Ιλιάδα ραψωδία Α 201-306

Ραψωδία Α 201- 306

• Υπόθεση: ενώ ο Αχιλλέας ήταν έτοιμος να επιτεθεί στον Αγαμέμνονα εμφανίζεται η θεά Αθηνά. Του λέει πως την έστειλε η Ήρα και του ζητά να σταματήσει αυτό που πάει να κάνει, να φύγει από τη μάχη και πως για αυτή την ασέβεια του Αγαμέμνονα θα πάρει πολλά δώρα κάποια στιγμή. Ο Αχιλλέας τότε υπάκουσε και άφησε το ξίφος στη θέση του. Στη συνέχεια μίλησε άσχημα στον Αγαμέμνονα και είπε πως θα φύγει από τη μάχη αλλά και πως οι Αχαιοί θα τον αναζητήσουν όταν κανείς δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει τον Έκτορα. Τον λόγο μετά πήρε ο Νέστορας. Τους ζητά να μην εναντιώνονται ο ένας στον άλλον και να υποχωρήσουν και οι δύο. Και οι δύο όμως συνεχίζουν να προκαλούν ο ένας τον άλλον. Τελειώνοντας τον λόγο του ο Αχιλλέας του λέει ότι δεν πρόκειται να κάνει κάτι και αν θέλει ας πάρει την κοπέλα, αλλά θα τον τιμωρήσει αν τολμήσει να του αφαιρέσει κάτι από ό,τι άλλο έχει κοντά στα πλοία του.
• Στίχοι 211- 215: προοικονομία. Ο Αχιλλέας θα λάβει όσα του είπε η θεά στο μέλλον.
• Στίχοι 212- 214: επιφάνεια της θεάς καθώς εμφανίζεται με τη μορφή της μπροστά στον Αχιλλέα. Το κάνει αυτό για να τον συμβουλεύσει και να τον πείσει να κάνει αυτό που του ζητά.
• Στίχοι 226- 229: πολιτιστικό στοιχείο. Ο Αχιλλέας κάνει λόγο για τις πολεμικές επιχειρήσεις και τις αποστολές. Μέσα από τα λόγια του παρουσιάζονται τα ηθικά ελαττώματα του ομηρικού ανθρώπου. Αυτά είναι η μέθη, η έλλειψη ντροπής, η δειλία, η έλλειψη θάρρους και τόλμης στον πόλεμο και ο φόβος του θανάτου.
• Στίχος 235: «σκήπτρο»: είναι πολιτιστικό στοιχείο. Το σκήπτρο είναι αυτό που μπορεί να δίνει ο κήρυκας σε όποιον μιλά κάθε φορά. Είναι ένδειξη σεβασμού και προσοχής σε αυτόν που μιλά.
• Στίχοι 241- 245: προοικονομία. Μας ενημερώνει για κάτι που θα δούμε να συμβαίνει παρακάτω.
• Στίχος 259: πολιτιστικό στοιχείο. Ο ιδανικός ήρωας είναι αυτός που έχει πνευματικές και σωματικές ικανότητες, σκέφτεται σωστά σε περίοδο ειρήνης (βασιλιάς), είναι γενναίος στον πόλεμο και αποφασιστικός.
• Στίχος 291: ο Αγαμέμνονας στο σημείο αυτό προσπαθεί να μειώσει την ανδρεία του Αχιλλέα λέγοντας ότι προέρχεται από τους θεούς.
• Στίχοι 294- 295: ο Αχιλλέας λέει ότι θα τον χαρακτήριζαν δειλό και τιποτένιο αν υπέκυπτε στην αυταρχική συμπεριφορά του Αγαμέμνονα.
• Στίχοι 298- 300: προοικονομία.
• Στίχος 300: κατηγορεί και τους υπόλοιπους Αχαιούς. Θεωρεί ότι είναι συνυπεύθυνοι στην αδικία που γίνεται σε βάρος του γιατί δεν αντιδρούν. (+ στίχος 232).

Χαρακτηρισμοί

• Αχιλλέας: είναι ευσεβής και υπακούει στους θεούς. Όμως θίγεται η τιμή του και γι’ αυτό μιλά άσχημα στον Αγαμέμνονα φτάνοντας μάλιστα στην υπερβολή. Το κάνει αυτό γιατί προσπαθεί να αισθανθεί την ικανοποίηση που θα αισθανόταν αν τον σκότωνε. Κατηγορεί και τους Αχαιούς γιατί μένουν άπραγοι στην αδικία αυτή. Τέλος, είναι σταθερός στην απόφασή του να φύγει από τη μάχη.
• Αγαμέμνονας: είναι εγωιστής και δεν θέλει να βρει μια λύση στο πρόβλημα που υπάρχει. Είναι αυταρχικός και αλαζόνας και το μόνο που σκέφτεται είναι πώς θα ικανοποιήσει τον εγωισμό του. Δεν διορθώνει τα λάθη του.
• Νέστορας: είναι ηλικιωμένος, σοφός, ήρεμος και συνετός. Έχει ρητορικές ικανότητες όπως φαίνεται από τον λόγο του, δεν υποστηρίζει κάποιον από τους δύο και είναι ικανός πολεμιστής. Προσπαθεί να επαναφέρει την ισορροπία στον στρατό και την τάξη.

Δραστηριότητες:

1. Να διαβάσετε τις σελίδες 27- 31 του σχολικού βιβλίου.
2. Γιατί εμφανίζεται η Αθηνά στον Αχιλλέα; Τι του λέει πως θα συμβεί;
3. Τι θα κάνει τελικά ο Αχιλλέας;