: δευτερεύουσα ειδική πρόταση κρίσεως ως άμεσο αντικείμενο της μετοχής ἀγγελοῦντα.

ἀποκρίναιτο: ρήμα/ Λύσανδρος: ενν. υποκείμενο / εἶναι: ειδικό απαρέμφατο άμεσο αντικείμενο με υποκείμενο ἐκείνους (ετεροπροσωπία) / Θηραμένει: έμμεσο αντικείμενο / κυρίους: κατηγορούμενο στο ἐκείνους μέσω του συνδετικού ρήματος εἶναι / εἰρήνης καὶ πολέμου: γενικές αντικειμενικές στο κυρίους.