Κατά τη διάρκεια της οθωµανικής αυτοκρατορίας, πολλές είναι οι µορφές αντίστασης
ενάντια στους Οθωµανούς κατακτητές. Οι Ρωµιοί αντιστέκονται στους Οθωµανούς διατηρώντας τις µνήµες, τη γλώσσα και τη θρησκεία τους.
Στις ένοπλες µορφές αντίστασης περιλαµβάνονται εξεγέρσεις που εκδηλώνονται σε
πολλές ελληνικές περιοχές, σε όλη τη διάρκεια της οθωµανικής κυριαρχίας. Οι εξεγέρσεις
αυτές ξεσπούν κάθε φορά που οι Οθωµανοί εµπλέκονται σε πολεµικές επιχειρήσεις µε τους
Βενετούς ή τους Ρώσους.
Το Σούλι, η Μάνη και τα Σφακιά, περιοχές που έχουν ειδικό καθεστώς ελευθερίας και προσπαθούν να διατηρήσουν την αυτονοµία τους, αποτελούν µόνιµες εστίες αντίστασης. Συχνά συγκρούονται µε τους Οθωµανούς για να διαφυλάξουν το καθεστώς και τα προνόµιά τους.
Μορφή ένοπλης αντίστασης θεωρείται και η δράση των κλεφτών. Οι κλέφτες συγκροτούν
ένοπλες οµάδες, κάνουν επιθέσεις σε εµπορικές αποστολές, σε κρατικούς αξιωµατούχους,
σε ταξιδιώτες, ακόµα και σε χωριά και πόλεις, αρπάζοντας χρήµατα, όπλα και τρόφιµα. Οι
κλέφτες ζουν ελεύθεροι κατά οµάδες στα ληµέρια. Κάθε οµάδα έχει τον καπετάνιο της και
το δικό της µπαϊράκι. Με το πέρασµα των χρόνων οι κλέφτες γίνονται µόνιµη απειλή αντίστασης εναντίον του οθωµανικού κράτους και των τοπικών αρχόντων, το ίδιο και οι αρµατολοί. Ενώ αρχικά είναι βοηθητικά στρατεύµατα των Τούρκων που χρησιµοποιούνται και στη
δίωξη των κλεφτών, οι αρµατολοί παραβαίνουν συχνά τις συµφωνίες τους µε τους Οθωµανούς και γίνονται κλέφτες.
Βρήκα και αυτό για όποιον ενδιαφέρετε!
όπως το είπες Βάγγο!
Τέλειο!!! Όντως με πολύ υπομονή και αίμα κατάφεραμε να τους νικήσουμε!!!
Μπράβο ρε Κατσαντώνη! Κάπως έτσι γίνονταν…
Οι Έλληνες προσπαθούσαν να αντισταθούν οπός μπορούσαν αλλά οι περισσότερες προσπάθειες καταδικάζονταν με αίμα.Μεχρι πού έγινε η οργανωμένη επανάσταση με ολλους τους οπλαρχηγούς ενομενους τότε επειδή ήταν οργανωμένη η επανάσταση κατάφεραν να νικήσουν τους Τούρκους.