Ξενοφῶντος Ἑλληνικά
Κεφάλαιο 2. Παράγραφος 1
Πρωτότυπο Κείμενο
Ἐπεὶ δὲ τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ κατεστήσατο͵ ἔπλει ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καλχηδόνα. Οἱ δ΄ αὐτὸν ὑπεδέχοντο͵ τοὺς τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς ὑποσπόνδους ἀφέντες. Οἱ δὲ προδόντες Ἀλκιβιάδῃ τὸ Βυζάντιον τότε μὲν ἔφυγον εἰς τὸν Πόντον͵ ὕστερον δ΄ εἰς Ἀθήνας καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι.
Μετάφραση
Αφού (ο Λύσανδρος) ρύθμισε τα πράγματα στην Λάμψακο, έπλευσε εναντίον του Βυζαντίου και της Καλχηδόνας. Οι κάτοικοι (των πόλεων αυτών) τον υποδέχονταν, αφού άφησαν (να φύγουν) οι φρουρές των Αθηναίων με σπονδές. Αυτοί, όμως, που παρέδωσαν με προδοσία το Βυζάντιο στον Αλκιβιάδη τότε μεν κατέφυγαν στον Πόντο, ύστερα, όμως, στην Αθήνα και έγιναν Αθηναίοι πολίτες.
Κείμενο – Μετάφραση σε αντιστοίχιση
Ἐπεὶ δὲ κατεστήσατο
τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ͵
ἔπλει ἐπὶ τὸ Βυζάντιον
καὶ Καλχηδόνα.
Οἱ δ΄ αὐτὸν
ὑπεδέχοντο͵
ἀφέντες
τοὺς τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς
ὑποσπόνδους.
Οἱ δὲ
προδόντες
τὸ Βυζάντιον Ἀλκιβιάδῃ
τότε μὲν ἔφυγον εἰς τὸν Πόντον͵
ὕστερον δ΄ εἰς Ἀθήνας
καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι.
Αφού (ο Λύσανδρος) ρύθμισε
τα πράγματα στην Λάμψακο,
έπλευσε εναντίον του Βυζαντίου
και της Καλχηδόνας.
Οι κάτοικοι (των πόλεων αυτών)
τον υποδέχονταν,
αφού άφησαν (να φύγουν)
οι φρουρές των Αθηναίων
με σπονδές.
Αυτοί, όμως, που
παρέδωσαν με προδοσία
το Βυζάντιο στον Αλκιβιάδη
τότε μεν κατέφυγαν στον Πόντο,
ύστερα, όμως, στην Αθήνα
και έγιναν Αθηναίοι πολίτες.
Συντακτική ανάλυση
Ἐπεὶ δὲ τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ κατεστήσατο: δευτερεύουσα χρονική πρόταση ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ἒκπλει.
κατεστήσατο: ρήμα / Λύσανδρος: ενν. υποκείμενο / τὰ πράγματα: ενν. αντικείμενο / ἐν τῇ Λαμψάκῳ: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει στάση σε τόπο
ἔπλει ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καλχηδόνα: κύρια πρόταση κρίσεως.
ἔπλει: ρήμα / Λύσανδρος: ενν. υποκείμενο / ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καλχηδόνα: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός της εχθρικής κατεύθυνσης σε τόπο
οἱ δ΄ αὐτὸν ὑπεδέχοντο͵ τοὺς τῶν Ἀθηναίων φρουροὺς ὑποσπόνδους ἀφέντες: κύρια πρόταση κρίσεως.
ὑπεδέχοντο: ρήμα / οἱ δ΄: υποκείμενο / αὐτὸν: αντικείμενο / ἀφέντες: επιρρηματική χρονική μετοχή συνημμένη στο υποκείμενο του ρήματος / τοὺς φρουροὺς: αντικείμενο της μετοχής / τῶν Αθηναίων: γενική κτητική / ὑποσπόνδους: επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου στο φρουρούς.
οἱ δὲ προδόντες Ἀλκιβιάδῃ τὸ Βυζάντιον τότε μὲν ἔφυγον εἰς τὸν Πόντον͵ ὕστερον δ΄ εἰς Ἀθήνας: κύρια πρόταση κρίσεως.
ἔφυγον: ρήμα / οἱ δὲ προδόντες: επιθετική μετοχή με υποκείμενο το άρθρο της, οἱ / τὸ Βυζάντιον: άμεσο αντικείμενο της μετοχής / Ἀλκιβιάδη: έμμεσο αντικείμενο της μετοχής / τότε μὲν – ὕστερον δ: επιρρηματικοί προσδιορισμοί του χρόνου στο ἒφυγον / εἰς τὸν Πόντον – εἰς Ἀθήνας: εμπρόθετος επιρρηματικός προσδιορισμός που δηλώνει κίνηση σε τόπο.
καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι: κύρια πρόταση κρίσεως.
ἐγένοντο: ρήμα/ οἱ προδόντες: ενν. υποκείμενο/ Ἀθηναῖοι: κατηγορούμενο στο οἱ προδόντες μέσω του συνδετικού ρήματος ἐγένοντο.
Πίνακας αρχικών χρόνων ρημάτων παραγράφου
καθίσταμαι
καθιστάμην
καταστήσομαι/ κατασταθήσομια
κατεστησάμην/ κατέστην/ κατεστάθην
καθέστηκα
καθε(ι)στήκειν
πλέω
ἔπλεον
πλεύσομαι/ πλευσοῦμαι
ἔπλευσα
πέπλευκα
ἐπεπλεύκειν
ὑποδέχομαι
ὑπεδεχόμην
ὑποδέξομαι
ὑπεδεξάμην
ὑποδέδεγμαι
–
ἀφίημι
ἀφίην
ἀφήσω
ἀφῆκα
ἀφεῖκα
ἀφείκειν
προδίδωμι
προεδίδουν
προδώσω
προέδωκα
προδέδωκα
προεδεδώκειν
φεύγω
ἔφευγον
φεύξομαι/ φευξοῦμαι
ἔφυγον
πέφευγα
ἐπεφεύγειν
γίγνομαι
ἐγιγνόμην
γενήσομαι
ἐγενόμην
γεγένημαι/ γέγονα
ἐγεγενήμην/ ἐγεγόνειν